FUCBOI MEETS THE BITTER (boyxboy)

FMTB 22

FUCBOI MEETS THE BITTER

AJHAY'S POV? ??

Andito akong naglalakad magisa sa park, masaya akong naglalakad. Parang ang laya ko ang sarap lang ng aking pakiramdam. Masarap ang pagihip ng malamig na hangin na patuloy na dumaloy sa aking laman.
Bakit ang saya ko lang ngayong gabi? Dahil ba to na kahit alam na ng mama ni Jeff na may relasyon kami ay okay lang sa kaniya? Oh dahil alam kong may isang tao na alam kong nahanap ko na , na maging katunggali ko sa panghabangbuhay ko?

Either way, masayang masaya ako. Nagdesisyon na nga akong bumalik sa hospital at baka hinahanap na ako ni Jeff Future asawa ko. Haha napapangiti ako sa mga pinagiisip ko ngayon.

--------------------

Malapit na ako at nasa hallway na ako. Habang naglalakad ako ay may biglang nakapansin sakin na lalaki, moreno at kasing tangkad ko lang.

" ahh. Excuse me po. May dugo po kayo sa ilong " sabi nung lalaki. Pero medyo malambot ang boses, malamang kauri ko. Haha

" luh? Salamat hah? " wika ko.

" ALDRIN ! bess! Sino kinakausap mo dyan? " sigaw ng kasama niya at napalingon naman siya agad.

" hah? Siya oh. " turo niya sakin

" naku! Ayan nanaman yang mga biro mo! Hali ka na nga dito at uuwi na tayo " sabi ng kasama niya at nagpaalam na siya sa akin. Luh? Anong biro naman ang pinagsasabi nung kasama niya? Naku!

Nagpatuloy ako sa aking paglalakad at nagulat akong pumasok si llyod sa kwarto na kung saan andun kwarto ni Jeff. Luh? Anong ginagawa dito ni Llyod? OMG! baka kung ano masabi niya kay Jeff tungkol sa kalasaingan ko. Noooooooo!!!!

Tumakbo ako ng mabilis at narinig kong maingay sa loob. Bumilis tibok puso ko, syet! Baka sinabi na ni Llyod. Natatakot ako pero binuksan ko nalang ang pinto at bahala na kung anong mangyari.

Pero ibang gulat ang nadatnan at naranasan. Umiiyak silang lahat,l at ang maraming doctor ang nakasorround sa isang tao na nahiga sa kama, kama ni Jeff. Pero nandoon si Jeff nakatayo at umiiyak habang yakap siya ng mama niya at si llyod na hindi mapakali at palakad lakad sa iisang lugar habang napapaiyak na rin. At AKO. Ako, na nakahiga sa kama, inaasikaso ng mga doctor at wala ng buhay. AKO na hindi na humihinga. AKO na wala ng tibok ang puso. AKO na kaluluwa nalamang pala.

Napabaksag ako sa sahig at biglang nagflashback sakin kung ano talaga nangyari bago ako mawala. Napaiyak ako, patay na ako. Pero paano? Bakit ganun? Bakit hindi ko nalaman agad na wala na pala ako?

" I'm sorry ma'am, sir but wala na po ang pasyente. Nurse time of death? " wika nung doctor.

" 10: 01, November 23 2017 " sabi naman nung nurse.

" No no! Please Doc baka nagkakamali lang po kayo please. Itry niyo po ulet please. " iyak na ni Jeff.

" Im so sorry sir " at umalis na ang doctor at nurses.

" Ajhay please, hinde! Gumising ka Mahal please! Mahal, please, Im sorry sa lahat, sorry dahil dun sa ganap nung ex namin sa room , Im sorry kung pinaalala kita nang husto dahil nagkasakit ako, mahal sorry kung minsan madami akong demand. Mahal babawi pa ako sayo !! " iyak ni Jeff habang nakaluhod at hawak ang kamay ko, ang walang buhay na AKO.

Labis ang pagiiyak ko, pero wala namang nakakakita. Lord bakit ganun? Ang aga naman ata ng pagkuha niyo sakin? Lord ayoko pang iwan ang taong mahal na mahal ko.

