Stop!

48❤

Όταν έφυγε, έτρεξα στην πορτα και προσπαθουσα να την ανοίξω...

Αλλά δεν ανοιγε... Πήγα σε ένα παράθυρο, το άνοιξα και βγήκα στο μπαλκόνι...

Να παω στου δίπλα ή θα φρικάρει;

Θα πάω! Σιγά μην το ξανά περάσω αυτό...

Πήδηξα στο δίπλα μπαλκόνι και το ζευγαράκι που ήταν δίπλα δεν κατάλαβε ότι μπήκα... Ασχολίαστο... 

Άνοιξα την πορτα τους, βγήκα εξω και αρχισα να τρέχω στον διάδρομο... Μετά από λίγο βγήκα από το ξενοδοχείο 🎆

Ξεκίνησα για το σπίτι μου και σε λίγο έφτασα...

Μπήκα μέσα και η Κοριν έτρεξε κατά πανω μου και με αγκάλιασε!

Ε: Τι έγινε;

Κ: Τι τι έγινε; Ξες ποσο ανησύχησα;

Είπε και έκατσα στον καναπέ...

Δεν της είπα τι έγινε...

Εννοώ... Της είπα! Αλλά όχι εκείνο το κομμάτι...

Μετά πηγα στο μπάνιο και αφησα το νερό να τρέξει πανω μου...

Πονούσα παντού...

Αφου βγηκα, χτυπησε το κινητό μου... 

Ε: Ναι;

Μ: Καρδιά μου;

Μ: Είσαι καλά μωράκι μου;

Μ: Ψυχή μου με ακους;

Ε: Ναι, καλά είμαι...

Μ: Τι έγινε;

Του είπα τα ίδια με την Κοριν... Δεν θα μιλήσω σε κανέναν για αυτό που έγινε...

Μ: Συγνώμη... Εγώ φταίω... Ξέρω ότι μια συγνώμη δεν διορθώνει αυτά που πέρασες αλλά... Πφφ... Θα μείνω μακριά σου... Για να μην σε ξανά πειραξει... 

Ε: Μάρκους δεν φταις εσυ!  Τι λες όχι δ-

Μ: Σ'αγαπάω!

Το έκλεισε...

Ε: Μωρό μου κ-

Έκατσα στον καναπέ, αγκάλιασα τα πόδια μου και αρχισα να κλαίω...

Κ: Τι έγινε ψυχή μου;

Ε: Ο Μάρκους νομίζει ότι αυτός φταίει...

Κ: Εξήγησε του... 

Ε: Προσπάθησα! Μα δεν φταίει αυτός! Ο άλλος ο... 

Ουτε το όνομα του δεν μπορώ να πω πλεον... 

Κ: Εμ... Με τον αδερφο του δεν μιλάτε;

Δεν απάντησα και κοίταξα το πατωμα... Ακόμα προσπαθω να τον ξεχάσω... Τα χείλη του... Αχ... Αυτες οι κινήσεις των χεριών του στο Σώμα μου... Πφ... Δεν είναι σωστό όμως...