Αυτο το περιεργο κλικ

Τακουνια

~ Αρχιζοντας θα πρεπει να σας πω πως ειμαι δυσορθογραφη. Κ για αυτο θα ηθελα να σας ζιτησω συγνωμη. Ελπιζω αυτο να μην σας εμποδισει να απολαυσεται την ιστορια μου. Καλη σας αναγνωση~

Ειναι 22 Νοεμβριου. Η ταξη μου εχει παρτυ αποψε. Ετσι, γιατι πλησιαζουν τα Χριστουγεννα, γιατι αρχιζουν οι γιορτες, γιατι θελουμε χρηματα για τις εκδρωμες μας κ για αλλα πολλα. Κανενας δεν ξερει τον ακριβη λογο. Το μονο που θελουμε ειναι να διασκεδασουμε, να χωρεψουμε κ να ξενοκοιταξουμε. Οπως ολοι στις μερες μας.

"Η πρωτη λυκειου εχει παρτυ. Το πρωτο της χρονιας. Χωρος, τραγουδι και ποτα" εγραφε η αφησα. Η ταξη μου ειχε την φαϊνή ιδεα να επιτρεπει στους συμετεχοντες να πινουν δωρεαν ποτα. Ουτε μια στιγμη δεν εμπιστευτικα αυτη την ιδεα. Και κατι ηξερα.

Τωρα, ειμαι εδω, μεσα στο σπιτι. Ναι,  το παρτυ ειναι στις 9:00μμ κ ειναι 10:00μμ, αλλα εγω δεν εχω φυγει ακομα. Και για ολα ευθηνοντε δυο τακουνια. Ενα ζευγαρι γοβες -που τις εχω απο το γυμνασιο. Δεν μπορω να τις βρω.
Ακουγεται το κουδουνι. Ειναι οι φιλες μου που αγανακτησμενες με περιμενουν κατω απο το σπιτι. "Οκ. Θα παω ξεπολιτη" λεω στον εαυτο μου. Περνω την τσαντα μου, το κινητο μου, περνω τελευταια στιγμη το μπορντο κραγιον μου και κατεβενω με το ασανσερ χωρις να φωραω τα παπουτσια μου.

Ανοιγω την κεντρικη εισοδο. Ειναι οι φιλες μου. Μια απο αυτες κραταει τα τακουνια μου στα χερια της. " Τα ειχες ξεχασει σπιτι μου"... μου λεει.