"Bu oyunun içinde olamayacak kadar iyi birisin." dedi
Peki ya ne demekti bu ?
Kendimi ondan kurtarıp soru sorar biçimde baktım.Bir açıklama isiyordum.Tam o sırada içeriden yükselen babamın sesiyle rahatlamış bir şekilde nefesini bırakarak odadan çıktı.Onları geçirmek için kapıya geldiğimde bir yandan suç işlemiş yaramaz çocuk edasıyla bana bakıyor,bşr yandan da babama pislik bakışlar atıyordu.
Onları geçirdikten sonra odaya döndüm ve dağıttığım valizimi toplamaya başladım.Odada bir dolap vardı.Eşyalarımı yavaş yavaş oraya yerleştirdim ama hala kendimi buraya ait hissetmiyordum.Benim yerim Orkun'un yanıydı ve burada olmamalıydım.Babamın sözüne nasıl da kanmıştım?Tam bir maldım.
Eşyalarımı yerleştirdikten sonra bilgisayarımı açıp en sevdiğim şarkılardan yeni bir çalma listesi oluşturdum.Sosyal medyadaki hesaplarıma girip Deniz,İzel,Cenk veya Orkun'a ulaşmaya çalıştım.Babam en azından bunu akıl etmemişti.Ama hiçbir hesabımda üçünün de hesabına ulaşamıyordum.Bu olamazdı ama.İmkansız bir şey.Ne yani babam şifrelerimi mi kırdırmıştı?Yoksa arkadaşlarımdan beni engellemelerini mi istemişti?Ay ben kafama sıçayım.Ne demeye sen babanla gelirsin salak Begüm.
Birden bir bildirim geldi.Yeni bir arkadaşlık isteği.İçimi bir umut kırıntısı kapladı.Belki de Orkun'du bu.
Ama ne yazık ki isteği gönderen Yağız'dı.Kabul ettim.
Bir dakika içinde çevrimiçi oldu ve bana mesaj attı ve konuşmaya başladık.Aslında bir saat önce bana ne demeye çalıştığıyla ilgili onu sorguya çekmek istiyordum ama şuan bunun zamanı olmadığını düşündüm.Aradan neredeyse iki saat geçmiş ve aşırı uykum gelmişti ve hala Yağız2la konuşuyorduk.Aslında annesi ile babam evlenmeyecek olsa cidden onu iyi biri olarak görebilirdim ama annesinden gelen bir nefretim vardı çocuğa.En sonunda Yağız'dan izin isteyip bilgisayarı kapadım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.Yeni bir rüyada Orkun'u görmek umuduyla...
...
Sabah uyandığımda babamın henüz uyanmadığını gördüm.İçeriden para alıp ekmek almak umuduyla dışarı çıkmak için kapıya yöneldim.Ama kapı kilitliydi.Tekrar içeri dönüp anahtarı armaya başladım ama babam resmen anahtarı saklamıştı.Bulamıyordu.O sırada babam uyanmıştı ve gelip başıma dikildi.
"Ne arıyorsun ?"
"Anahtarı."
"Dışarı çıkman yasak dedim Begüm.Odana dön."
"Benim burada hapis tutacağını mı sanıyorsun ?Eğer öyle bir düşünce içindeysen çok beklersin."
"Terbiyeli olman için seni uyarmıştım!Odana dön dediysem,odana dön!" dedi kızgınca.
Anlamıyordum,cidden onu anlayamıyordum.Amacı neydi ?Beni buraya kilitleyip asla ama asla dışarı çıkarmamak mı ? Hayır ! Bunu yapamazdı.Ne yapıp edip buradan çıkacaktım.Odama girip bana almış olduğu şu yeni telefona baktım.Eski telefonumun bir üst modeliydi.Kafamı dağıtmak için telefona sevdiğim bir iki şarkıyı attım.Rehberde sadece babamın numarası ve benim yeni telefon numaram kayıtlıydı.İyi en azından bunu akıl edebilmişti.
O sırada telefondan bir mesaj sesi geldi.Bilinmeyen bir numaradandı ki zaten bu çok doğaldı.
"Günaydın Begüm ben Yağız."
Yağız ? Yeni numaramı nerden biliyor ? Babam mı söylemişti? Tabiki de babam söylemişti.
"Günaydın Yağız."
Bir iki dakika içinde tekrardan mesaj geldi.
"Düşündüm de istersen bugün birlikte kahvaltıya gidebiliriz.Ama tabi istersen"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENDEN BAŞKA(SENDEN BAŞKA'NIN DEVAMIDIR)
RomanceOrkun ondan çok uzaktaydı artık. İkisinin hikayesinin yazılı olduğu defter kapanmıştı. Oysa onların birbirlerinden başka insanları yoktu ki... İkisinin de birbirinden son bir dileği vardı. "Benden Başka " kimse olmasın hayatında,ben olmasam bile...
