My Cherished MARVEL (JeMik)

Chapter 3

Camille decided to dismiss work early, today. She want to host a welcome party for Jeron and a celebratory dinner for our increasing sales. At dahil doon, the whole company decided to have dinner in a Korean restaurant to eat barbecue.

Barbecue nanaman, nung isang araw lang ako kumain nito, 'e.

"It seems like Director Mika knows Jeron. Are you perhaps ex-lovers?" Nabulunan ako sa bigla biglang tanong ng isang staff. Si Camille naman ay natawa ng bahagya.

"Be careful what you say, James. We're eating." She joked.

"Sorry, boss." Napakamot nalang sa ulot si James at lihim na ngumiti. "So what's the answer to my question, Director Reyes?" akala ko pa naman ay makakawala na ako sa mala-showbiz na tanong.

"We are actually college batch mates, James. And we belong to a circle of friends." Tapos noon ay hindi na siya nagtanong dahil tinitigan ko nga.

"Let's all eat. Lalamig ang pagkain." Yaya ko sa kanilang lahat at ngumiti nalang. "At mahiya naman kayo kay Jeron. Baka sunduin pa niyang ang girlfriend niya, amoy barbecue na siya." Ngumuso ako kay Jeron na ngayon ay nakangiti lang habang niluluto ang barbecue sa griller.

Nahiya naman yata ang ibang mga lalaking staff at nag offer kay Jeron na sila nalang ang magluto.

"Thanks for saving me earlier." Mahina niyang bulong sa akin nang bumalik siya sa pwesto niya sa tabi ko.

"Of course naman. Nakakahiya naman kay Jeanine, baka mabalitaan niya 'to. Sabihin pinahirapan ka namin agad on your first day in work." I slightly chuckled na may halong bitterness.

"Hindi naman kami magkikita na tonight, bukas pa, so hindi niya maaamoy yung barbecue sa damit ko. But still, thank you talaga for saving me kasi alam mo naman, I hate untidiness."

Yes, Jeron Teng is such an OC person. Ito yata ang pinaka malinis na lalaki na kilala ko. I once came to his condo when we had a thing two years ago. I saw his super organized closet, his well arranged interior na wala kang makitang kahit na anong alikabok.

"You're welcome and no problem. Alam ko naman kasi na OC ka." Tumawa nalang ako at nagpatuloy sa pagkain.

Madilim na nang matapos kami. Kanina pa ako nagte text kay Jerome para sana magtanong kung masusundo niya ba ako pero hindi sumasagot. Baka nasa taping pa.

Nauna na lahat ng office mates ko at naiwan ako magisa dahil iniintay ko pa si Jerome na sunduin ako. My car's tire is flat and it's late at walang malapit na gasoline station. Ubers and grab are not picking up my calls and reservations at ayoko namang magbus dahil delikado. Buti nalang ay nandito pa si Jeron at mukhang may planong mag intay ng sundo ko.

"May iniintay ka pa ba?" He asks.

"Yes, si Jerome. Iniintay ko mag reply, eh. Magpapasundo sana ako. My car's tire is flat." I shrugged then slightly pouted.

"Ohh.. sige. Samahan kita mag-intay." He smiled at tumayo lang sa tabi.

"You know you don't need to. Kahit na ako nalang mag-isa. I can handle." Kahit na gusto ko na mag stay ka at makasama ka pa. Please insist, Je.

"No.. I insist. I can't stand to leave you, here, alone." Palihim akong ngumiti.

Things got awkward between the two of us. Sandaling tumahimik kaming dalawa hanggang sa mabasag ng ring tone ko ang katahimikan.

"Hello?" It's Jerome, who, I guess won't be able to pick me up.

"Babe I'm so sorry. I'm still here sa taping with few more scenes to shoot. I can't pick you up.. I'm sorry babe. Babawi talaga ako." Hindi ko alam kung madidismaya ba ako, or magagalit kahit na ang totoo ay may parte sa akin ang masaya dahil hindi niya ako masusundo.