Αυτο το περιεργο κλικ

Το πρωτο κλικ

Εχω κατακτησει την κονσολα. Ο DJ, του οποιου το ονομα ακομα δεν ξερω εχει φυγει αρκετη ωρα πριν. Μπορω να τον δω αμειδρα. Καθετε με τον Αγη και πινουν ποτο. Τι κακκο κι αυτο. Μετα μεθανε κ δεν ξερουν τι κανουν.

Αρχιζω να βαζω πιο ρομαντικα τραγουδια στην κονσολα. Ειναι περασμενες δυο. Ο DJ με κοιταζει. Με πλησιαζει εκνευρισμενος. "Θες να μου το γκρεμισεις το μαγαζι;" με ρωταει καθως χωρις κανενα ηχνος ευγενιας μου αρπαζει τα ακουστικα. Εγω δεν μιλω, περιμενω απλα να κοιταξει τριγυρο. Ετοιμος να βαλει το επομενο τραγουδι, κοιταζει το μπαρ. Ολοι χωρεβουν. Αγορια με κοριτσια, κοριτσια με αγορια ακομα και αγορια με αγορια. Ολα μιαζουν ομορφα. Ηρεμει. Τον κοιταζω. Με κοιταζει. "Θα μου ζιτησεις να χωρεψουμε ή να αλαξω τραγουδι;" σκευτομαι. Ετοιμαζομαι να βαλω καποιο αλλο τραγουδι, εκεινος πιανει το χερι μου και το ακομπα στην μεση του. "Τωρα χωρεβουμε" μου λεει. Κατεβενουμε απο το χορο της κονσολας και πιγενουμε πρως την πιστα χωρου. Με κραταει στα χερια του. Οσο με κρατα, ξερω πως τιποτα κακκο δεν θα συνβει.

Χωρεβουμε χωρις να γνωριζομαστε. "Πως σε λενε;" τον ρωταω. "Αλεξ" μου απαντα μονολεκτηκα. "Εμενα.." "Στελα" με συμπληρωνει. Του χαμογελαω. "Μου το ειπε ο Αγης" μου λεει. Τον κοιταζω παραξενα. "Το ονομα σου μου το ειπε ο Αγης". Ειναι τοσο υπεροχος και με κρατα τοσο σφηχτα... " Ποσο εισε;" τον ρωταω. Αποκλιεται να ειναι πρωτη λυκειου, σαν κι εμενα. Αποκλιεται να ειναι τριτη, σαν τον Αγη. Ειναι ολοκληρος αντρας... "Ειμαι 20" μου λεει. "Εγω..." "16" με διακοπτει. "Μου το ειπε ο Αγης". Ειναι τελιος. Ξερει τα παντα για μενα.

Ομως οσο ο Αγης ειναι στο μαγαζι δεν μπορουν να πανε τα παντα καλα. Ερχεται γρηγορα κατα πανω μας κρατοντας ενα ποτυρι κρασι. Ειναι μεθησμενος, φενεται. Περνει το χερι μου απο την μεση του Αλεξ και με απομακρινει απο αυτον. " Τα φρικια δεν χωρεβουν" μου λεει. Πλεον ειμαι συγουρη πως ειναι μεθησμενος. Εκπεμπει αναθυμιασεις. "Κλησε αυτη την απεσια μουσικη!" φωναζει. Ο Αλεξ δεν τον ακουει. Ο Αγης με κοιτα. "Κλησ'την!" τσιριζει. Το ποτυρι του του πευτει απο το χερι και καταληγει πανω στο ποδι μου. Τα γυαλια μπενουν βιαια στο δερμα μου. Δακριζω. Ο Αγης με κοιτα. "Ζηλεβεις!" του λεω. Εκεινος φευγει απο το μαγαζι   χωρις κατι να μου πει. Ο Αλεξ προσπαθει  να απομακρινει τα γυαλια απο το ποδι μου.

Νιωθω την καρδια μου να αναριγα. Κλικ. Κατι κουνιθηκε μεσα μου. Νιωθω ενα περιεργο κλικ. Αλλα για το λαθος αγορι. Κοιταζω προς την πορτα...