***Pay no Attention***. (Compleet)

kiki?

"Elly? Waarom huil je?", Zei Katrin.
"Ik...ik huil niet, waar is Kiki?"
"Uuhhhhmmm dat wilde ik net aan jou vragen.... waren jullie niet samen?"
"Wacht wat! Is Kiki niet terug gekomen??!!", Elisa dacht toen meteen aan dat meisje die Martinus had gezien op het kantoor.
"Nee ze is er nog niet. Het is al laat en ze neemt niet op."
"Maar....het is al half 10! Bel je ouders misschien is ze daar."

Katrin belde haar vader en haar vader zei dat hij Kiki niet had gezien.
Elisa en Katrin waren heel bezorgd. Katrin zei natuurlijk niks tegen haar ouders over dat Kiki nog steeds niet terug is.
"jij weet wel waar Kiki is hé?"
"Nee hzo denk je dat?"
"Ik zie het aan je gezicht. Er is iets."
"Nee ik wil gewoon niet weg , ik vind het hier echt leuk.", Zei Elisa.
"Waar ga jij elke dag heen eigenlijk?"
"Uuhhhhmmm...lang verhaal. We moeten nu ons concentreren op Kiki vinden."
"Ja weet ik maar waar zou ze zijn?"
"Ik heb echt geen idee."
Katrin ging de hele tijd proberen Kiki te bereiken maar het luktte toch niet. Elisa ging omkleden en toen vond ze die briefje die ze vond in de concerthal. Ze dacht meteen aan die vreemde SMS en ging het vertalen naar Engels.
"We still gonna Kill the game....Dat zin komt heel bekend voor maar ik weet niet van waar..."

Volgende dag om 10 uur schrok Elisa wakker door een nachtmerrie over Marcus. Ze wist niet hoe ze in slaap was gevallen.
Ze ging Katrins Kamer en Katrin sliep met haar telefoon in haar hand.
Ze schrok wakker.
"Elly??? Hoe ben ik in slaap gevallen?!"
"Hoe ben ik in slaap gevallen? "
"Is Kiki er steeds niet?"
"Nee", Elisa pakt haar telefoon en probeert haar weer te bellen ,maar ze neemt weer niet op.
"Ik denk dat ik het tegen mam en pap ga zeggen ,want we gaan vanavond naar Nederland."
"Nee je gaat niks zeggen ik beloof je dat ik vanavond met Kiki samen terug kom."
"Oké dan zou ik maar nu snel gaan en beginnen met zoeken, weetje wat ik kom wel mee", zei Katrin.
"Nee, hoeft echt niet ,doeiii", Elisa paktte haar vest en tas en ging weg.

Beneden beldde Elisa Martinus.
~"Elisa ,Marcus did not come. I really do not know what to do."
"everything is fine I promise you."
"we have to find him because in 3 hours we have to go to the airports, come to the office we were yesterday."
"Ok"
~
Elisa ging naar het kantoor en daar stond al Martinus op haar te wachten met een bang en moe gezicht.
"Elisa! I just saw a boy with a hood and sunglasses sneak into the office.", Zei Martinus meteen toen Elisa tegenover hem kwam staan.
"REALLY??? come, we'll go inside.", Elisa trok Martinus mee naar het kantoordeur en de deur was al open dus ze konden er zo naar binnen gaan.Er was heel veel geluid. Van gillende mensen, lachende mensen. Echt van alles.
Elisa gebaarde Martinus en ze deden allebei een zonnebril op om niet herkenbaar te zijn.
Elisa en Martinus gingen op het geluid af.