Mr. gay

Hoofdstuk 6 - Betrapt

"Het is jouw schuld niet, Casper,"zegt mijn moeder terwijl ze even nipt van haar zoveelste glas rode wijn.

"Jawel! Ik bleef maar door gaan over die steak! Door mij heb jij geen man meer en ik geen vader,"zeg ik huilend. Ik zit weer eens zielig in een hoekje met vaders lievelings kussen tegen me aan geklemt. Het is nu zo een zes maand na zijn dood. Ik bedoel na de dood die ik veroorzaakt heb, omdat ik weer eens te egoïstisch was.

"Dan heb ik goed nieuws voor je,"zegt ze met een glimlach. Nieuwsgierig kijk ik op. Wat voor verrassing heeft ze deze keer voor me. Ik leg het kussen voorzichtig aan de kant en ren naar haar toe.

"Vertel het! Wat heb je nu weer voor idee?"vraag ik terwijl ik opgewekt op en neer spring.

"Oh het is geen idee,"zegt ze,"dek jij de tafel alvast voor drie personen, meer kan ik je niet als hint geven." Even krijg ik de hoop dat papa opeens zou binnenlopen, maar ik heb zelf gezien hoe morsdood hij erbij lag. Hij lag met zijn nek ietsje gebogen over zijn stuur en een straal bloed stroomde over zijn slaap door naar zijn kin. Ik neem bruine onderleggers en de mooist borden van moeder. Het is duidelijk dat we iemand op bezoek krijgen, maar ik zou niet kunnen raden wie. Oma kan niet, want dan zou opa meekomen. Tante Alice ook niet, want die is op vakantie met wat vriendinnen. Ik ben echt jaloers op haar. Al mijn hele leven droom ik ervan om Nieuw-Zeeland te bezoeken. De natuur is daar echt zo mooi!

"Mam? Aan welke kant moet de vork ook alweer?"vraag ik en ze lacht. Ze vertelt het me al jaren, maar ik kan het maar niet onthouden.

"De vork links en het mes rechts (heb ik het juist?),"zegt ze en zoekt een leuke cd om op te zetten. Ik aarzel even. Misschien maakt ze wel een grapje. Ik haal mijn schouders op en leg het bestek zoals ze me zei.

"Wat gaan we eten?"vraag ik dan als ik klaar ben en stop haar uitgekozen cd in de speler. Ik zet de speakers aan en geniet van de rustige muziek.

"Ehm, dat zie je zo wel als het bezoek er is,"zegt ze met een lichte blos op haar wangen. Waarom doet mamsie zo geheimzinnig? Zou papa...nee, dat is onmogelijk. Ik zucht diep en ga op de bank zitten met het kussen op mijn schoot.

Opeens gaat de bel en ik schiet overeind. De treurende gedachten zijn onmiddellijk bij de gedachte dat ik eindelijk weet wie de bezoeker is. Ik glip nog voor moeder de hal in en open met een brede glimlach de voordeur. Daar staat een man die ongeveer de ouderdom heeft van mijn moeder. Zijn ogen kleuren mooi chocoladebruin en zijn haar heeft een soort rostbruine schijn. Mijn glimlach verdwijnt al snel. Deze vreemde ken ik niet en dat hij pizzadozen bij heeft helpt ook niet. Dit kan nog eens een onaangename verrassing en avond worden.

"Jij bent vast Casper. Je moeder heeft al veel over je vertelt. Ik ben Luke,"zegt hij erg vriendelijk en steekt zijn hand uit.

Hijgend onder het zweet word ik wakker. Jack ligt niet meer naast me en als ik goed luister hoor ik beneden de tv met Jack zijn favoriete programma. Stilletjes ga ik overeind zitten en zie dat Pablo nog ligt te slapen. Het deken ligt een klein beetje van hem af terwijl hij een hoekje van zijn kussen vastklemt in zijn hand. Zijn ademhaling is rustig en af en toe maakt hij een kreunend geluidje alsof hij van iets geniet. Oh damn, hopelijk maak je die geluidjes ook als ik... Shit, waar zit ik  nu weer aan te denken? Ik schud mijn hoofd even om die gedachte uit mijn hoofd te bannen, maar dat lukt dus niet. Langzaam aan begin ik er toch wel aan te twijfelen of ik die jongen niet meer dan leuk vind. Ja ik weet het! Ik ken hem haast nog geen twee dagen, maar ik heb gewoon al erg mooie momenten met hem gehad. Daarbij is het mooi meegenomen dat hij een geweldig, ik bedoel goddelijk, uiterlijk heeft. Het enige dat ervoor zorgt dat ik hem niet 100% vertrouw is zijn geheim. Het is nu wel duidelijk dat hij thuis problemen heeft. Dat zag ik wel toen hij gisterenavond opeens halfdood voor mijn voordeur stond. In ieder geval was het voor hem thuis niet veilig genoeg om te overnachten. Of hij nu zo gewond was door iets dat thuis gebeurde of ergens anders. Er is iets dat hem tegenhield om naar huis te gaan. Of iemand... Ik zou het niet weten, maar ik hoop dat Pablo me vandaag toch een beetje duidelijkheid heeft. Hij moet me echt niet alles vertellen, maar toch in ieder geval wat er gisteren is gebeurd dat hem zo zwaar toegetakeld heeft.

