Stop!

62

-Μετα απο εναν χρονο-

Ε: Μαρκους?

Τον σκούντηξα...

Μ: Mμμμ...

Ε: Μαρκους? Ποναω...

Ξυπνησε και εκατσε καλυτερα στην θεση του...

Ειδε το ρολόι και μου επιασε το χερι...

Μ: Μωρακι μου ειναι 4:30...

Ε: Κοιτα...

Του επιασα το χερι και το ακουμπησα στην κοιλια μου...

Χαμογελασε και ακουμπησε και τα δυο του χερια!

Μ: Κλωτσαει?

Ε: Ναι!

Του χαμογελασα!

Μ: Πονας πολυ μωρο μου?

Με φιλησε απαλα στα χειλη...

Ε: Ναι... Οχι πολυ αλλα... ποναει...

Μ: Και εσυ βρε μικρε πριγκιπα, γιατι ταλεπωρεις την μανουλα?

Ειπε κοιτοντας την κοιλια μου!

Κοιτουσα τα ματια του και βουρκωσα...

Μ: Τι? Θα κλαψεις? Ποναει τοσο πολυ?

Με ρωτησε ανυσηχος και μου επιασε το χερι!

Ε: Εισαι τα παντα για εμενα!

Τον αγκαλιασα!

Μ: Και εσυ για εμενα καρδουλα μου!

Με φιλησε στο ωμο!

Ε: Σ'αγαπώ!

Μ: Και εγώ!

Με φιλησε και μου χάιδεψε την πλατη!

Ε: Μαρκους?

Μ: Ναι αγαπη μου!

Με εβαλε στην αγκαλια του και ξανα ξαπλωσαμε...

Ε: Φοβαμαι...

Μ: Αφου εχεις εμενα!

Μου χάιδεψε το μαγουλο!

Και του χαμογελασα!

Ε: Φοβαμαι.... την γεννα... Θα πονεσω πολυ ετσι?

Βουρκωσα...

Μ: Δεν ξερω, δεν εχω γεννησει ποτε!

Ειπε για να με κανει να γελασω αλλα... τιποτα...

Μ: Θα ειμαι εγω διπλα σου! Επισης... εγω ακουσει οτι σου κανουν μια ενεση για να μην πονας, οταν γεννας χωρις χειρουργιο (βιολογια Β'γυμνσιου:"))...

E: Ουφ. Ωραια!

Μ: Ναι! Αντε κοιμησου! Ο πριγκιπας μας κοιμηθηκε!