Stop!

23💔

Ξύπνησα την επομενη μερα...

Τοκ τοκ...

Λουκ: Αδερφούλα;

Ε: Φύγε...

Λουκ: Αδερφούλα! Ετοιμάσου να πάμε σχολείο!

Ε: Δεν θα έρθω...

Λουκ: Γιατι;

Ε: Δεν εχω όρεξη... δεν ειμαι καλα...

Λουκ: Έλα αδερφούλα...

Ε: Σε παρακαλώ...

Λουκ: Καλα...

Είπε και έφυγε...

Η θεία ειχε φύγει πιο πριν... οποτε τωρα ήμουν μόνη μου στο σπίτι...

Σκεφτουμουν...

Η ωρα περνούσε αργά...

Πήγα να πιω λιγο νερό!

Μετα ειδα οτι δεν ηταν κανεις στο απέναντι παρκάκι! Οποτε ειπα να παω να κατσω εκει...

Πήγα στο μπάνιο...

Μετα απο λιγο βγηκα... Ντύθηκα...

Έβαλα στην τσέπη μου το κινητό μου και έφυγα κλειδώνοντας την πόρτα!

Ξεκίνησα να πεπραταω... Έφτασα στο παρκάκι... Δεν ηταν κανεις... τουλάχιστον ετσι άκουγα... μεχρι μια γνωστή φωνη να σπάσει την σιωπή...

Μ: Σαγαπω Λορι!

Ο Μαρκους ακούστηκε...

Και μετα ενα γυαλί να συγκρούεται με το έδαφος...

Το μπουκάλι κατρακύλησε μποστα στα πόδια μου, προχώρησα να δω απο που ηρθε... Και ειδα τον Μακ να κάθεται κάτω ηταν... μεθυσμενος;😧

Ηταν με σκυμμένο το κεφάλι και έκλαιγε...

Μακ: Την αγαπώ τοσο πολυ...

Λογικά δεν ειχε προσέξει την παρουσία μου...

Μακ: Την αγαπώ... και ο άλλος ο μαλακας μου την πήρε...

Είπε και χτύπησε το χερι του στο έδαφος...

Ε: Αγάπη μου;

Σήκωσε το κεφάλι του και με είδε...

Τότε σηκώθηκε επάνω και μου χαμογέλασε...

Μακ: Μωρό μου;

Είπε και με πλησίασε... Άνοιξε τα χέρια του και με αγκαλιασε...

Ε: Τι ήπιες;

Μακ: Έλα ρε... Δεν ήπια κατι...

Είπε σαν αθώος...

Ε: Μαρκους με στεναχωρεις οταν πίνεις...