My Dear Angel

Punishment

"Aba loko ka ah!" Tugon ni Claire matapos batukan ang lalaking kasama.

"Biro lang naman eh." Gozon.

Dahil sa kadaldalan nilang dalawa ay mali! Dahil sa pag-uusap nilang dalawa ay hindi nila namalayan na nasa tapat na pala sila ng clinic.

"Ano pong nangyari sa inyo?" Tanong ng assigned nurse sa lalaking kasama ni Claire.

"Yon nasapak ni Veronica o sya bahala ka na sa buhay mo alis na ko." Claire na akma ng papaalis.

"Di naman ikaw yung tinatanong." Bulong ng lalaki ngunit narinig ito ni Claire.

"Ikaw! Nakakailan ka na sakin sa totoo lang!" Sabay suntok niya sa braso ng lalaki.

"Makaalis na nga!"

"Ah Miss hindi ka pwedeng umalis" Nurse.

"Bakit hah?! Kontrolado mo ba ko!" Naiinis na sagot ni Claire sa nurse na napapitlag dahil sa sigaw niya.

"Mam h-hindi po kase kung sino po yung kasama ng pasyente na pumunta rito sa clinic eh sya rin po yung sasama rito hanggang umayos na ang kalagayan nito." Nurse.

"Aiish! Bwisit!" Napaupo na lamang sya sa tabi ng lalaki.

Bumalik ang nurse na may dala nang icepack para sa pasa ng lalaki.

"Ako na maglalagay niyan miss para kontrolado ko yung sakit." Yung lalaki.

"A-ah ok po sir." Nurse.

"Karamihan sa mga napapa-clinic these days ay dahil sa mga kagagawan ni Veronica" Ani Nurse na ikinainis naman ni Claire.

"May nagtatanong ba hah?! Tsaka ano ba to? Clinic o Guidance? Bumalik ka nga sa lungga mo!"

Baling ni Claire sa nurse na agad namang bumalik sa pwesto kung saan hindi niya nakikita ang dalawa.

"Tsk di mo naman sinabing gusto mo pala ako masolo hahahaha." Lalaking kasalukuyang dinadampian ng icepack ang pasa sa may tabi ng labi nito.

"Ikaw nga mag-lagay sakin nito please?"

"Kapal di naman ng muka mo eh noh?! Ilang beses mo kong inimbyerna ngayong araw?!" Nagpipigil na sabi ni Claire sa lalaki.

"Please?*beautiful eyes*

"Ayy nako! Amin na nga!"

"Ang ganda mo pala pag malapitan"

"A-aray! S-sorry na!

" Tanginamo!"

Nasa pintuan na sya ng bigla syang mapatigil sa sinabi ng lalaki..

"Hindi ko papalampasin ang ginawa sakin ng kaibigan mo kaya mag-ingat na kayong tatlo dahil baka idamay ko kayo"

End of flashback

"As if were scared" sabi ni Veronica.

"Duh! Should I get scared by his threaths?" Pagsang-ayon ni Ryle sa sinabi ni Veronica.

"Ofcourse not mga malalaking personalidad nga napapatumba natin siya pa kaya." Chrysler.

Tumunog na ang bell hudyat ng balikan nila sa kani-kanilang silid-aralan.

Habang naglalakad ang apat pabalik sa kanilang room ay hindi maiwasang magtaka ng mga ito dahil may parang kanina pa silang napapansing may nagmamasid sa kanila.

Hindi na lamang nila ito pinagtuunan pa ng pansin at pumunta na sa room.

Someone's POV

"Ang tigas kasi ng ulo mo hijo"

"Waaahhh huhuhuhu ayoko po talaga nasaan po ba siya? Kakausapin ko po siya! Wag niyo lang akong ipatapon!!"

Patuloy parin sa pag-iyak ang lalaki na tila wala ng bukas.

"Sinabihan ka na naming mas nakakatanda sayo ngunit sumunod ka ba?"

*sob*sob*

"H-hindi po huhuhuhu!!"

"Iyon namam pala eh oh siya sige humayo ka na mag-iingat ka roon"

"Waahh huhuhu hindi ko na po talaga iyon uulitin pa bigyan niyo lamang po ako ng isa pang pagkaktaon*sob*sob*

Pakiusap niya rito habang nakakapit pa siya sa binti nito.

"Kailangan ko ng umalis hijo"

Tuluyan na nga siya nitong iniwan.

Wala na talaga siyang magagawa kundi ang tanggapin ang ibinigay sa kanyang kapalaran.

Ang makipag-sabayan sa mga tao sa kalupaan.

Ito'y itinuturing niyang isang kahindik-hindik na pangyayari sa kanyang buhay.

Lumipas ang ilang minuto ay naramdaman niyang may isang malakas na pwersa ng hangin ang pumaikot sa kanya.

Puti lamang ito at ubod ng bilis.

Sa tagal nito'y hindi niya namalayang nakatulog na pala siya.

Welcome sa mundo ng mga tao.

Gabriel.

A/N:Hoy! Salamat hah! Kase hanggang dito binasa mo. Godbless you!:*