Okyanusların derinliklerinde bir istiridye yaşarmış. Bir gün denizi daha iyi görmeye sevdalanmış. Kabuğunu biraz daha açıp etrafı seyretmiş, tekrar kapattığında ise dayanılmaz bir acı duymuş. O, denizi seyrederken meğerse içine küçük bir kum taneciği girmiş. Zavallı istiridye kum tanesi yüzünden sancılı günler yaşamaya başlamış. Acılar katlanılmaz oldukça istiridye yaşamaktan usanmış.
Bir gün ne yapacağını düşünmüş. İçinden kum tanesini çıkartmasının mümkün olmayacağını biliyormuş. Öyleyse bende bu acıyla yaşamaya alışırım demiş. Gel zaman git zaman yıllar geçince istiridyede içindeki acıyı unutmuş. Çünkü içinde sabrı ile yoğurduğu kum tanesi, herkesin gözünü kamaştıran bir inciye dönüşmüş.
"Sevgiye Uyanış"tan alıntıdır.
Yazar: Safiye Çetinkaya
