Love POV.
Pagka'uwi ko sa bahay pinark ko ng maayos ang motor ko. Sa buong byahe ko wala ako sa hulog habang nag'dadrive iniisip ko kng bakit ganun nlng ang nararamdamn ko sa tuwing tumitingin ako sa mga mata niya, hindi ko maipaliwanag kng anong mayroon sa mga matang yun! may pamilyar na feeling akng nararamdamn sa tuwing tititigan ko ang mga mata niya.
"win saan ka galing?" tanong ni Air sakin pagka pasok ko sa bahay, magkasama kasi kami sa iisang bahay dahil anak siya ng tita ko at silang dalawa ang tumulong sakin nung walang-wala ako.
"may dinaanan lng!" sagot ko sa kanya, tumayo siya at pumunta sa kusina umupo nmn ako sa sofa pagbalik niya may dala na siyang cake PG talaga.
"bat ka tulala?!" mahinang aniya. umupo siya sa tabi ko habang sumusubo.
"may iniisip lng! gee akyat na ako." bago pa siya mkasagot umakyat na agad ako sa kwarto ko.
Tinapon ko sa kama ang bag ko at pumasok na sa banyo para maligo. Pagkatapos kong magbihis bumaba ako para kumain, walang tao sa baba kaya kumain nlng ako nasa shop sguro sila tsss! iwan daw ba akong mag-isa.
Nasa kama na ako ngayon para matulog pero binabagabag parin ako ng lalaki yun! Ayoko ko siyang kaawaan pero ganun talaga ang nararamdamn ko sa tuwing mkikita ko siya bukod dun may kakaiba din akong pakiramdam sa tuwing dadapo ang paningin ko sa mga mata niya. Haizt! mkatulog na nga mababaliw ako sa boy gluthang yun!
****
"love! gising! love baka ma'late kana." nagising ako sa lakas ng kalabog ni tita sa pinto ng kwarto ko. Grabe ina'antok pa ako! hinahatak pa ako ng kama ko eh! bawas angas talaga bsta kulang ako sa tulog tssk!!
Tinignan ko ang alarm clock kng nasa study table ko. Langhiya ganun ba talaga ako ka puyat at hindi ko narinig tumunog tong alarm clock ko? bad trip nmn oh! ano ba kasing nangyayari sakin bakit ako nagpapa'apekto sa boy glutha nayun?!
Isang mabilisang ligo ang ginawa ko 7am na at 7:30 ang simula ng klase ko. Pagbaba ko wala ng tao, nasasanay na silang iwan ako huh! tssk mkalayas na nga sa bahay nato.
Sumakay na ako sa motor ko at pinaharurot ito papuntang school. Mabilis ang byahe ko kaya na isipan ko munang dumaan sa canteen para bumili ng mkakain sa room nlng ako kakain ayokong magpa gutom baka sumpongin ako't masuntok ko silang lahat!
"I know that you came in a home school and ever since hindi kapa nkaka pag-aral sa isang paaralan but you need to adjust hindi nmn pwedeng kami yung mag aadjust sayo." narinig kong sabi ng isang babae sa may hagdan sinilip ko kng sino, Langhiya siya na nmn? wag mo sabihing may problema na nmn siya?
" I understand miss! sorry for causing you a hard time, wag po kayong mag-alala sasanayin ko po yung sarili kong mki'pag halobilo sa kanila." nkayukong sabi niya, lalampasan ko na sana siya kaso bigla siyang nag'angat ng ulo at nagkakatitigan kami. Tangina bakit ba ganyan siya kng mka'tingin? bakit feeling ko parang hinahatak ako ng mga mata niya? para akong makina na naka program na sagipin siya kasi hindi ko mapigilan ang sarili kong wag siyang pansinin at tulongan.
"oh! sige Meltos aasahan ko yan, sayang kasi kong palagi ka lng maging shy type sayang yung talino mo." umalis na yung teacher niya pero hindi parin niya inaalis yung tingin niya sakin.
"tsssk! nung nagpasabog ba ng problema ang mundo dilat na dilat ka? at na salo mo lahat!" sarcastic kong sabi.
"siguro nga!"
"After class pumunta kang field hintayin mo ko dun kailangan pagdating ko dun andoon kana kasi ang ayaw ko sa lahat yung pinaghihintay ako." hindi ko na hinintay ang sagot niya umakyat na ako papuntang room and guess what? late lng nmn ako, nahawaan ata ako sa kamalasan ng boy gluthang yun. Umupo na ako sa upoan ko habang nagsusulat si sir achie sa board nag sshhh sign ako sa mga classmates ko para hindi niya mahalatang late ako buti nlng mababait tong mga ungas kong classmates.
YOU ARE READING
Forever Your's 💞💘 (On Going)
Fanfictionpaano ba magmahal kng alam mong may limitasyon ka? paano ba patuloy na mabuhay kng mismong ang buhay sinusuko'an ka? bakit ang unfair nang mundo? kng kailan gusto munang mabuhay tsaka ka nmn aayawan ng buhay, noong hinihiling mong mawala binuhay ka...