Kaldırım

3.bölüm (kabus)

Milyon kez olduğu gibi yine anlaşılmadım.Ağrıma giden o korkunç kabusların yeniden başlamasıydı. 7 aydan fazla zamanda kurtulduğum o korkunç şeyler yeniden beynimi istila etmeye başlamışlardı.

Kulaklığımı takıp uzun zamandır dinlediğim grubun seslerinin beni rahatlatmasına izin verdim.İlk defa işe yaramamıştı.Gruptaki en sevdiğim üyenin bir coverını açtım.İşte bu güzeldi ,sakin ve rahatlatıcı.

Şarkıda bana amaç ver diyordu,sen benim her şeyimsin diyordu. Ağabeyim de benim her şeyimdi.

Omzuma koyulan el ile yerimden sıçradım.En olmadık zamanda nasıl beni bulabiliyordu.

Telefonu elimden aldıktan sonra ''PAPER HEARTS'' şarkısını açtı.Bu da aynı kişinin coverıydı.Anlaşılan benimle aynı tarz şarkılar dinliyordu.

Başımı onun tarafına çevirdim ve bu sefer ben onun telefonunu aldım.''NOTHİNG LİKE US'' şarkısını yükledikten sonra geri verdim.Ama o telefonunu almadı ,tam tersine kucağıma geri bıraktı.Eli benim telefonuma kayınca ne yapacağını anladım .Karşı çıkmadım, telefonumda özel şeyler yoktu.Şarkılarım dışında.Şarkılarım benim her şeyimdi.

''Şarkıları karıştırma.''

''Tamam sen de bana yükle .''

Başımı salladıktan sonra onu onayladım.'One ok rock good goodbye' gibi birçok şarkı indirdim.Artık yüz elliye yakın şarkısı vardı.

Bende telefonumu geri aldığımda hemen müziklere girip kaç şarkı indirdiğine baktım.TAM 455 ŞARKI MI? 455 tane şarkı indirmişti.

''455 Mİ?''

''Evet.''

''Bizim bildiğimiz 455?''

''Evet.Sende çok az şarkı biliyormuşsun 100 tane mi sadece?''

''150!''

''50 vardı önceden.''

''Yalancı!''

''Ne?Ben mi yalancıyım?''

''EVET!''

''Mızıkçılık yapma Çisem!''

''HAHA(!)Ben miyim mızıkçı?''

''Tamam,boşver. Bir anlaşma yapalım.Bu şarkılardan her gün birini dinle ve çevir.İngilizce bildiğini düşünüyorum.''

Gururla başımı salladım''Biliyorum elbette!''

Aklıma düşen kabusla tekrar somurttum. O bana anlamsız bakışlar atarken Google ' a girip nasıl intihar edilir yazdım.Karşıma intihar bırakma hattı gelince sırıttım.Hatta kahkaha atmaya başladım.Hiçbir zaman istediğim karşıma çıkmayacaktı.

Telefonuma yaklaşıp yazdığım şeyi görünce hemen elimden aldı. ''NE YAPTIĞINI ZANNEDİYORSUN SEN!?''resmen gözü dönmüşçesine bağırıyordu.Korkuyla oturduğum yere sindim.Kumlar yarılsın da içine gireyim istedim bir an.

Gözümden akan yaşı fark edince başını dizlerine yasladı.O da ağlamaya başladı.Ona sarıldım,bu kadar tepki göstermesini beklemiyordum.

''Tamam,sakin ol,geçti,şakaydı o,vallaha bak,ben canıma kıyamam ki!''

Uzaklarda bir şey görünce hızla beni itti. Ben de o tarafa baktığımda denizden başka bir şey yoktu.

''Sevgilim!GİTME!YALVARIRIM,YİNE GİTME.AÇIKLAYABİLİRİM.BAK BUZAVALLI KIZLA OLAMAM ZATEN ,SADECE SEN VARSIN.SEVGİLİM!''

Benim hakkımda düşündükleri bunlar mıydı?Anlaşılan halisünasyon görüyordu.Bu nedenle peşinden koşmaya başladım.Neden bu kadar abartmıştı ki?