အရာအားလံုးကမႈန္မႈန္ဝါးဝါး။
မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ဆံပင္အ႐ွည္ႀကီးေတြ ဖံုးေနတ့ဲေက်ာျပင္တစ္ခု။
ေသခ်ာတာက မိန္းကေလးပါပဲ။
အိပ္မက္မက္ေနတာလားဆိုတာေတာင္မသဲကြဲႏုိုင္ေတာ့ဘူး။
"Jung Kook?"
"ဟမ္? Oppaႏိုးၿပီးလား"
ဆစ္ခနဲထိလုိုက္မိတယ္။သူမ တကယ္ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွ႕မွာလား။
"အား!!!"
ေခါင္းထဲကစူးစူး႐ွ႐ွထိုးကို္က္မႈ။
"Oppaရရ႕ဲလား"
"အင္း ရပါတယ္"
"ဒါဆို ေရညိွဟင္းခ်ိဳေလးေသာက္လိုက္ဦး။အမူးေျပေအာင္လို႔"
"JungKook-ah"
"Nae Oppa"
"လြမ္းေနခ့ဲတာ"
တင္းၾကပ္စြာ ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားမိသည္။
ကြၽန္ေတာ္လြမ္းသည္ကိုသူမ သိလို႔မ်ားသူမ ကြၽန္ေတာ္ေ႐ွ႕ေရာက္လာတာမ်ားလား။
"Oppaကကေလးေလးအတိုင္းပဲ"
သူမ ေျပာမွပဲ ကြၽန္ေတာ္႐ွက္သြားမိေသး။
သူမ နဖူးေပၚၾကင္ၾကင္နာနာ နမ္းမိေတာ့ ရင္ခြင္ထဲက သူမ က မ်က္လံုးအစံုမွိတ္လို႔။ရင္ခြင္ထဲကမလႊတ္ခ် ခ်င္ေလာက္ေအာင္ သူမကို အရမ္းခ်စ္တယ္။
"လႊတ္ပါဦးဆို"
"JungKookကဘာလို႔ဒီေရာက္ေနတာလဲ"
"JiMinnie ေခၚလို႔ေရာက္လာတာ"
"ဘယ္ႏွနာရီကတည္းကလဲ"
"Kookကညေန6နာရီကတည္းကေရာက္ေနတာ။Oppaပဲအရက္ေတြမူးၿပီးအိပ္ေပ်ာ္ေနတာေလ"
"အခုဘယ္ႏွနာရီလဲ"
"8နာရီေက်ာ္ၿပီ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာရ႕ဲ။ ထ လာ စားေတာ့"
သူမ ေျပာသမ်ွလြန္ဆန္ဖို႔ကြၽန္ေတာ့္မွာ အားမ႐ွိဘူး။
JiMinကေခၚေပးတာတ့ဲ။
ေက်းဇူးေတာ့တင္မိသား။
ကိုယ့္နားမွာ႐ွိတ့ဲမင္းကိုမခ်စ္ေပးႏိုင္ဘဲ
အေဝးကခ်စ္ရသူကိုပဲအလြန္တရားခ်စ္ေနရတ့ဲအတြက္...ကေလး ကိုအားနာမိတယ္...။
YOU ARE READING
F L A W L E S S
Acakအျပစ္အနာအဆာကင္းတယ္တ့ဲ။ တစ္မ်ိဳးေျပာရရင္ ၿပီးျပည့္စံုတာေပါ့။ ေနာက္ထပ္တစ္မိ်ဳးေျပာရရင္.... Min Yoongiန႔ဲPark JiMinတို႔ရ႕ဲအခ်စ္လိုမ်ိဳးေပါ့...။
