Hey Sicheng,
Gittikçe beyazlaşan yüzünle uyurken
melekler gibisin.
Meleğe benzettiğini yönün güzelliğin değil
beyazlar içindeki masumluğun.
Bazen düşünüyorum gerçek mi diye
evet.
Sana acı veren
bilincinin kabullenmekte zorlandığı her şey
gerçek sicheng.
Bu gerçeği ne gözümden akan damlalar şeffaflaştırır
ne de vehamet içindeki kalbimin sızısı.
Saçların yeniden uzayınca
yine pembe yapalım
dudaklarınla uysun.
Ben de mor yapacağım
seversin.
Ama önce Sicheng
uyan çiçeğim.
Ruhum küllerim içinde
dirilmeyi beklerken
bedenim bu soluk odaya hapsolmaktan
hiç memnun değil.
Kalbim seni böyle görmekten
hiç hoşnut değil.
Haydi Sicheng,
kır çiçekleri bizi bekler.
Güneş bizim üzerimize de doğacak,
bedenimize olmasa da.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Phoenix • YuWin
Conto"Kokunu bana getiren rüzgarların üzerinden estiği okyanus, belki ruhumu sana kavuşturur."
