Stop!

69❤

{...}

Γ: Είστε ο κύριος Γκουνναρσεν;

Μ: Ναι... Τ-τι έγινε;

Γ: Η γυναίκα σας... Δυστηχως δεν τα κατάφερε...

Μ: Τ-τ-τι; ΤΙ?

Τον επιασα από την μπλουζα και τον κόλλησα στον τοίχο!

Μ: Βοήθησε την! ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ! 

Γ: Λυπάμαι, αλήθεια... Δεν τα κατάφερε...

Έπεσα κάτω και αρχισα να κλαίω...

Μ: Λόρι μου; ΛΟΡΙ ΜΟΥΥ;

Χτυπουσε τις γροθιές μου στο πατωμα! Και μη μπορώντας να σταματήσω τα δάκρυα μου φώναζα... Πονούσα!

Τ: Αδερφέ...

Μου επιασε το χέρι και προσπαθησε να με σηκώσει...

Μ: Που είναι; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΜΟΥ ΤΙΝΟΥΣ; ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ;ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ;

Τ: Ηρεμησε!

Μ: ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ!

Τ: Σσσς παμε σπίτι!

Γ: Μπορεί να την δει...

Μ: Που είναι;

Πηγαμε σε ένα δωμάτιο. Εγώ μπήκα μέσα. Ο γιατρός μαζί με τους άλλους από έξω...

Μ: Μην φυγεις μικρή. 

Της επιασα το χέρι. Κρυο. Ποτέ δεν την έχω νιώσει έτσι...

Μ: Μείνε δίπλα μου! Ειπες! Το είπες! Μείνε μαζί μου...

Ακουμπησα στην κοιλιά της και έκλαιγα...

Μ: Μείνε μαζί μου! Φίλησε με! Δώσε μου δυναμη!

Δεν κουνιωταν... Δν μπορώ να την βλέπω έτσι...

Μ: ΞΥΠΝΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ, ΞΥΠΝΑ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ, ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ! ΞΥΠΝΑ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΠΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ! ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΟΥΜΕ ΜΙΚΡΗ! ΞΥΠΝΑ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ! ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΙΓΚΙΠΑ ΜΑΣ! ΞΥΠΝΑΑΑ! ξυπνα...

Έκλαιγα πλεον αθόρυβα.

Δεν θα ξεχάσω ποτε εκείνη την μέρα (βουρκωσα πφφφ😭)...

Από τότε. Πέθανα και εγώ μαζί της. Ψυχικά. Δεν είχα τίποτα άλλο να δώσω. Έδωσα τα παντα σε εκείνη. Ποτέ δεν θα πηγαινα με άλλη. Και ας είχα όλη την υπόλοιπη ζωή μπροστά μου! Δεν ένιωσα ποτε, τίποτα, για κανέναν μετά από αυτό. Το μόνο που μου έμεινε ήταν ο Έρικ! Τον μεγάλωσα με όση δυναμη μου είχε μείνει! Του έλεγα για την Λόρι!

Έγραφα και τραγουδουσε για εκείνη. Σε συναυλίες... Αφηνα ελευθερα τα δάκρυα μου, τον πονο μου.

Θα την ξανά δω!

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Εκλαψα αλήθεια..  

Είπα δεν ήθελα να είναι ίδια με τις άλλες! Γι'αυτό... Δνε είχε happy end...

Ευχαριστώ άπειρα! Για την στήριξη σας! Πραγματικά, η ιστορία μου ανέβηκε, χαρεις εσας! ❤

Ευχαριστώ πολύ ❤