My St🌟ar

Chapter ✒ 1

📌Naia National Airport

Bumaba ako sa airport at nilanghap ang polluted na hangin ng pilipinas. 10 years na rin bago ako makabalik sa naghihirap na bansang ito. May bigas pa kaya ang gobyerno? Siguradong ninakaw na ng mga nagnanakaw lalo na at puno ng mandurugas ang bansang ito. Baka paglabas ko ng airport manakawan na agad ako. Teka ano ba tong pinag-iisip ko?

"Welcome back Nochida."{Miss.} Bati sa akin ng mga guards ko. 5 silang lahat, kung makabantay akala mo may papatay sa akin.

"Eodi eomma?"{Where is mom?}Tanong ko nang kunin ng isang guard ang bag ko.

"Jip."{Home.}Tinitigan ko siya at binalik rin ang tingin sa daan. Pagpasok sa van ay agad kong tinawagan si mama.

"Yeoboseyo?Ne eomma. Arasso. Ne, jalga." Isinandal ko ang ulo ko sa salamin ng bintana at pinikit ang mata ko. May jetlag pa ako nakakapagod tsk.

~😉~

Pagdating sa bahay, sinalubong ako ng mga kasambahay namin. Dumeretso ako sa kusina at nakita ko si mama dun na kumakain ng mansanas. Di ba siya nag sasawa sa mansanas? Bata pa lang ako yan na kinakain niya.

"Eomma." Napalingon siya sa akin saka ako nginitian at niyakap ng mahigpit. "Hwanyeonghaeyo jagi."{Welcome darling.}

"How have you been there huh?Good?" Tumango lang ako, hinalikan ko siya sa pisngi bago umakyat papunta sa kwarto. Pagod lang talaga ako.

Pagdating sa kwarto humilata agad ako sa kama. Dahan-dahan kong ipinikit ang mata ko at nakatulog na ng mahimbing.

~😉~

Paggising ko sa umaga nahagip agad ng mata ko ang bacon na nasa itaas ng mini table ko. Ang aga naman nilang magluto. Syempre naman diba kasi agahan diba alangan naman tanghali ang agahan. Parang tanga lang. Mabilis ko itong kinain at lumabas ng kwarto. Sa labas ng kwarto ko may nakatayong dalawang guard sa bawat gilid ng pintuan. How stupid.

"Nochida, pinapabigay mo ni Madam Irish." Saad ng guard at inabutan ako ng sulat.

Good Morning, 식사하셨어요?{have you eat well?}Your friends are gonna visit you ok?Take a bath early.Don't forget to call me when you're leaving the house arasso?Saranghae.

Ngumiti ako saka pumasok ulit sa kwarto at mabilis na naligo. Habang nagbibihis ako may biglang kumatok sa pinto.

"Nochida, your friends are here."Nagmadali akong nag-ayos at lumabas ng kwarto. Nadatnan ko silang dalawa na nakaupo sa sofa habang humihigop ng kape.

"Guys."Nakangiti kong tawag sa kanila. Nilingon naman nila ako saka tumayo at ngumiti.

"Yah!Utduke jinaeshutsuyo?"{How have you been?}Bati sa akin ni Hae Woo saka ako niyakap. "Malgayo."{Fine.}

"Ako di moko yayakapin?Nakakatampo ka ha." Tumatawa kong inapproach si Jin Ae at niyakap ng mahigpit. "Bogoshipda."

"Us too. Are you staying here for good Se Hwa?" Tanong ni Jin Ae saka kami bumitaw at umupong tatlo sa couch. "Ne.Mag-aaral na ako kung saan man kayong dalawa nag-aaral."

"Daedanan!!"{Great!!} Natutuwang sigaw ni Hae Woo. "What is the school's name again?"

"White Sea University. "Napakunot ako ng noo. "Bakit white sea?"

"Kasi yung Uniform Color white sea."Sagot ni Jin Ae."I see."

"Siguradong pagod ka pa sa byahe mo kahapon. Pahinga ka muna ha, binisita ka lang namin kasi matagal na rin tayong di nagkita. We're leaving. Mom geon ganhae Se Hwa-ssi. "Saad ni Hae Woo sabay yakap sa akin. Niyakap na rin ako ni Jin Ae bago sila umalis ng bahay.

{Mom geon ganhae- Take care (casual).}

Pumunta ako sa likod ng bahay kung saan matatagpuan ang garden at ang swimming pool. Umupo ako sa damuhan sa garden at lumanghap ng sariwang hangin. Medyo malayo sa city ang bahay namin pero ok na rin para medyo bawas pulosyon.

"Se Hwa, nakarating ka na pala.Kailan ka lang dumatin?" Napatingin ako kay Manong Alfred na kapitbahay lang namin. Nagdidilig siya ng halaman sa labas ng bahay nila.

"Kahapon lang po. Good morning din po!" Masigla kong bati sa kanya. "Dalagang-dalaga ka na talaga. Kamukhang kamukha mo ang papa mo."

"Hahaha oo nga po eh nasabi na nila yun." Nag eye smile pa ako. "Kailan ba siya uuwi hija? "Nawala ng bahagya ang ngiti sa labi ko. "Pagkatapos raw po ng~"

"Nochida." Di ko na natapos ang sasabihin ko nang may tumawag sa akin. "Wae?"

"Somebody is looking for you." Tumayo ako at sinundan ang yaya papunta sa front door. "Se Hwa-ssi."

"Kyle." Niyakap niya ako ng sobrang higpit pagkakita niya sa akin. "I missed you. Are you staying here for good?" Tanong niya saka bumitaw sa pagkakayakap.

"Ne, how have you been?" Ngumiti siya ng napaka tamis bago ako sinagot. "Ok na, nandito ka na eh. "Tumawa ako ng bahagya.

"Ewan ko sayo." Nagkwentuhan pa kaming dalawa na naging dahilan para abutin kami ng hapon. Pag-uwi niya dumeretso na ako sa kwarto at tiningala ang ceiling.

After 3 days na lang start of school na. Maninibago na naman ako. Haist. Tinitigan ko ang bracelet na suot-suot ko. I remembered the guy who gave me this...asan na kaya siya?Aish, bat ko ba siya hinahanap.

By the way, I'm Choi Se Hwa.19 years old international age, 20 na ang korean age ko, half Korean, half pilipino.