Geen tijd

51 3 0
                                    

Elisa en Marcus kwamen aan in de concerthal en daar waren Martinus en Kiki ook.
"Elly!! Wat is er gebeurd!", Zei Kiki meteen toen Marcus haar tillend naar binnen bracht.
"She is not okay!", Zei Marcus.
Martinus kwam net aan en hij rende meteen naar zijn broer toe en ze knuffelden even.
"Are You ok , Mac?"
"Yes but Elisa no.", Marcus probeerde de wond aan te raken maar het deed veels te pijn en Elisa schreeuwde het uit.
"Sorryyyyyy", Marcus was zelf ook niet oké want hij bloedde ook en hij ging naast Elisa op de andere bank liggen.
Kiki bukte naar Elisa.
"Ik wil hier zo snel mogelijk weg.", Fluisterde ze.
"Ik ook."
"Where is Jungkook!?", Zei Kiki opeens.
"I do not care where he is because I hate him and his whole band!", Riep Marcus liggend.
"WHAT!?, And i hate You!" , Zei Kiki boos. "you and your stupid twin brother have ruined the life of my favorite band!"
"Kiki shut up!", Zei Elisa en ze probeerde overeind te komen.
"NO! I HATE YOU ALSO, LIKE THEIR, I GO TO THE HOTEL!", Kiki rende de concerthal uit en ze was weg.
"she was not so nice to see.", Zei Marcus en daarna pas merkten Martinus en Elisa dat Marcus' hele buik bloedde en dat er ook bloed uit zijn mond kwam.
"Mac your blood completely!" Schreeuwden Elisa en Martinus tegelijk.
"No...i'm not...", Marcus kwam overeind en meteen hield hij zijn hoofd vast en hij kon zijn ogen nauwelijks openen. Hij viel flauw.
"MARCUS!!!"

In het ziekenhuis waren er allemaal bodyguards. En de vader van M&M was heel verdrietig en Martinus ook.
Niemand wist wat er zou gebeuren.
Even later werd Elisa gebeld. Het was Kiki.
~ "wat moet je"
"Ik moet niks, we gaan zo al kom naar hotel."
"Nu al? Maar we zouden vannacht toch gaan?"
"Nou niet dus ,dus kom nou maar."
~
Elisa had al genoeg gehuild om Marcus en nu moest ze nog een keer huilen omdat ze weg moest. Ze liep voorzichtig naar Martinus die naast zijn vader op de grond zat.
" Martinus...can we talk please??...., Zei Elisa.
De vader van M&M stond naast Martinus en hij ging weg.
Elisa ging naast Martinus op de grond zitten en ze had nog steeds heel erg pijn.
"I was just called ... I have to go .."
Martinus keek Elisa met zijn vermoeide en verdrietige ogen aan:
"say it's a joke".
"Tinus, I'm sorry. I do not want to leave, I want to know what will happen to Mac"
"Just go away. I do not want to see you anymore."
Elisa stond voorzichtig op en ging zwaar lopend naar de vader van Marcus en Martinus.
"Mr. Kjell-Erik ... I have to go.", Zei Elisa.
"I understand you, you have family go home. But I want to see you again, because you saved the lives of my sons."
"I think we will not see each other anymore ... I'm going to the Netherlands, there is my house....."

Daar zaten ze dan. In het vliegtuig zaten Kiki en Elisa naast elkaar maar ze gingen niet met elkaar praten.
"Mama, we zouden toch vanavond gaan?", Zie Kiki tegen haar moeder.
"Ja dat was mijn fout ik had het verkeerd gelezen in de documenten."
"Ohw oké, mam kunnen we ooit naar Zuid-Korea?"
"Tuurlijk niet.", Zei haar moeder droog.
Elisa deed een zonnebril op dan kon ze rustig huilen zonder dat iemand het kon zien.
Opeens werd Kiki gebeld.
"Kiki?? Hoe kan jij in een vliegtuig bereik hebben??!!", Zei Katrin.
"Geen idee wacht ik ga even kijken wie dat is.", Zei Kiki en ze ging bij de wc's staan en ze nam op. Na ongeveer 10 minuten kwam ze verdacht vrolijk terug en ze ging op haar plek zitten.
"Wie was dat?", Zei haar vader.
"Uuhhhhmmm.. niemand hoor ze hadden verkeerd gebeld."
"Oké"
"Elly mag ik even je telefoon lenen?", Zei Kiki verdacht aardig tegen Elisa.
"Uuhhmm waarvoor wil je mijn telefoon. Je hebt volgens mij zelf er een.. "
"Maar ik wil die spel spelen op je telefoon. Ik heb dat spel niet ,mag het please????" Kiki deed nu extra aardiger.
Elisa paktte haar telefoon uit haar tas en gaf het aan Kiki en ze ging weer verder muziek luisteren op haar MP4-speler.

"Elly!!" , Elisa's moeder stond al te wachten.
"Hoi mam." , Zei Elisa en ze gaf haar een knuffel.
"Hallo moeder van Elly, we hebben het echt heel leuk gehad!!!", Zei Kiki nog steeds heel vrolijk.
"Ohh wat leuk. Komen jullie met mij mee ik ga jullie naar huis brengen.", Zei Elisa's moeder tegen de ouders van Kiki.
"Ja is goed", zei haar vader.

***Pay no Attention***.   (Compleet)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu