Stop!

4❤️

Γυρίσαμε σπίτι και κλείστηκα στο δωματιο μου....

Γιατι; Γιατι να μου φερθεί ετσι... Απο εδω και πέρα τελος... Δεν ειμαι παιχνιδάκι κανενός... Ετσι και τολμήσει να με ξανα αγγίξει... 

Τοκ τοκ...

Λουκ: Αδερφούλα; Άνοιξε μου...

Ε: Φύγε.

Λουκ: Λορι; Έλα άνοιξε...

Καλύτερα να το συζητήσω μαζι του... Αλλα... Μετα... Αν κανει κατι στον Τινους... Ο Τινους θα θυμωσει μαζι μου και... Πφ... Δεν ξερω... Δεν θα πω τίποτα σε κανέναν...

Πήγα στην πόρτα και σκούπισα τα δάκρυα μου... Ξεκλειδωσα και άνοιξα.

Λουκ: Αδερφούλα τι έπαθες;

Ε: Τίποτα.

Λουκ: Έλα... Κατι έχεις...

Ε: Αληθεια τίποτα δεν εχω. Απλα ανχοθηκα λιγο με το σχολείο...

Λουκ: Σίγουρα; Αν ειναι κατι να μου πεις...

Ε: Καλα...

Μου χάιδεψε το μάγουλο και θυμήθηκα το άγγιγμα του Μαρκους... 

Μετα βγήκε απο το δωματιο μου και κοιμήθηκα!

-Το επόμενο πρωί-

Ξύπνησα και ετοίμασα την τσάντα μου... Ντύθηκα... Πλύθηκα και κατέβηκα να φάω.

Θεία: Πως ηταν η πρώτη σου μερα στο σχολείο;

Στο σχολείο καλα ηταν...

Ε: Καλα...

Ειπα και άρχισα να τρώω τις τηγανίτες μου...

Θεία: Οι Gunnarsen μας κάλεσαν για φαγητο...

Γουρλωσα τα μάτια μου... Οχι... Δεν θα το αντέξω...

Λουκ: Λορι; Εισαι καλα;

Ε: Ναι απλα σκεφτόμουν...

Σηκώθηκα απο το τραπέζι και πηρα την τσάντα μου... 

Λουκ: Μισό ερχομαι και εγω...

Φόρεσε την τσάντα του και βγήκαμε μαζι εξω...

Αρχίσαμε να περπατάμε και οταν φτάσαμε πήγα στην παρέα του...

Τινους: Καλημερα!

Λουκ: Καλημερα!

Εγω δεν μίλησα... Ειναι τοσο χαλαρός... Λες και δεν τρέχει τίποτα... 

Το κουδούνι χτύπησε και μπηκαμε στις τάξεις μας...

Έκατσα στην θέση μου και ο Μακ μου έδωσε ενα χαρτάκι... Το άνοιξα και έλεγα να παω στην αποθήκη του επιστάτη γιατι θελει να μου πει κατι... Ο Μακ δεν ειναι σαν τον Τινους οποτε δέχτηκα!