HIRS...

MEZARLIK

Sabah alarmın sesiyle uyandım .Alarmın müziği çok güzeldi . "Sagopanin galiba "şarkısıydı alarmım .Uyandığım da Dünün etkisinde kalmıştım . Dün gelen mesaj dan sonra bir süre mezarlıkta bekledim ama ne gelen vardı ne giden . Tam ümidimi kesip eve gelecekken Sarpla Cem geldi . Cem pek durmadı . Gelen telefondan sonra endişeli bir şekilde Sarpı bile beklemeden gitti . Sonra Sarpla birlikte eve geldik. Gelirken sohbet ettik . Açıkçası Sarp hakkında duyduklarım hem beni şaşırtmış hemde üzmüştü . Sarpın ne annesi nede babası vardı , kardeşide kaybolmuş bir daha da bulunmamıştı . Zaten hep düşünuyordum Sarpın neden bu kadar durgun ve insanlara karşı mesafeli olduğunu sebepinde artık öğrenmiştim ama aklımda sadece tek soru kalmıştı ; Sarp neden bana güvenip anlatmış tı ?? Sarp insanlara karşı mesafeliydi. Herkese herşeyini anlatmazdı ama bana güvenip içini dökmüştü .

Her neyse artık yataktan çıkmanın vakti geldi nede olsa bugün yoğun bir gün olucaktı . Çünkü dün Ecenin annesi ve ablası gittikten sonra benle Nilay bir karar almıştık ; artık bu evde kalmıcaktık çünkü ne Nilay da ben bu evde nefes dahi alamıyorduk nereye baksak Ece aklımıza geliyordu . Daha fazla bu evde kalamazdık . Bana kalsa bu şehirden gitmeliydik ...

Yataktan çıktım salona girdim Nilay uyanmıştı , zaten her zaman erken uyanırdı. Karşımda pembe renkli olan koltukta oturmuş du . Üzgün , daha doğrusu durgundu . Yanına gidip Günaydın dedim oda üzgün çıkan ses tonuyla Günaydın dedi sonra doğrumu yapıyoruz diye sordu . Bende , en doğru kararı verdik dedim .

Ahh Ece sen ölmedin biliyorum hatta artık arkadaşlığımızın bittiğine dahi üzülmüyorum o mesajlardan da korkmuyorum . Ben bunları seslimi düşündüm ?? Hayır olamaz . Hemen Nilaya döndüm korkarak gözlerine bakım . Bana direk ne var Gizem ??? Neden böyle bakıyorsun diyince bir rahatladım . Ohh duymamıştı..
Bişey yok dedim direk .

Ardından ev bakmaya başladık . Nilay zengindi ama ben Nilay kadar zengin değildim hatta zengin degildim malesef ...
Onun için ikimizde uygun bir ev arıyorduk ve sonunda bulduk çok tatlı bir evdi . Bir aile sitesiydi ve bu sitede üç tane apartman vardı . Çok güzel bir bahçesi vardı sadece aile üyeleri ve öğrenciler yaşayabilirdi. İçine gelince, üç odası vardı ve bilgisayar dan gördüğüm kadarıyla çok tatliş bir evdi . Ben çok heyecanlanmıştim ama Nilay öyle değildi biraz kararsızdı ona çok hak veriyorum ama oda bildiklerimi öğrense kesinlikle bana hak verirdi . Bir an ona anlatsam mı diye düşündüm ama yok Hayır yapamazdım . Özür diliyorum Nilay ...

Ardından bana hemen bugün taşınalım , bakmaya gerek yok . Ev işlemlerini de yaptım dedi . Bende olur dedim . Ev Eşyalarını koltuk , televizyon ... Onlar için bir taşımacı geldi ve eşyaları götürdü .

Bizde evden çıkmadan önce Ecenin odasına girdik ve Nilay kendini tutamayıp ağladı ama ben ağlamadım . Ağlamamakda haklıydım bence . Haklıydım işte . Bu arada Ecenin hiç bir eşyasına dokunmadık , her şey olduğu gibi duruyordu . Nilay evide almıştı .
Evden çıkarken bende bir duraksama oldu . Çok kötü hissettim , yine o suçluluk duygusu . Ahhh Hayır bunları hissetmemeliydim . Çünkü ben hiçbir şey yapmadım . Herşeyi Ece yaptı . Kendi isteğiyle , bizi düşünmeden üstüne üstlük bütün bunların sebebi ben olduğumu söylüyor . Hayır üzülmemeliyim ...

