The Special Shadowhunter (Tijdelijk Gestopt)

Discussie

We reden terug naar terug. We waren in het instituut. Het bleef maar door mijn hoofd dat die vampier mijn naam kende. Mijn echte naam. Ik ben nog nooit buiten geweest dus. En toen ik andere mensen leerde kennen gebruikte ik mijn fake naam. Ik had zijn gezicht niet kunnen zien. Maar ergens kwam zijn stem me bekend voor maar ik kon het nergens plaatsen. Daar werd ik erg pist over. Ik kon nooit zeg maar als dingen wist maar niet kon plaatsten was echt mijn grootste irritatie en nog steeds. Ik wist zeker dat ik hem kende. En hij mij ook. Maar hoe, ik wiste het echt even niet.

'Ik snap het niet. Hoe zijn Shadowhunters beter dan wat jullie Mundane's noemen?' Vroeg ik. 'Wij beschermen mensen.' Zei Isabelle. 'Je hebt gelijk. Jullie beschermen mensen. Jullie lieten Simon alleen in het busje.' Zei Clary. 'Goed gedaan "Shadowhunters" of hoe jullie jezelf wel niet noemen.' Zei ik en deed mijn armen over elkaar. 'Het klopt ook wel dat mensen hun gezond verstand moeten gebruiken.' Zei Alec. 'Niet nu, Alec.' Zei Isabelle streng. 'Ze doen Simon niks. Ze wilden jou gewoon lokken. Zij willen de Beker, die jij zou hebben Clary.' Zei Jace. 'Waarom denkt iedereen dat. Ik heb geen idee waar de Beker is. Wat moet ik nou doen?' Vroeg Clary verward. 'We moeten de Kloof vertellen dat we het weten over Valentine.' Zei Alec. 'Dat hij haar vader is en de mijne?' Vroeg ik. 'Prima. Vertel het ze maar. Maar wat heeft Simon daaraan?' Vroeg Clary. 'Alles is verbonden. De vampier willen de Beker.' Zei Jace. 'Ow ja, jij bent er ook nog.' Zei ik ergens walgend. 'Sam gedraag je. Maar voor Shadowhunters?' Vroeg Clary. 'Niemand wil Valentine een eigen leger zien bouwen.' Zei Alec. 'En je bestuurt er demonen mee.' Zei Isabelle. 'Ze zullen willen ruilen. Simon voor de Beker.' Zei Jace. 'Vampieren willen er Simon voor ruilen. En Valentine ruilt Jocelyn voor de Beker. Ik verlies hoe dan ook iemand.' Zei Clary 'Wat als ik hem in de lucht gooi en het ze zelf laat uitvechten?' Zei ik ergens droog.

'Kan je het dan niks schelen?' Vroeg Alec. 'Natuurlijk wel. Toen jullie Clary en mijn leven redden, kreeg ik vertrouwen in jullie. Nu moeten jullie voor deze ene keer mij gaan vertrouwen. Jullie moeten snappen dat we niet ineens worden zoals jullie.' Zei ik. 'Klopt. Ze zijn opgevoed als Mundane.' Zei Isabelle. Ik wou bijna zeggen dat dat niet zo was. Maar ik kon beter mijn mond houden. Ik was niet echt niet wetend opgevoed. Ik was wel altijd op een rare manier grootgebracht bij Valentine. Ik kreeg namelijk een soort van medicijn zo als hij dat altijd tegen mij zei. Het maakte mij sterker. Maar op een gegeven moment was dat ook niet meer nodig. Ik begon de kracht uit de lucht te halen. Maar dat is niet wat Shadowhunters doen. 'Ben jij nu haar woordvoerder?' Vroeg Alec. 'Nee, die heb ik niet nodig. Wel een plan.' Zei ik en liep pist weg. Naar een boel schermen en computers die rond om de kamer zaten. 'Kijk nou, al die schermen. Kan iets ons helpen Simon te vinden?' Vroeg ik. 'Waar zit hij eigenlijk?' Vroeg Clary. 'Vast een crypte in Transsylvanië.' Zei ik sarcastisch. 'Was dat niet Camilles team? Ze zijn hier.' Zei Jace.

'Ze zitten in het Hotel DuMort.' Zei Isabelle. Meteen zag ik flitsen voorbij mijn ogen vallen. Toen ik nog jong was.Het was mijn oude oppas die Hotel DuMort altijd zei tegen Valentine. En ik kwam weer terug. 'Sam, is alles goed?' Vroeg Clary. 'Sorry, ik kreeg even wat herinneren te zien.' Zei ik verward. 'Dus ze zitten daar. Wat doen we dan weer hier? Kom, we gaan.' Zei Clary. 'Daar beslist de Kloof over.' Zei Alec. 'Wij kunnen de vampieren niet zomaar de oorlog verklaren.' Zei Isabelle. 'We moeten ook eerst onze opties overwegen. Benedenwerelders handelen op impuls. Wij niet.' Zei Alec. 'Alec. Je kunt ze niet allemaal aanvallen.' Zei Isabelle. 'Klopt. Seelies hebben zo hun charme.' Zei Alec plagerig. 'Seelies?' Vroeg Clary. 'Zijn dat niet natuurwezens. Het elfenvolk. Ook pixies, nixies, kabouters en alles wat half engel, half demon is. Het is een allesomvattend begrip, toch?' Vroeg ik. 'Ja, hou weet je dat?' Vroeg Jace. 'Ik heb geen idee hoe ik dat wist. Vast ergens gelezen of hoort hierzo.' Zei ik hoofdschuddend. Ik had geen idee waarom ik dat allemaal zei. Het zat vast in mijn onderbewustzijn. 'Izzy weet er alles van. Ze heeft er iets mee.' Zei Alec lachend. 'We hebben allemaal ons ding.' Zei Isabelle. 'Ik wil dit niet horen. Simon is ontvoerd door vampieren. Ik los het zelf wel op.' Zei Clary en ze liep weg. 'Dit wordt nog je dood... dus wacht op mij.' Zei ik en liep achter haar aan.

'Ook die van Simon.' Hoorde ik Jace nog zeggen. Dat was de punt dat Clary omdraaide. 'Help me dan. Mijn vriend lijdt terwijl wij opties overwegen. Begrijpen alles Shadowhunters dat, of ben ik maar een Mundane?' Vroeg Clary. Ik keek haar trots aan. Normaal was ik van het afsnauwen. En dit keer deed zij dat. Dat helpt zo vaak. 'Clary heeft gelijk. Zij deden de eerste zet. We lossen dit zelf wel op.' Zei Jace. 'Dit is een slecht idee.' Zei Alec. Alec keek Jace waarschuwend aan. We wisten ook wel dat we dit niet konden. Maar hoe kregen we anders Simon terug. 'Weet je iets beters dan?' Snauwde ik hem af. Alec keek mij bozig aan. Ik kan niet tegen mensen waarvan ze weten dat ze het kunnen maar toch te pussy zijn om het daadwerkelijk te doen. 'De vampieren gingen tegen de Akkoorden in en ontvoerden een Mundane. Grote fout. De Kloof geeft ons een preek en is er dan toch blij mee. Kom op.' Zei Jace. 'Dat is zo.' Zei Isabelle. 'Stel dat we het doen, hoe komen we hier weg zonder te hoeven zeggen waar we heen gaan? We hebben wapens nodig, die niemand mag zien.' Zei Alec. 'Ik weet hoe we die krijgen.' Zei Jace. We liepen naar het busje en reden weg.