ထယ္ေယာင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားပီးေနာက္ဂ်ံဳးဂုသည္ခုတင္ေပၚသို႔ျပန္လာအိပ္လိုက္ေတာ့ သည္
. . . ."oppaမင္နာသြားေတာ့မယ္"
"အင္းေသခ်ာဂရုတစိုက္သြား"
"nae"
မင္နာျပန္သြားပီးေနာက္
ဂ်ံဳးဂုႏွင့္ထယ္ေယာင္းသည္ ျခံထဲသို႔ဆင္းလာ ခဲ့သည္
ထယ္ေယာင္းသည္သီခ်င္းတညည္းျဖင့္ အလုပ္လုပ္ေနသည္
ညကဂ်ံဳးဂုနမ္းလိုက္သည့္ နဖူးေလးကို ကိုင္ကာျပံဳးေနသည္"ထယ္ေယာင္းေနမေကာင္းဘူးလား"
"ဟမ္ ေကာင္းပါတယ္"
"မသိပါဘူး နဖူးေလးကို ကိုင္ကိုင္ေနလို႔"
"ဟာ ဦးေလးႀကီးကလည္း"
ထယ္ေယာင္းသည္ရွက္ရွက္ျဖင့္ ေျပးထြက္ သြားေသာအခါ ဂ်ံဳးဂုသည္ထယ္ေယာင္း လက္အားလွမ္းဆြဲလိုက္ပီး မ်က္ႏွာကိုႀကည့္ ကာ
"ဒါဘယ္သြားမလို႔လဲ"
"ဟိုဘက္ကအပင္ေတြဆီသြားမလို႔"
"အဲ့ဒါကိုယ္လုပ္ပီးသြားပီ"
"ဟုတ္လားအဲ့ဒါဆိုဒီဘက္"
"မင္းခုနကလုပ္ပီးပီေလ"
"ဟုတ္လား!
အဲ့ဒါဆိုေလ. . "ထယ္ေယာင္းသည္လက္ညွိဳးတထိုးထိုးျဖင့္ ဟိုေလ်ွာက္ျပဒီေလ်ွာက္ျပျဖင့္ ေနာက္ဆံုး ေခါင္းေတာင္မေဖၚေတာ့ပဲ ေခါင္းကုတ္ကာ စဥ္းစားလုိက္ေနသည္
ဂ်ံဳးဂုသည္ထယ္ေယာင္းလုပ္သမ်ွကို ျပံဳးစိစိ ျဖင့္သေဘာက်စြာႀကည့္ေနပီး ဘာေျပာရမွန္း မသိေသာထယ္ေယာင္းအား အားမရေတာ့ သျဖင့္
"ဘယ္မွမသြားနဲ႔ေတာ့ ေနပူေနတယ္
ကိုယ္နဲ႔လိုက္ခဲ့"ဂ်ံဳးဂုသည္ထယ္ေယာင္းလက္အားကိုင္ကာ အပင္ေအာက္သို႔ေခၚလာခဲ့သည္
ထို႔ေနာက္ဂ်ံဳးဂုသည္လွဲခ်လိုက္ပီး ထယ္ေယာင္းအားလာလွဲဟု လက္ျဖင့္ေခၚ လိုက္သည္
ထို႔ေနာက္ထယ္ေယာင္းလည္း ဂ်ံဳးဂုေဘးတြင္ ဝင္လွဲလိုက္သည္"အားေကာင္းလိုက္တာ
ဒါေႀကာင့္ဦးေလးႀကီးကအျမဲဒီကိုလာတာကို"ဘာလဲအခုမွေကာင္းမွန္းသိတာေပါ့
ဟုတ္လား""အင္း"
YOU ARE READING
အချစ်မရှိသောသူနှင့်အမုန်းမရှိသောကျွန်တော်
Romancetypingမွားရင္သည္းခံပီးဖတ္ေပးပါေနာ္