Can You Still Be Mine?

Chapter Three

Lea's POV

Andito ako ngayon sa mall, just buying some stuff for my room. I'm disguising right now cause I know maraming tao ang lalapit kung hindi ko to gagawin. I loved my fans but sometimes I just really need to feel that I'm normal like them.

I'm wearing sunglasses at naka sombrero, I'm just pushing my cart when someone caught my attention.

Pinapalabas sa isang appliances store ang pelikula naming dalawa. (I know that you know whose I'm reffering to)

"My God, pati ba dito" Sabi ko, yung ako lang ang makaka rinig.

Sa hindi ko malamang kadahilanan, natauhan nalang ako na nakatayo na pala ako malapit sa tv at pinapanood ang pelikula namin. Marami akong naririnig na commento sa mga taong napapadaan at nanonood.

"Sayang ang loveteam nila. It was one of my favorite" The girl said.

"Yes, tama ka lahat na siguro nakatutok sa kanila." The other girl agreed.

"Umalis kasi si Lea, kung bakit ba naman kasi sila nag hiwalay." the other man commented.

"It was like a fairytale when it comes to Lea Salonga and Aga Mulach." sabi pa nong isa.

"Ehh pano ba tong si Aga ayon sa nalaman ko, aba'y iniwan si Lea at heto pa Aga spit on Lea." the woman says.

Hindi ko na na tiis ang mga naririnig ko, I walk away and try to hide my tears, I go to the counter at agad binayaran ang mga pinamili ko. This is what I'm telling, walang katapusang comento ang lalabas sa bibig ng mga tao. You know even if it's a comment your still hurt.

I went to my car and decided to go home, While I'm driving di ko maiwasang isipin ang nangyari the other night.

Flashback:

"L--le--lea" A cold tone from a familliar voice.

Napalingon naman ako sa nag salita at hindi ako nagkamali. It was him Aga.

"A-a-ga" I don't know what to say, para akong pako na naghihintay pokpukin ng martilyo. I was stunned.

Before he spoke napaluha na siya.

"I--I'm so so so sorry, for everything I've done" he says while he is crying.

Wala naman akong masabi, ba't ba hindi ko kayang magalit sa kanya? The words that he says, the pain I suffer because of him. Sapat na yun para magalit at iwasan siya.

"I have to go" I tried to hide my tears dahil ayokong nakikita niya akong umiiyak. Baka ano pang isipin niya.

Hindi ako nakapasok sa gate dahil sa kamay na humila sa akin.

Nagkaharap kaming dalawa. Nagkatinginan sa mata. I can see the sencerity in his eyes. Then he hug me, without minding it, I hug him back.

I miss him. I miss the man I thought I will be with till my last breath.

Bigla akong natauhan at bumalik sa realidad. Agad ko siyang tinulak.

"How dare you to hug me that way? How dare you to touch me? How dare you to say sorry? How dare you Aga?" galit kong wika.

Hindi pa rin siya tumitigil sa pag iyak, and na guiguilty ako sa mga sinabi ko. Mahal ko siya pero nararapat na hindi na kami magkita o magusap dahil para saan pa yun?

"Lea! Please forgive me, lei" gusto niya akong hawakan pero umiiwas ako.

"Umalis ka na at wag na wag ka ng magpapakita sa akin." Agad akong pumasok at ikinandado ang gate.

Napaiyak naman ako habang naririnig kong tumatawag siya.

"Lei? Let's talk! Please!" He shouted.

He don't deserve these tears siya ang dahilan ng lahat ng mali sa buhay ko. Pumasok ako ng bahay na umiiyak, buti nalang ako na lang ang gising.

I cried a lot until I feel asleep.

End of Flashback

He don't deserve anything from me. Galit ako sa kanya pero ba't ako naaawa? Ba't parang ginusto ko na yakapin niya ako? Hindi ko alam, I just don't want to think about him. Minsan na niyang sinaktan ako at hindi ko na hahayaan pang masaktan niya.

Vice's POV

Hindi ako makapaniwala sa nakita ko the other night, I was really shock. Akala ko ba hindi sila ok dalawa? Why are they hugging each other. Oo nakita ko si Aga at Lea na nagyayakapan, Bakit? Pinahinto ko muna si Chard dahil nakalimutan ko ang wallet ko, to my surprise.

I saw Aga hugging Lea at pareho din si Lea. Nag dalawang isip ako kung lalapit ba ako. Pero napag disisyonan kong huwag nalang baka masira ko ang moment nila Charot lang😁😁😁

By the way andito ako ngayon sa studio ng showtime kakatapos lang namin. I was about to go when my phone rangs.

"Hello?" Me.

"Viceral?" Si lea pala. Akala ko bf ho. Ayhihihi😍😍 kinilig ang bakla.

"Bakit?" I asked

"Your wallet? Naiwan dito? Baka gusto mong kunin ko dito ang pera mong para sa sapatos at bola?" tinatakot ako ng isang Lea Salonga. Hmm humanda ka.

"Subukan mo lang Salonga at baka masabi ko kung sino ang kayakap mo.. ay sorry." Pagalit kong sabi, syempre joke lang ani ba kayo.😁😁

"What did you say?" Parang kabado niyang tanong.

"Wala ano ka ba, dadaan nalang ako diyan kukunin ko ang dapat ay sa kin." Para naman akong tangang umaarte.

Tumawa naman si Lea na nasa kabilang linya. Napatawa na din ako.

"Sige na Bes, on the way na ako jan see you." I said.

"Ok bye bes."

Hinang up ko na. Hay makatulog nga muna.

"Manong kina Lea Salonga tayo, gisingin niyo nalang po ako." I instructed the driver.

"Opo Maam" he replied. Sosyal, "Maam" ang tawag niya sa akin. Ok Fine.

-------------------------------------------------------------
Chapter Three done! Pa vote nalang po and comment po kayo salamat po ulit😅😅