You Change Me

Chapter1

Louie's POV

Ito na siguro ang pinaka-masayang araw sa buong buhay ko. Ang maka date ang matagal ko ng crush. High school palang ay sobra ko na itong hinangaan. Dahil sa dami ng nagkaka-gusto sa kanya hindi ako nag patalo. Minsan sinubukan kong mag confess pero tinawanan lang ako nito. Kaya naman pinangako ko sa sariling balang araw magugustuhan rin ako ng aking SUPER CRUSH.

Masayang nag-aayos ako ng sarili. Buong buhay ko hindi ko inaasahang papayag makipag-date sa akin ang crush ko. Kaya naman hindi ko kailan man hahayaang may sisira ng magandang moment namin ng aking DATE mamaya. Alas syete palang ay nasa bar na ako. Ako na ang most punctual. Mabuti na rin ito. Ika-nga 'early bird catches the worm' di ko lang sure. Basta yun! Pero hindi ko lubos maisip kung bakit sa lahat ng lugar bakit sa bar pa siya pumayag makipag-date sa akin? May restaurant naman, mas romantic pa! Pero cchoosy pa ba ako? Aba! Hindi na teh no! Wala akong boobs para mag-inarte.

"Bahala na! Basta kahit saan okay lang." Nasabi ko nalang sa sarili ko. Pamlpalakas ng loob kumbaga.

Naghintay pa ako ng ilang saglit. Hinihintay ko kasi ang text niya pero wala pa rin hanggang ngayon. Ayoko naman siyang e-text dahil baka isipin non ata ako. Ata naman talaga ako pero dapat pa demure effect muna ang arte ko. Dalagang Pilipina kaya ako.

Pero mukhang kailangan ko ng pampalakas loob. Pampakapal fes. Pampadagdag confidence. Kaya mauna na ako sa loob. Kailangan ko ng drinks.

Papasok na sana ako nang biglang may nahagip ang beautiful eyes ko. Isang babae na kabababa lang ng magarang sasakyan. Buong buhay ko hindi ako tumingala ng isang babae. Pinag masdan ko ito mula ulo hanggang paa. Maganda ang ate niyo, te! Astigin ang porma nito. Sa isip-isip ko "sa ganda ng babaeng to sinong magulang ang hahayaang mag ba-bar hopping mag-isa ang anak nila?" Hindi ko mapigilang hindi mapanganga ng tuluyang makababa na siya sa kotse napara bang naging slow-motion ang eksina. Nata-uhan lang ako nang malakas na sinara ng babae ang pinto ng kotse. Pinagmasdan ko ito nang papalapit na ito sa akin.

Suplada si ate!- sa isip-isip ko.

"Ano bang nangyayari sa akin? Nakakita lang ng maganda. . ." Natigilan akk sa sinabi ko. " . . . anong maganda? Mas maganda ako sa kanya no! Mas maputi nga lang siya. Pero. . . pero mas maganda ako!"  Oo na! Mas maganda na siya!!!
Pumasok na akk sa loob ng bar.

Mahigit isang oras na rin pero bakit parang hindi parin dumadating ang lalaking iyon?

Hanggang sa biglang nag vibrate ang phone ko. May nag text. And I was so excited when I saw his name on my screen. Dali-dali ko itong binasa.

I'm sorry I can't be there. :)

Putangnuuu! "Walang hiya ka! Pinag-hintay mo ko ng isang oras? Tapos mag te-text ka na hindi ka makakarating? Hindi pa na kuntinto, may pa smile-smiley ka pa! Ayyyy! nakaka-gigil. Promise hinding-hindi na ako makikipag-date sa 'yo!" sigaw ko sa utak ko.

Dahil sa inis ko, minabuti kong uminon. Magpapakalasing ako! Pampalimot ng sakit na dinaranas ko ngayon. Para akong binusted sa pangalawang pagkakataon. Bakit pa kasi ako umasa na sisiputin ako ng lalaking iyon? At higit sa lahat. Umasa ba talaga akong mamahalin rin niya ako Kakailing ko ay nalingunan ko ang babaeng naka-upo sa tabi ko.

"Bakit!? An-nong problema mo?" Pagiwang-giwang niyang sabi sabay duro sa akin.

"Wala naman. Baka ikaw meron?" Sagot ko sa lasenggang babaeng ito.

"Did you just smirked on me? sabay hawak ng bote.

"Smile iyon. Hindi smirk." I corrected her. Maganda sana kaso mukhang malabo ang mga mata.

Bigla niya akong sinamaan ng tingin. "Whoa! Nakakatusok yang mga tingin mo ha?" sabi ko sabay tungga ng beer.

"Wag kang ngumiti! Sabi ng wag kang ngumiti!" Nabigla ako sa pag sigaw niya. Ano bang problema ng babaeng ito?

"Ano bang masama sa ngumiti? Sige, hindi na sorry, sorry" I don't know what's got into me and I just find myself dragging my chair to get more close to this woman beside me.

"Alam mo ba sobrang lungkot ko dahil hindi ako sinipot ng date ko." Inunahan ko na siya. Mukhang walang planong mag share ng problema.

"Malungkot ka na nyan? Www-wala nang mas lulungkot pa sa'kin!" sabay tungga ng bote. Nice move, Louie! What?! Did I just praised myself dahil lang sa napagsalita ko ang babaeng ito? WHAT THE EFF IS WRONG WITH THE WORLD?!!!

"Bakit anong nangyari sa'yo?" I asked. Waiting for her full story.

"Ngayon lang namang bwesit na araw na 'to nag break kami ng walang hiya kong boyfriend. Hindi ko naman kasi ma-isip na magagawa niya sa'kin 'yon. Sobrang bait non kaya hindi ko talaga alam kung pa'nong nagawa niya iyon. Lahat ng lalaki waaaaaaaaaaaalang kwenta!"

"Wag mo namang lahatin te!" Really, Louie? You should agree to this woman. Diba nga pinaasa ka ng Jason na iyon?

"Bakit lalaki ka ba? Hindi naman diba?" Pwersahang binaba niya ang bote sa rock. Akala ko nga nabasag niya.

But what caught me off guard was the million dollar question. An hour ago I was proud gay. Pero bakit ngayon di na ako sigurado? OF COURSE NOT!

"Aa... Oo no! Girl tayong pareho!" Bakit parang naiilang ako?

"Lala--king pusong ba..ba..e!" sabi niya sabay tawa. Tumayo siya nang bigla siyang natumba mabuti nalang at mabilis na nasalo ko ito. Nahulog at nabasag ang boteng hawak-hawak niya. Sabi na eh. Mababasag niya talaga iyon. Sabay na nagkatinginan kaming dalawa.

Ano ba Louie, hindi ko to gustong nararamdaman mo ! Mahiya ka nga! Babae yan, babae ka din... Babae sa babae? Shongak, lalaki ka parin sa paningin ng lahat pero babae ako! Pusong babae? Ayy! ewan."

"Okay ka lang?" Nakatingin na ang lahat sa amin.

"Babe..." was her last word before she fainted on me.

Mas lalo na kaming pinagtitinginan ngayon. Mabuti nalang at maingay rito. I'm pretty much sure hindi naman nila narinig ang kagagahang sinabi ng babaeng ito.

And what am I suppose to do now? Leave her. Tama. Iiwan ko siya rito. Siguro naman may maghahanap sa kanya.

Or, baka nasa labas pa iyong naghatid sa kanya kanina.

***
Still reconstructing. ;)