ဒီလိုန႔ဲJejuမွာေနတာ 4ရက္ေျမာက္ေန႔။
ကြၽန္ေတာ္လည္းအခန္းထဲေအာင္းေနတာ အသားေတြေတာင္ျဖဴလာသလိုလို။
သူတို႔ကိုမေတြ႔ခ်င္လို႔ အျပင္မထြက္တာဆိုရင္မွန္တယ္။
အ့ဲေလာက္ခံႏိုင္ရည္႐ွိရေအာင္ ႏွလံုးသားက သံမဏိန႔ဲျပဳလုပ္ထားလို႔လားေနာ့...
မနက္ျဖန္ျပန္မယ္။Seoulကိုေလ။
ေတြးတုန္း႐ွိေသး။ဝင္လာတ့ဲMessage။
>>မနက္ျဖန္ျပန္မွာမလား ကေလး<<
ကေလး?ခဏေနစမ္း!
Contactကိုျပန္စစ္ၾကည့္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္Yoongi Hyungဆီကပါ။
ကြၽန္ေတာ္ပဲမ်က္စိမွားတာလား။
>>ဟုတ္တယ္ Hyung<<
>>ဒုကၡပဲ<<
>>Wae Hyung?<<
>>ကေလး ေနာက္ထပ္တစ္ရက္ေလာက္ထပ္ေနလို႔ရလား<<
>>ဘာလို႔မွန္းမွန္းမသိေပမယ့္ ရပါတယ္Hyung<<
>>ေက်းဇူးပဲေနာ္ ကေလး<<
Conversation ကိုျဖတ္လို္က္ၿပီး ေတြးမိသည္။
ကေလးတ့ဲလား။အခုထိကိုယ့္မ်က္လံုးကိုယ္မယံုေသး။
သို႔ေပမယ့္ ေက်နပ္သည္။
ေသခ်ာပါတယ္ ႏႈတ္ခမ္းမွာအျပံဳးေလးစြဲလို႔။ကုတင္ေပၚမွာလူးလိမ့္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမိတာက လိုခ်င္တ့ဲအ႐ုပ္ရလို႔ေပ်ာ္ေနတ့ဲကေလးသာသာပဲ႐ွိတယ္။
ဟုတ္တယ္...ကြၽန္ေတာ္ကကေလးပဲ။
မၾကာေသး။တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္တံခါးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့...
"Hyung!"
"အင္းကေလး"
"Hyungကဘယ္လိုဒီေနရာကိုသိေနတာလဲ"
"အ့ဲဒါကိုယ့္အတြက္မခက္လွပါဘူး"
ကို္ယ္တ့ဲလား။ဒါကအိပ္မက္မဟုတ္ဘူးလညးဟင္။
"JungKookကBusanျပန္ေတာ့မွာတ့ဲ။အ့ဲဒါကိုယ္န႔ဲေလဆိပ္လိုက္ပို႔ရေအာင္ေလ"
"Nae နာရီဝက္ေလာက္ေစာင့္ေပး"
"ေကာင္းၿပီ ေစာင့္ေနမယ္"
Hyungလံုးဝထူးဆန္းတယ္။
2ရက္လံုးေျပာင္းလဲသြားခ့ဲတာႀကီးမ်ားေၾကာက္စရာႀကီး။
အ့ဲဒီ လူထူးလူဆန္းႀကီးကလည္း အသည္းႀကီးကိုထပ္လႈပ္သြားျပန္ၿပီ။
အခ်ိန္မ႐ွိေတာ့ဘူးမလား။ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး
အျပာေရာင္Hoodieကိုေကာက္စြပ္၊ ေဘာင္းညီအမဲေလးန႔ဲလိုက္ဖက္မႈေတာ့႐ွိသား။
နားကပ္တြဲေလာင္းအျဖဴေလးကိုပန္လိုက္ေတာ့ ဆံပင္အပန္းေရာင္န႔ဲလိုက္သားပဲ။ၿပီးၿပီ။ အပန္းေရာင္ဆံပင္ေလးအနည္းငယ္ေျခာက္သြားရင္။
ဒါေပမယ့္အေျခာက္ခံဖို႔အခ်ိန္မ႐ွိဘူးမလား။
YOU ARE READING
F L A W L E S S
De Todoအျပစ္အနာအဆာကင္းတယ္တ့ဲ။ တစ္မ်ိဳးေျပာရရင္ ၿပီးျပည့္စံုတာေပါ့။ ေနာက္ထပ္တစ္မိ်ဳးေျပာရရင္.... Min Yoongiန႔ဲPark JiMinတို႔ရ႕ဲအခ်စ္လိုမ်ိဳးေပါ့...။
