Selfish and Afraid || Taekook

7

Mina için hesap sorduğunda elim ayağıma dolaşmıştı. Bana ilk defa kızıyordun, hem de tüm ciddiyetinle. Kalbim kırılmıştı.

Aşk, sevgi, ilgi gördüğüm, ki bunlar benim ilk defa beslediğim duygulardı. Başkasına kaptırırım diye bencillik yaptım. Yalnız kalırım diye korkak davrandım.

Mina olayı yine üstü kapalı bir şeklde kapandı. 'O saatte orada ne işi vardı? Tacizciler bir yerde haklı' gibi ithamlar almıştı. Bilseler tek sorumlusunun ben olduğumu. Bilsen buna neden olan sana aşkım, kıskançlığım olduğunu, yine sever miydin, Taehyung?

Sana 'kendi gitmek isteyince oracıkta bıraktım' diyip kapatmıştık konuyu. Bir süre sonra tamamen kapanmıştı konusu. Ben huzuru yeniden kollarında almıştım. Her gece kokunla uyuyor, sıcak nefesinle uyanıyordum. Bunlar öylesine güzel hislerdi ki Taehyung, bencil davrandım. Üzgünüm.

Altı insan hep beraber bir evde yaşıyorduk. Soğuk ve karanlık evimizin aksine sıcak ve neşeliydi. Tanrı'ya şükretmiştim. Bana, başta seni sonra diğerlerini verdiği için.

Bir yılda sizden biri oldum. Gerçekten başından beri sizinleymiş gibi davrandım. Sırf bu yüzden hayatımıza girmeye çalışan eski arkadaşlarınıza kadar engelledim.

Psikopattım.