My Peach

Pg-3

{Unicode}

အချိန်ပိုင်းအလုပ်ဆိုလို့ သူက ကျောင်းချိန်ပြီးမှလုပ်ရတာဗျအဲ့တော့ ကျောင်းအရင်သွားရမှာပေါ့

ထုံးစံအတိုင်းပါဘဲ သာယာတဲ့မနက်ခင်းလေးစပါပြီ

"ဟျောင့် ထထ ကျောင်းနောက်ကျအုန်းမယ် ဒီကောင်
မနေ့ညက မအိပ်ထားပြန်ဘူးလားမသိဘူး ဟျောင့် ထ ထ"

Yoongi တစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်မောကျနေတဲ့
ပိစိလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို လှုပ်ပြီးနှိုးတော့

"မထချင်သေးဘူး "

အိပ်ချင်မူးတူးအသံနဲ့ပြန်ဖြေလာတာ ရိုက်ချင်စရာဗျာ

"မထချင်လ်ို့မရဘူးထ အေး မထဘူးနော် မင်းက််ိုထားခဲ့ပြီ ငါသွားနှင့်တော့မယ်"

"မင်းကိုထားခဲ့ပြီ"ဆိုတဲ့စကားကြားမှ ကုတင်ပေါ်မှ အပြေးအလွှားကောက်ထလာသော Kim Tae Hyung တစ်ယောက်

"ဒီကောင်ကိုဒီလိုပြောမှရမှာ"

နှစ်ယောက်စလုံးက ကျေးလက်ရွာလေးကနေ ပညာသင်ဖို့မြို့ကြီးကိုတက်လာတာဖြစ်ပေမဲ့ Kim Tae Hyung တစ်ယောက်အခုထိ မြို့ကြီးမှလမ်းတွေကိုမသိသေးပင်ဒါကြောင့် သူ့ကိုခြိမ်းခြောက်ချင်ရင် အဲ့စကားလုံးနဲ့သာကိုင်ပေါက် ခြိမ်းခြောက်ရသည်

ရေမိုးချိုး အကျီလဲတာကို မိနစ်ပိုင်းအတွင်းအပြီးသတ်ပြီး

"ပြီးပြီ ပြီးပြီ"
အခန်းထဲကနေအော်ထွက်လာသော Tae Hyung

"မျက်စိပါတယ် မြင်ပါတယ်ကွ ဇွတ်အော်နေတယ်"

"ထားခဲ့မှာစိုးလို့ပါကွာ "

မနက်၇နာရီ ကားမှီရန် ဘတ်စ် ကား ဂိတ်ကို အမှီပြေးလာရသေးသည်

"မောလိုက်တာ လူဖြစ်ရတာ မလွယ်ပါလား"

တစ်ယောက်ထဲငြီးနေသော Tae Hyung ကိုကြည့်ကာ
Yoongiတစ်ယောက်ခိုးရီမိသည်

ဘတ်စ်ကားမှတ်တိုင်ကိုကားကရောက်လာတော့
ကားပေါ်က်ိုပြေးတက်ရင်း ကားပေါ်ရောက်တော့

"နေ့တိုင်းဒီလိုဘတ််စ်အမှီလိုက်ရမှာလား "

"စီးစရာ ဘတ်စ်ရှိတာတောင်ကံကောင်း မဟုတ်ရင်
လမ်းလျှောက်သွားရမှာ"