Stop!

24❤️

Μπορεί να μην με αγαπάει😔

Αλλιώς... Δεν θα είμασταν χωρεια τωρα...

Τότε μου ηρθε μήνυμα...

Άγνωστος: Κοιτα εξω απο το παράθυρο σου...

Σηκώθηκα απο το κρεβατι μου και κοιταξα απο το παράθυρο μου, ειδα...

Τον Marcus, με την Sara... 

Wait, ΤΟΝ ΦΙΛΑΕΙ;;;

Και αυτός δεν κανει κατι; 

Δάκρυα άρχισαν να πέφτουν απο τα μάτια μου και πήγα στο μπάνιο...

Ψέματα ηταν ολα; Δεν ήθελε να ειμαστε μαζι για να ειναι με αυτήν;

Το πίεσα στο χερι μου...

Έπεσε λιγο αίμα στο πατωμα αλλα δεν έδωσα σημασία...

Αν με αγαπούσε τωρα θα ηταν διπλα μου...

Δεν θα με άφηνε μόνη μου...

Μαύρα ολα...

Martinus pov

Γύρισα απο το σχολείο και πήγα να δω τη κανει η Λορι! Την αγαπώ και νοιάζομαι Γιαυτην!

Μπήκα μεσα στο σπίτι της μαζι με τον Λουκ!

Τινους: Παω εγω στο δωματιο της! Να δω πως ειναι!

Άνοιξα την πόρτα του δωματίου της...

Τινους: Λορι;

Ειπα χαρούμενος, το χαμόγελο μου έσβησε οταν παρατήρησα οτι το δωματιο της ειναι άδειο...

Πήγα στο μπάνιο και χτύπησα την πόρτα...

Τινους: Λορι μου; 

Τινους: Εισαι καλα;

Δεν επερνα απαντηση...

Αρχισα να χτυπάω την πόρτα...

Τινους: Γαμωτο Λουκ τρέχα!

Λουκ: Τι έγινε ρε;

Είπε μπαίνοντας στο δωματιο λαχανιασμένος...

Τινους: Βοήθησε με!

Ειπα κλωτσοντας την πόρτα...

Άρχισε να την κλωτσάει και αυτός! Και μετα απο λιγο έσπασε!

Μπήκα μεσα και την ειδα λυποθημη απο το χερι της δεν έλεγε να σταματήσει να τρέχει αίμα...

Την πηρα αγκαλια! 

Τινους: Λορι;

Άρχισα να κλαιω...

Την σήκωσα απο κάτω, κρατοντας την στην αγκαλια μου...

Λουκ: Τι έγινε;

Είπε βλέποντας με, με την Λορι στην αγκαλια μου και το χερι της γεμάτο αίμα...

Τινους: Πάμε στο νοσοκομειο...

Κατέβηκα τις σκάλες και βγηκα απο το σπίτι του...

Σε λιγο φτάσαμε στο νοσοκομειο...

Νοσοκόμα: Ελάτε μαζι μου!

Την ακολούθησα και αφησα την Λορι σε ενα κρεβατι που μου έδειξε η νοσοκόμα...

Νοσοκόμα: Σας παρακαλώ βγείτε εξω...

Βγηκα εξω και εκλεισε την πόρτα...

Τινους: Η αγάπη μου, ειναι στο νοσοκομειο εξετειας του και αυτός ο μαλακας ούτε που ενδιαφέρθηκε να δει τι κανει...

Ειπα πολυ θυμωμένος ενώ έκλαιγα...

Λουκ: Δεν ξες αν φταίει αυτός...

Είπε και με αγκαλιασε!

Λουκ: Ειναι αδερφή μου, κατάλαβε και εμενα και μην φωνάζεις...

Μου είπε σιγανά... μπορούσες να καταλάβεις μονο απο την φωνη του ποσο στεναχωρημένος ηταν...

Τότε ο Μαρκους μπήκε στο νοσοκομειο και έτρεξε κοντά μας...

Μακ: Η Λορι μου;

Τινους: ΜΠΑ; ΘΥΜΗΘΗΚΕΣ ΤΗΝ ΛΟΡΙ ΤΩΡΑ; ΤΙ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΠΕΣ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΠΙΛΙΕΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ!

Ειπα και τον εκιασα με δύναμη απο την μπλούζα...

Μακ: Ασε με ρε ηλιθιο γαμωτο, δεν της εκανα κατι...

Τότε του έδωσα μια μπουνιά!

Τινους: ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΠΑΘΕΙ ΚΑΤΙ... ΧΑΘΗΚΕΣ!

Λουκ: ΣΚΑΣΤΕ! Καταλάβετε και εμενα λιγο για μια γαμημενη φορά... η αδερφή μου ειναι εκει μεσα τωρα... και παλεύει για να ζήσει! Και εσείς μαλώνετε σαν τα πεντάχρονα;

Αφησα τον Μακ και έκατσα διπλα στον Λουκ...

Τινους: Την αγαπάω... Αν πάθει κατι σου το λεω... Ξεχνά με...

Λουκ: Οχι! Αν πάθει κατι... Θα παλέψουμε μαζι! Θα μείνουμε δυνατοί! Ετσι θελει να ειμαστε!

Μακ: Ναι...

Είπε και άρχισε να κλαιει...

Τότε βγήκε η νοσοκόμα...

Νοσοκόμα: Δυστηχως.............