Selfish and Afraid || Taekook

10

Aradan uzun zaman geçmişti, Taehyung. Bir yılı aşmıştı. Birbirimize o kadar dayanmış, o kadar bağlanmıştık ki; etrafımızda olan hiçbir şey umurumuzda değildi.

Bundan şikayetçi değildim. Bana bağlı oluşunu görmek beni sana daha da bağlı kılıyordu. Seni seviyordum, hem de çok.

Bir gün çıkıp da 'Ailemle konuyu konuşacağım. Bir şeyler olmalı artık.' demiştin. O kadar sevinmiştim ki Taehyung, midemdeki kelebekleri özgür bıraksam gökyüzüne kadar yolları vardı.

Ailenin homofobi olmadığı düşünerek gitmiştin. Fakat yanıldın, Taehyung. O akşam babandan tokat yemiş bir şekilde gelmiştin. Canım öylesine yanıyordu ki, senin yerinde ben yemek istemiştim tokadı.

Yıllardır sırtını dayadığın ailen sana karşı gelmişti. Canının acısına ağladım, sevgilim.

Benim yüzümden kaybettiğin insan sayısı artmıştı. Ve arasına en önemlileri; ailen dahil olmuştu.

Seni arkadaşlarından da, ailenden de uzaklaştıran ben olmuştum, sevgilim.