Eve gittiğimizde eşyalar düzenlenmişti. Ve ev gerçekten bilgisayar dan gördüğümüzden çok daha güzeldi . Hemen girişte büyük bir koridor , sağa döndüğünde iki oda yanyana biri benim diğeri Nilayın . Banyo ve tuvalette o taraftaydı bir tanede balkon . Evin iki tane balkonu vardı diğeri de sol tarafta yani mutfak ve salonun olduğu taraftaydı . Açıkçası çok güzeldi çok .
Döndüm ve Nilaya ;
- Evi kim düzenledi diye sordum ve bana bir iki görevli tutmuştum onlar düzenlediler sana da süpriz oldu. Nasıl begendinmi ?? Güzel düzenlemişlermi ?? Çok güzel düzenlemişler , paranın gözü batsın dedim. Sonra bana dönerek gözleri parıldayarak seni çok seviyorum Gizem , Sen de beni terk etme lütfen dedi bende daha neler Nilay lütfen böyle şeyler söyleme ayrıca Ece öldü bizi terk etmedi , bende ölene kadar başindayım , benden kurtulamazsın dedim .
Aklımdan ölmedi ama neyse dedim ardından duşa girdik den sonra salonda yemek yedik . Yemek yerken bana bir şey söyleyip , söylememek arasında gidip geldiğini hissetimdim bende daha fazla dayanamayıp .

-Ağzındaki baklayı çıkar bakalım .

-Yok bakla filan . Görüyorsun , anlatmaya gerek yok pizza yiyoruz.

-Nilay hadiii !!

- Tamam , tamam senden kaçış yok . Bir gariplik var sanki bu işte .

- Hangi işte ??

- Ece ölmedi . Anlatılan hikaye ...

- Eee

- Ya saçmalıyorum Özür dilerim . Kafayı yedim herhalde .

- Hayır sen daha bana lazımsın dedim .

Ve gülerek yemek yedik ardından aburcubur eşliğinde film seyrettik.

Yada ben öyle sanıyordum zira Nilay uyumuştu ve ben tek başıma seyretmiştim . Birden Aklımdan Ece olsaydı su dökerek uyandırırdık diye düşündüm ve salak saçma güldügümü fark ettim . Ahhh Ece sen ne yaptın ?? Niye yaptın ?? Ahh ahhh ...

Nilayı uyandırıp , odasına götürdükten sonra bende odama girdim . Bir baktım , baktım odaya ama harbi iyice baktım yani ve sonra aynen , aynen bu oda çok güzel ve tatliş olmuş dedim ve tekrar salak saçma güldüm ama gülmem sonlanmışti çünkü aklıma o saçma mesajlar geldi ama kendi kendimi teselli ederek yatağıma girdim .

Malesef bir türlü uyuyamıyordum . Beynim yine yerinde duramayıp bir düşünceden başka bir düşünceye atlamaştı . Bu düşünce neydi ?? Sarp ve bana anlattıkları ve bana niye atlattıgı ve neden güvendiği ???

Suuuusuuun uyuyacam dedim ve uyudum çok garip ama uyudum .
Sabah Uyandığım da karşımda gördüğüm manzara karşında şoka girdim...

**Sizce Gizem neyle karşılaştı ?? Yeni hayatlarında Ece olacakmı ?? ***

**YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ***

" ALLAH derki , kimi benden çok seversen onu senden alırım .
Ve ekler ; onsuz yaşayamam deme , seni onsuz da yaşatırım.
Ve mevsim geçer gölge veren ağaçların dalları kurur , sabır taşar , canından sayındığın yar bile bir gün el olur .
Aklın şaşar dostun düşmana dönüşür.
Düşman kalkar dost olur .
Öyle garip bir dünya !!!
Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur.
Düşmem dersin düşersin . Şaşmam dersin şaşarsın.
En garibi de budur ya ,
Öldum der durur yinede yaşarsın "
MEVLANA.