Kita ko ang panginginig ni Jeff habang patuloy hinawakan kamay ko, hinahalikan.

" MAHAALLLL " sigaw ni Jeff ng malalas.

At bigla naman akong napalingon dahil may dinig akong kabog sa side. Si Llyod sinuntok ang pader.

" Pabebeng bitter Ajhay naman! Kakabago ko lang. Agad ka naman umalis! Fuck! Ang unfair mo naman! Hindi pa nga kita naagaw kay Jeff iiwan mo na agad ako?! Putcha! Kahit kailan ang pabebe mo pa din ! " umiiyak na sabi ni Llyod at umalis bigla sa kwarto.

Wala akong magawa, walang nakakakita sakin dito. Walang nakakarinig, hindi ko na rin sila mahawakan. Labis ang pagiyak ni Jeff pero hindi ko man lang mahagkan si Jeff, Ayokong nakikita si Jeff ng ganito, malungkot. Nasasaktan ako sobra.

" Mahal? Patawad wag ka ng malungkot. Ayokong malungkot ka, ayokong nakikita kang ganyan. Mahal? Mahal na mahal kita " iyak kong sabi at pilit niyakap si Jeff at agad lumingon si Jeff.

" Mahal? Ajhay? Andito ka ba? Please, mahal wag mo kong iwan, please, hindi ko kaya mahal. " iyak parin ni Jeff naramdaman ako ni Jeff at  nagulat ako.

Lalapit sana ako ulet pero biglang nagblangko lahat.

IT'S TIME.

------------------------------

LLYOD'S POV

Lumabas ako sa labas ng hospital. At dun umiyak ako ng husto. Hindi ko kayang makita si Ajhay ng ganun. Gusto ko makita yung Ajhay masaya, yung kunot ang noo dahil kinukulit ko, yung puno ng pakain ang bunganga. Pero hindi ganun, hindi yung ajhay na patuloy ng namaalam.

" PUTA PABEBENG AJHAY! KUNG SAAN KA MAN! ANG UNFAIR MO! NAGBAGO NA AKO PARA SAYO! HANDA NA AKONG IPAGLABAN ANG NARARAMDAMAN KO. PERO BAKIT MO KO INIWAN BIGLA? PAPAKAININ PA KITA NG MARAMI, MARAMI PA AKONG PUPUTOK SA LOOB MO! i hate you ... " sigaw at iyak ko sa labas. Wala na akong pakealam kahit pinagtitinginan ako ng mga tao. Gusto kong sumabog sa sakit.

Yung tanging taong nagpabago sakin ay yung taong iiwan lang pala ako ng napakabilis. Ang unfair..

-----------------------------
THE END 😢💔

AUTHOR'S INTERRUPTION

May mga bagay talaga guys na hindi natin mapigilan. Bagay na hindi natin akalain na mangyayari at bigla bigla nalang mangyayari. Kaya mga guys, kung mahal niyo ang isang tao at habang nasa sayo pa siya. Pahalagahan mo ng mabuti, sabihin mo araw araw kung gaano mo siya kamahal, magsorry ka kung may nagawa ka mang kasalanan. Pasayahin mo siya sa kung saan siyang bagay masaya, tanggapin mo siya ng buong puso. Dahil hindi mo alam kung kailan siya mananatili sayo o kung hanggang kailan siya mabubuhay. Make every seconds, minutes,hours and days worth cherishing. Make every moment worth rembering and memorable.

Masarap magmahal lalo na pag alam mong mahal ka ng taong minamahal mo. Kaya once again mga guys, alagaan mo siyang mabuti hah. 😘

-----------------------------------
Thank you for reading mga guys. And thank you sa suporta niyo. Kayo talaga ang totoong LODI ko. Kasi pinagtyatyagaan niyo talaga basahin at hintayin ang story ko. Mmuuaaahhh. 😘😘😘

PS

Sorry sa malungkot na ENDING. Kung alam niyo lang, umiiyak ako habang tinatapos ko to. 💔🙁😢

AUTHOR IS SIGNING OFF.✋