Jungkook'un hayatı yeni şarkıcı olarak çıkış yapmasıyla daha yoğun bir hal alır ve Taehyung'un gürültülü arkadaşlarının dikkatini dağıtmasına izin veremez, onlardan birine aşık olamazdı.
Birkaç hafta geçmesine rağmen Taehyung hala hiçbir şey yapmamıştı, sadece Jungkook'u yeni şarkısıyla veya çalışmakla meşgul olduğunu açıklamasına rağmen, ve bu tamamen yalan sayılmazdı, arkadaşları ile tanıştırmak için ikna etmeye çalışmaya devam etmişti.
Onu korkutan Taehyung'un arkadaşları değildi, güzel ve derin şarkılar yazan, Jungkook'un önceki müziğinden daha fazla özgüvensiz hissetmesine neden olan Yoongi dışında. Ve şimdi onun mixtape'nin introsunu duyduğunda birkaç haftadır üzerinde çalıştığı ve yeni melodiye doğru sözler bulamadığı şarkısına gülünüyor gibi hissediyordu.
Şarkı sözü yazmak zor olmamalıydı ama Jungkook baskılarının üst üste bindiğini hissederken, ne olduğunu anlamamasına rağmen Taehyung her seferinde kendi düşüncelerini söyleyip şarkılarının oldukça iyi olduğuna Jungkook'u ikna etmeye çalışıyordu. Jungkook, Taehyung'un suçluluk duygusu ile dolduğu için onu dördüncü kez çağırmasının bir bahanesi olmadığına yemin edebilirdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jungkook derin nefesler eşliğinde gözlerini kapatıp yüksek sesli küfürlerini engellemeye çalıştı, Min Yoongi onun şarkılarını duymuştu. Min Yoongi, Taehyung'un ruhunu şarkılarına katan yeraltı rapçisi olan bir arkadaşıydı, Jungkook'u birkaç kelimesiyle küçük hissettirirken aynı zamanda umut veriyordu.
Nevermind'ı yazıp prodüktörlüğünü yapan Min Yoongi- Tae'nin bir gece ona gönderdiği 'En sevdiklerim' dosyasındakilerin sözlerini dinlediğinde onda hayranlık uyandırmıştı- 'nin şarkılarını duymuştu. Ve gerçek şu ki, Jungkook şarkılarının asla yeterince iyi olmadığını düşünüyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taehyung'un şimdiye kadar Jungkook'un anlamsız rutinlerine ve programlarına alışması gerekirdi, ama onu en çok şaşırtan şey hayallerine ulaşmak için çalışmaktan asla vazgeçmemesiydi. Bir plak şirketi nihayet Jungkook'un yeteneğinin farkına vardığı için mutluydu, ama bu bir yandan daha az takılma ve onu daha çok stresli görmek demekti. Çünkü Jungkook henüz 17 yaşındaydı ve onu altındaki dairede yalnız bırakıp gitmişti, Jungkook yanında rahat ettiği sayılı kişilerden biri olsa da, büyük olan duvarları yıkamadığı ve Jungkook'u diğerleri ile arasına yerleştirdiği için hala suçluluk duygusu çekiyor, kendini korumaya çalışırken aynı zamanda kendini kandırıyordu.
