[üniversiteli ev arkadaşları]
sarı ve beyaz konversler, iki koltuk, iki bilezik, iki içecek ama 5 yıl ve koca bir 'arkadaşlık.'
(ilk bölümlerdeki yanlış nokta kullanımını görmezden gelin, kitap yavaşça düzeliyor.<3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
| çiçekler açtı
"Ben geldim Yoongi."
Ayağımdaki konversleri fırlatırcasına ayağımdan çıkarırken ,hala kapının yanında ayakkabıları koymamız için duran gazete kağıdığına bakıyordum. Üstündeki benim beyazlarımın aksine kirli mavi konversleri gördüğümde bir kez daha Yoongi'nin içerde olduğunu anlamış oldum.
Benimkileri de onunkilerin yanına bırakırken hala cevap vermesini bekliyordum. Bir süre öyle ses bekledikten sonra cevap duymamam ile tekrar ettim. Yoongi uyuşuk ve çoğunlukla konuşmaya bile cevap vermeye üşenebilirdi ama ,konu ben isem hep cevap verirdi.
"Yoongi?"
Ayakkabımı koyarken yana bıraktığım kurabiye kutusunu aldım. Hala sıcacıklardı. Bir an önce yesek iyi olacaktı. Sıcakken güzel olan yiyecekler soğudun da boka dönebiliyordu.
O yüzden kutuyu kavradığım gibi ,her zaman dağınık ama hiçbir zaman yakınmadığımız salonumuza koşturmuştum. Yerlerdeki bir kaç kitap ve kıyafet yığınının üzerinden zıpladım ve sarı, turuncu ve mavi koltuklarımızın tam ortasındaki masaya kutuyu bıraktım.
Koltukların tepeleri bile dağınıktı. Yastıkların çoğu yerdeydi, yorganlarımız her yeri sarmıştı. Koltukları özellikle sevdiğimiz renklerde almıştık ve bu biraz evde garip bir görüntü verse de en sevdiğimiz rengin olduğu koltuk bize aitti. Yoongi turuncu, bende mavi rengi çok severdim.Sarı da ilklerimizden sonra geldiği için onu almıştık.
Yoongi ile ev arkadaşlığımız dağınık şeylerden bile bir güzellik çıkarma kuralımız üzerindeydi. Bir oda dağınıkken daha güzeldi, çünkü adeta ruh halimizi yansıtırdı. İkimizinde bu kuralı koyduğunda hiçbir itirazı olmamıştı. İstediğimiz şeyde özgürdük.
Bu nedenden dolayı kendi koltuklarımız onların kime ait olduğunu bağırırcasına bir haldeydi.
Mavi koltuğumun üzerinde Yoongi ile ilk sene bastırdığımız ikimizin resmi olan yorgan yere sarkmış, Van Gogh ve Monet'in resimlerini süslediğim kırlantlerim yerdeydi. Yanlış anlaşılma olmasın, resim bölümünden değilim. Sadece tablolara karşı büyük bir ilgim var. Yoongi şehir de yeni bir galeri ya da sergi açıldığında kendi deyimiyle beni 'Arkadaş Randevusu'na çıkarırdı bu yüzden.
Koltuğun bazı yerlerine karışmış romanlarım buradan bile görünüyordu ve kaplumbağalı uyku bandım koltuğun üzerindeydi. Yoongi'nin turuncu koltuğunun da benimkinden pek bir farkı yoktu .Onun ren geyikli yorganı sarkmış, Üstünde önceden fotoğraf makinesinin resimleri ile bastırdığı kırlantleri her yerdeydi. Onun çizgi romanları ve vücuduna bazı şeyleri unutmamak için yazdığı renkli kalemleri görünüyordu. Yorganının üzerinde de civcivli uyku bandı vardı.
Tam ortadaki sarı koltuğa dönmem ile Lgbt festivalinden aldığımız rengarenk yorganın bir yükselip bir alçaldığını görmüştüm. Hemen sonra ise top halinde yorganın birbirine girdiğini..Küçük adımlar atarak koltuğun tam önüne geldim ve yavaşca yorganı kaldırdım.
