Chapter Two

203 7 2
                                    

"Babes please don't leave me, I really can't" pagmamaka awa ni Lea sa kanya.

"Don't you even call me "babes" and can you just stop forcing your self to me. We are done Lea." Madiin na sabi ni Aga.

This made Lea to burst into tears. Parang nawalan siya ng lakas sa mga narinig niya mula sa lalaking mahal niya. Why is he like this?

"Ags, let's fix this, I'm going to try my best to be the girl you want." Mahigpit pa rin siyang nakahawak sa braso ni Aga

"Lea? Can you please let me go, I'm done with you, at ayoko na sayo mahirap bang intindihin yun?" he started to shout and getting Lea's hands off.

He started walking, but Lea hug hime from behind.

"Please Aga, Don't leave me. I Love You and I still need you." her tears never stop on flowing.

She tried her best that Aga will not live her. But she failed it. Mas lalong nawalan siya ng gana sa buhay niya ng marinig niya ang huling sinabi ni Aga.

"You know Lea, akala ko matalino ka! But your the meaniest person I've ever met. Nagamit na kita, Sawa na ako sayo. Just please let me go cause I'm done with you, and to be honest, I don't really Love you Lea." he spit on the ground and walk away.

To that very day Lea decided to end all her commitments in the showbiz industry and flew to New York to begin a new chapter of her life.

--Lahat ng ginawa niya ay napagtanto niyang mali and his regretting all of those things. Maski sarili niya ay kinamumuhian niya dahil sa ginawa niya. Siya na siguro ang pinaka bobo sa lahat ng tao sa mundo. All the memories especially the day he decided to end their relationship always appear on his mind. Wala siyang kwentang lalaki, hawak na niya binitiwan pa niya.

"I'm the most selfish person in the world" galit niyang sabi sa sarili niya sa aktong nabali niya ang hawak niyang lapis.

Pinagsisisihan niya lahat ng ginawa niya kay Lea, Mahal niya ito ngunit bakit iniwan pa niya? Tanong na laging sumasagi sa isip niya.

"Hey bro, easy lang." Natauhan naman siya ng magsalita si Richard ang matalik niyang kaibigan.

"Ahh--ah I'm Fine" pinahiran niya ang luhang dumadaloy sa mukha niya.

"Fine pa ba yan? Nabali mo na nga yang hawak mong lapis" saad ni Richard.

There he saw kung paanong bali na ang hawak niyang lapis.

"Pare I know na ayaw mo siyang pag usapan but when you truly need to express your feelings I'm here. I'm willing to listen." then Chard tap Aga's shoulder.

"Thanks bro, I'm really lucky to have you," he smiled.

(Ringggggg Ringgggggg)

"Ohh, pare just for a while, I need to answer the call." si Richard

Tumango lang si Aga in saying yes. The flashback continue to show up on his mind.

Flashback:

"Babes?" she said.
"Yes Babes?" he replied.
"I love you." she said in a sweet tone.

Nasa isang resto sila. Galing kasi sila ng isang interview and they decided to eat first before they go home.

"Of course I love you too babes." then he kiss the back of Lea's hand.

They spend sweet memories on that day.

End of Flashback

Muling natauhan si Aga ng marinig niya ang pangalan ni Lea.

"Lea" He said, hindi masyadong malakas pero sapat na para marining ni Richard ang sinabi niya.

Agad na binaba ni Richard ang cellphone niya at nagtungo palapit kay Aga.

"Bakit mo binangit ang pangalan ni Lea?" he hurriedly ask sa kaibigan.

Makikita sa kanyang mata ang pag aalala at pag kaexcite.

"Pare, Tumawag sa Akin si Dawn. Lea is here in the Philippines." Richard stated.

With this, parang nagkaroon siya ng pag asang makausap at makipag ayos kay Lea. Matutupad na ang matagal niyang gusto.

"Talaga? Asaan siya?" Tanong niya.

"Nasa bahay nila, she's with Vice and Dawn." Chard replied.

"Puntahan natin," he requested.

Hindi na siya makapag antay na makita at makausap man lang si Lea.

"Pare? Are you insane? Kakauwi pa nga lang nong tao i babadshot mo na? Konting panahon muna Ags." Chard suggested.

Alam ni Richard na kapag nagkita sila ngayon tiyak na gulo ang maidudulot nito at lagot siya kay Dawn. Sabi pa naman nito na huwag sabihin kay Aga. Pero naaawa na siya sa kaibigan niya. Pinagsisihan niya lahat ng nangyari. What are friends are for? Ika nga nila.

"But this is the right time to say sorry kay Lea, pare tulongan mo ako." Parang batang saad ni Aga.

"Yes I will help you but not now ok? Palipasin muna natin ang panahon. I Promise I will help you." Pagpapangako ni Richard sa kaibigan.

Napatango nalang si Aga sa sinabi ni Richard.

"By the way, Ags I really have to go. Susunduin ko muna si Dawn, see you" pag papa alam ni Richard.

Tango lang ang isinaad niya. Para bang hindi sapat sa kanya na hindi niya makita si Lea sa araw ding iyon. Gusto niyang siya mismo ang makakita na talagang andito na sa Pilipinas si Lea. Biglang may Sumagi sa isip ni Aga at agad siyang umalis ng bahay.



---Nasa labas na ng bahay nina Lea ang magkaibigang Dawn,Richard, at Vice.

"Bessy, salamat ulit sa dinner ang sarap ng adobo." Vice said to Lea.

"Ano ka ba, Your always welcome ikaw pa ba?" Lea replied.

"Hay, kung hindi niyo pa ako tinawagan di ko alam na andito si Lea." Richard says.

"Ako nga rin eh, buti nakahabol pa ako sa dinner." Dawn says with a smile.

"Ano ba kayo sa susunod din ok lang na dito kayo. Walang problema." Lea replied.

"Oh pano ba yan we gotta go, may tapping pa kami nitong si Chard bukas." Dawn bade goodbye to Lea.

"Ayy ako rin Bess, Sasabay na ako sa kanila, alam mo na paraparaan." tugon ni Vice.

Napatawa naman silang lahat.

Sa kabilang dako naman ay may mga matang nakatitig sa kanila. Matang punong puno ng pag sisisi at pagmamahal. (Yes your right, Aga is the person I'm reffering too).

"Ok bye" Lea wave her hand and was about to enter the gate when someone calls her.

"L--le--lea" A cold tone from a familiar voice.

Napalingon si Lea at hindi siya nagkamali sa kanyang inaakala. It's him Aga.

Can You Still Be Mine?Where stories live. Discover now