Korkudan hemen hastanenin içine geri girdim. Eğilerek dışarı bakmaya başladım. Sesler ilerdeki apartmanın arka tarafından geliyordu. Aptalca olduğunu bile bile hastaneden dışarı çıkıp o yöne doğru gitmeye başladım. Çünkü ne olduğunu merak ediyordum.
Temkinli bir şekilde apartmana kadar gelmiştim. Duvara yaslana yaslana köşeye kadar geldim. Dikkatlice kafamı çıkarıp ne olduğuna bakmaya başladım. Bir grup insanla bir başka grup çatışmaya girmişti. Uzağı göremediğim için kim olduklarını neden dolayı çatıştıklarını göremiyordum. Binanın çatısına çıkmayı düşündüm. Binanın arka tarafında yangın merdiveninin olduğu yere gittim ve yukarı çıkmaya başladım. Şansıma çatı bölümündeki kapıyı tutan zincir parçalanmış bir şekilde yerde duruyordu. Ses yapmadan kapıyı yavaşça açtım.
Çatışma sesleri neredeyse durmuştu. Çatının en kenarına eğilerek geldim. Yüzüstü yatar pozisyonda aşağı doğru bakmaya başladım. Havadaki kanın kokusunu alabiliyordum. İki gruptanda kayıplar vardı. Bir gruptan üç kişi diğer gruptan 1 kişi kalmıştı. O da sadece benim yaşımda bir kızdı. Dayanamayacağını düşünüyordum. Ne de olsa üçe karşı tek kişiydi. Arabaların arkasından birbirlerine ateş etmeye devam ediyorlardı. Bir anda kalan üç kişiden ikisi ateş etmeyi bırakıp kalan son kişiye doğru koşmaya başladılar. Ama bir sorun vardı. O tek kalan kişiye değilde yerde yatan cesetlere doğru koştuklarını cesetlerin yanına gidip onları yemeye başladıklarında anladım. Bunlar zombiydi.
Zombiler vs İnsanlar silahlı çatışmaya girmişler!!!
Tek kalan kişinin insan olduğunu o zaman anladım. O iki zombi yerdeki cesetlerle karınlarını doyururken yanlarında duran o insana dokunmuyorlardı. O da telaşla bütün mermileri üstlerine boşaltmaya başlamıştı. İkisinide öldürmeyi başarmıştı ama can havliyle kalan mermilerinide sıkmıştı ki artık ateş edemiyordu. Neredeyse bir dakika boyunca ateş etmemişti.
Bunu anlayan diğer zombi mevzilendiği arabanın arkasından çıkıp insanın bulunduğu yere silahını doğrultarak ilerlemeye başlamıştı. Ne olacağını merakla beklerken dikkatlice izlemeye devam ediyordum. Arabanın yanına gelen zombi tekerin arkasına saklanıp birşeyler düşünüyordu. Sonunda yerden aldığı taşı taşı diğer tarafa atarak dikkatini dağıtmayı umuyordu ki bence akıllıca bir hareketti. Bunu yaptıktan sonra hızlıca arabanın arkasıdan dolanarak ateş etmeye başlamıştı. Öldürdüğünü düşünmeye başlamıştım ki bir anda yere düşmüştü ama ateş sesleri halen gelmeye devam ediyordu. Ne olduğunu arabanın altından çıkan insanı görünce anlamıştım. Arabanın altına sürünüp zombiyi izlemişti. Böylece taş numarasını yemeyip zombinin gelmesini beklemişti. Zombi geldiğinde ise ilk ayaklarına sıkarak yere düşürüp onu haklamıştı. Bu gerçekten çok ama çok akıllıca bir hareketti. Biraz ürkmüştüm. Bunlara bunu yapan bana ne yapmaz diye.
Etrafına bakınıp güvenli olduğu kanaatini getirip malzeme aramaya başlamıştı. Ölen zombilerin ve öldürülen arkadaşlarını yağmalamaya başlamıştı. Gram üzüntü duymadan hem de. Bütün malzemeleri sırt çantasına topladıktan sonra spor çantasına da silahları ve mermileri koyup ilerlemeye başlamıştı. Yine aptalca olduğunu düşündüğüm ama yapmaya karar verdiğim diğer şey ise onu takip etmekti. Onlanları gördükten sonra bile onu takip etmek istemiştim. Evet biliyorum beni de öldürebilirdi. O yüzden ninja zombi gibi takip edicektim.
Hemen olduğum yerden geri geri sürünerek yangın merdivenine orda da aşağı indim. Binanın köşesine gelip dikkatlice tekrar bakmaya başladım. Hâlâ yol boyunca ilerlemeye devam ediyordu. Çatışmanın olduğu yere geldiğimde artık yalnız değildim. Diğer zombiler çoktan ziyafet çekmeye başlamışlardı. Eğer takip ediceksem, karnımın tok olması lazımdı. Yerdeki cesetlerin birinin kolunu yerden aldığım taş ile vura vura yerinden çıkardım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zombi Olmak
Teen FictionHer zombi salgınında insanlar hayatta kalmak için zombilerle savaşıyordu. Her zaman insanların bakış açısından anlatılan bu hikayeler artık bir Zombinin bakış açısından anlatılmalıydı belkide..