MELTOS'S POV.
Isang linggo akong hindi nka pag-aral ayaw kasi akong payagan ni ate pumasok. Boryong boryo na ako dito paano ba nmn ni paglabas ng bahay hindi pwede
Tsssh! Daig ko pang nka kulong..
Mabuti nlng at napaki'usapan ko si mommy na papasok ako kaya wala ng nagawa si ate kung hindi ang pumayag.
Maaga akong gumising para maghanda sa muli kong pagpasok. Thanks God!
"Are you mad at me?" Salubong ni ate sa akin pagkababa ko.
Hindi nmn ako galit I'm just disappointed!
Hindi ko siya pinansin at nagpatuloy lang ako sa kusina, ramdam kng sumunod siya sa akin pero hinayaan ko lang as much as possible ayokong magalit sa kanya because at the end of the day she is my ate!
"Look! I'm just worried, pinagbigyan na kita nung una pero anong nangyari mas lumala lang" ang tinutukoy niya ay yung unang araw ng klase kung saan sinapak ako ni Diego. "Baka sa susunod bangkay na kitang maabotan." Pahina ng pahina ang boses ni ate habang sinasabi ang mga huling kataga.
Kahit naman nandito lng ako, doon din ako hahantung, Kaya bakit pa ako matatakot sa bagay na iyon kng ka akibat ko na ang kamatayan.
Pinanindigan kong hindi siya kibuin the whole time na kumakain kami. Deredercho akong pumasok sa kotse nang hindi tumingin sa kanya.
Sorry ate! This time susundin ko muna ang sinasabi ng puso't isip ko, siguro nmn tama na ang 10 taon na pagsunod ko sa inyo para matawag niyo kng mabuting anak at kapatid!
"Tara na!" Utos ko ky manong at pinaandar naman niya agad ang kotse.
Tinitignan ko ang bahay namin hanggang tuluyang maglaho ito sa paningin ko.
School
"You must be Meltos?" Naka ngiting salubong sa akin ng lalaking nasa tabi ko.
Sino siya? Sa pagkaka'alam ko wala naman akong katabi nung una kong pasok.
"Hahaha chill bro! They told me about you." Turo niya sa mga kaklase ko. "Diyan sana ako uupo kahapon but they said it was yours so I moved here." Turo niya sa sariling upoan na katabi ng upoan ko.
"Okay! So you are also a transferee like me?"
"Yeah! I got here last week."
"By the way I'm Meltos, nice meeting you Mr.?" I extended my hands para pormal na magpakilala.
"Just call me A.K" he grabbed my hand. Finally may kaibigan narin akong lalaki. Dahil dun buong magdamag akong inspired.
Discuss
Discuss
Discuss
Lunch break..
Canteen...
"Look si Meltos!" Narinig kong sabi ni Air pagkapasok ko sa loob ng canteen.
Hahaha ang lakas talaga ng boses niya parang megaphone.
YOU ARE READING
Forever Your's 💞💘 (On Going)
Fanfictionpaano ba magmahal kng alam mong may limitasyon ka? paano ba patuloy na mabuhay kng mismong ang buhay sinusuko'an ka? bakit ang unfair nang mundo? kng kailan gusto munang mabuhay tsaka ka nmn aayawan ng buhay, noong hinihiling mong mawala binuhay ka...