In alle stilte en diep in gedachten verzonken trek ik snel wat verse kleren aan. Ik douch me straks wel. Ik moet over een tweetal uurtjes toch naar de fitness. Daarna kan ik me wel douchen. Als ik niet ga, dan neem ik vanavond wel een lekker, relaxend bad. Pablo kreunt even en glimlacht schattig. Ik grinnik en ga op muizenstilte naar hem toe. Voorzichtig trek ik zijn deken weer goed over hem en automatisch gaat mijn hand even door zijn haren. Dit voelt echt fijn. Alsof hij van mij is. Misschien krijgt Julie toch gelijk en krijg ik gevoelens voor deze goddelijkheid. Ik wacht nog twee minuutjes hopend dat hij diep in slaap blijft. Heel zachtjes buig ik me naar voor en druk mijn lippen op die van hem. Hier heb ik al zolang op gewacht! Al jaren droom ik ervan om een jongen te mogen kussen. Lekker boeiend dat het in zijn slaap is. Ik schrik als ik gegiechel hoor en laat de lippen van Pablo meteen los. Met een kloppend hart en angstige ogen draai ik me om. Daar staat Jack met een brede grijns op zijn gezicht.

"Je hebt net een jongen gezooooooeeeeeend,"zegt hij en huppelt naar me toe.

"Jack, dat mag je aan niemand zeggen,"sis ik bloedserieus en giechelend rent hij terug naar beneden. Die ukkepuk zal nooit zijn mond kunnen houden. Ik zie dat mam net de oprit afrijdt. Aw kom op! Kon dat niet Luke zijn? Als Jack het dan toch aan iemand moet doorvertellen dan toch het liefst aan mama. Haar vertrouw ik nog steeds heel veel, ook al heeft ze  nu zo een stomme vriend. Ik ren snel achter Jack aan en zie dat hij de keuken in huppelt waar Luke een koffie zit te drinken en de krant leest.

"Casper heeft een jongen gekust! Casper heeft een jongen gekust!"gilt Jack uit en Luke kijkt met gefronste wenkbrauwen naar zijn zoontje dat een klikspaan is.

"Lieverd, zoiets zeg je niet zomaar. Dat is niet om mee te lachen,"zegt Luke serieus. Bedoelt hij dat nu beschermend tegenonver gays of haat hij ze juist?

"Maar pappie! Ik wou kijken of Casper al wakker was en toen ik naar zijn kamer ging zat hij naast dat bedje en zijn lippen waren zo een beetje gedrukt op die andere lippen van die jongen,"zegt hij met een pruillipje. Als dit niet over mij gaat, had ik gelachen met de manier waarop Jack het zegt.

"Niet liegen, lieverd,"zegt Luke en zet zijn tas met verse koffie neer.

"Pappie ik lieg niet!"zegt hij met traantjes in zijn ogen. Hij kijkt opeens naar me en wijst dan ook. "Zeg hem dat ik niet lieg Cas!" Ik slik even. Wat moet ik nu gaan zeggen? Ik kan moeilijk zeggen dat hij liegt, want dan kwets ik hem hard. Maar de waarheid zeggen durf ik niet. Dan zal Luke me misschie  haten en mam tegen me opstoken of zo.

"Ga jij maar verder naar de Troetelbeertjes kijken,"zegt Luke tegen ukkie. Opgewekt gaat ukkie terug op de bank zitten en nog steeds weet ik niet wat te zeggen.

"Was dat waar wat Jack zegt? Ben jij soms homo?"vraagt Luke me met een emotieloze blik. Angstig ga ik op een stoel zitten en kijk naar de bezwete handen op mijn schoot. Ik voel me nu net een pup die betrapt is en met zijn start tussen de achterpoten in zijn mandje zit. "Cas! Antwoord!"roept hij uit en ik schrik van zijn plotselinge uitbarsting.

Oh ow... Wat denken jullie dat Luke  nu opeens gaat doen nu hij het juiste vermoedt?

En gaat Cas zijn moeder dit ook te weten kopen?

In ieder geval bedankt Boekenwormlove voor de inspiratie! Je moet zijn verhaal My storyline zeker lezen!!