Kaldırım

4. Bölüm (BEKLENMEDİK)

Kıyafetlerimi üzerimde bulunca derin bir 'oh' çektim. Bu evde, bu mahallede bana ne olacağı belli değildi.

Yanımdakinin kim olduğu merakıyla kafamı çevirdim. En beklemediğim şeyi yatağımda görünce resmen şok oldum. Bedenimi ona doğru çevirip yüzünü incelemeye başladım. Ne yapacaktım ki şimdi? Çok tatlı uyuyordu. Acaba yataktan atsa mıydım? Bu çocukta farklı bir şey vardı. Beni ona çeken garip bir şey. Onu her gördüğümde olan tüm kötü olayları unutuyordum. Bu gerçekten iyi hissettiriyordu.

Elim yanağına gitti. Hafifçe okşadım. Umarım uyanmazdı. Yeni çıkan sakallarına dokundum. Elim gıdıklanınca hafifçe kıkırdadım. Daha sonra beni mutlu eden bu adama sarıldım. Ona minnettardım.

Ayağını yavaşça bedenimden kaldırdım ve bu sefer ben ayağımı onun üstüne koydum. Başımı boynuna koyup sıkı sıkı sarıldım. Galiba ben bu adamın akımına kapılıyordum.

Aynı pozisyonda durmaktan yorulunca tekrar yüzünün karşısına geçtim. Ama bu sefer yüzüne garip garip şekiller veriyordum. En sonunda bundan da sıkılarak elimi yanağında bıraktım. Huzurla birkaç dakika onu izledim.

Gözlerini açıp elimi tuttu. Ona donakalmış bir şekilde baktım. Ups! Yakalanmıştım. Tuttuğu elimi dudaklarına götürüp uzunca öptü. Ben tepki veremiyordum. Sadece izledim. Sanırım ona ihtiyacım vardı.

Bir dakika! Ne yapıyordum ben böyle?! Ona bunu belli etmemeliydim ve acilen bu durumu değiştirmeliydim.

"Hey! Sen gitmedin mi?!" diye çemkirdim elimi, bacağımı bedeninden ayırarak.

Ani tepkimle şaşkına dönmüştü. "Çok tatlı uyuyordun. Sevdiğim kızı bırakamadım."

"Sevdiğim kızı?" dedim sorarcasına.

"Evet, seni seviyorum."

Gözlerimi şaşkınlıkla kırpıştırdım. Bana bunu çok belli etmişti, öpüşmüştük ama o uyuşturucunun etkisindeydi. Bence Güneş denen kızı unutmak için bunu yapıyordu. Ayrıca daha kaç gün oldu ki tanışalı?

"Hayır,beni sevmiyorsun. Kullanacaksın."

"Ne?"

"Evet, o gün kumsalda hayalini gördüğün kız. Onu unutmak için. Ama Furkan ben bu oyuna katılmak istemiyorum. Ne kadar acı çektiğimi görüyorsun. Zavallı bir kızım, ben bir yetimim. Ve en kötü şey bir yetimin kalbini kırmaktır."

Bana gözleri dolmuş bir şekilde baktı. Benim de gözlerim dolmaya başladı." Sen yetim değilsin. Ben hep seninle olacağım. Evet, Güneş'i sevdim. Ama o artık geçmişte kaldı. Acı çekmek istemiyorum. Bak sen de beni seviyorsun. Ya da seninki bir hoşlantıdır. Az önce uyumuyordum. Tüm gece uyumadım. Sabaha kadar izledim seni. Yaptığın her şeyi biliyorum. Lütfen izin ver. Birbirimizi tamamlayalım. "

Ne?! Oha?! Şimdi her şeyin farkında mıydı? Ahh! Ben nasıl bir aptalım! " Ben, ımmmm..."

Gülümseyerek " Tamam, seni zorlamayacağım. "dedi. Gerçekten de anlayışlıydı.

Yaklaşıp yanağıma küçük bir öpücük kondurdu." Çok uykum var. Biraz uyusam olur mu? "başımı olumlu anlamda salladım. Gülümsedi. Gerçekten de harika gülümsüyordu.

O uykuya daldıktan sonra hemen yataktan kalktım. Mutfağa koşarak buzdolabını açtım. Önüme çıkan boşlukla suratımı astım. Aklıma dün aldığım maaşım gelince bu sefer markete doğru yol aldım. Markette alacaklarımı aldıktan sonra eve doğru ilerledim. Babam kahvede olduğundan rahattım.