Αυτο το περιεργο κλικ

Φοβαμαι...

Ειμαι στο σχολειο. Τερμα τα παρτυ, τερμα τα μπερδεματα. Μονο μαθηματα. Καθομαι στο θρανιο μου, διπλα στην Αννα, την απουσιολογο, την αδερφη του Αγη. Ειμαστε φιλες. Με πληροφωρει πως ο αδερφος της την ημερα του παρτυ γυρισε ολο νευρα, μετα αρχισε να κλαιει και στο τελος εξαφανιστηκε. Τι να της πω; Το συγουρο ειναι πως δεν ειναι οσο μπερδεμενος οσο εγω.

Καποια στιγμη το πραγμα σοβαρεβει. "Ειναι ερωτευμενος μαζι σου" μου λεει η Αννα. Πως μπορει καποιος να ειναι ερωτευμενος μαζι σου και να σου κανει μπουλινκ; Απλα γελαω, δεν της απανταω. "Ξερω πως σου αρεσει." μου λεει "σε προδιδει το χαμογελο σου". Αγκιζω τα χειλει μου. Γελαω. Δεν το πιστεβω γελαω. Τον σκευτομαι κ γελαω. Δεν πρεπει. Δεν πρεπει. Ζιταω αδεια να φιγω την επομενη ωρα. Βγενω στο προαυλιο με την τσαντα. Τον βλεπω.

" Στελλα!" με φωναζει. Πρωτη φορα με λεει με το ονομα μου. Τον κοιταζω. "Στελα" ακουγεται απο την απλλη πλευρα. Ειναι ο Αλεξ. Ειμαι αναμεσα τους. Κανω να φυγω, ο Αλεξ με περιμενει εξω απο το σχολειο. Ο Αγης με πιανει απο το χερι. Με παει στην αλλη ακρη του σχολειου κ μου μιλα. Δεν θελει να μας δει ο Αλεξ. "Τι κανεις με αυτον;" με ρωτα. "Τι σε νιαζει;" "Δεν ξερεις;" μου λεει. Παω να φυγω. Φωναζει "Σ'αγαπαω. Ειμαι ερωτευμενος μαζι σου". Τον κοιταζω και γελαω. " Βαρεθηκα να τσακωνομαι μαζι σου. Βαρεθηκα να περιμενω ποτε θα μου μιλησεις. Φοβαμαι. Εσενα φοβαμαι. Συγνωμη, αλλα πρεπει να ζισω..." φευγω.

                         ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
"Θα ξυπνησεις; πρεπει να ετοιμαστεις για το παρτυ".

" Μαμα; Ονειρο ηταν"

Κλικ, τελος χρονου..