ჯოჯოხეთიდან უარეს ჯოჯოხეთში(დასრულებული)

🔞 (=6=)

გაფრთხილება!
🔞 ვისაც არ გიზიდავთ ეს თავი გამოტოვეთ!

შუგას pov:
ჰიოვონმა რაღაც ჩაიბურტყუნა და ხელზე დავქაჩე, რის გამოც პირდაპირ ზედ დამეცა. ხელები სწრაფად მოვხვიე წელზე და მალევე დაიწყო ფართხალი.

-გამიშვი.

-არა. საერთოდ არ ხარ მძიმე და რატომ უნდა გაგიშვა?! -ვკითხე და უფრო ავიკარი სხეულზე.

-გამიშვი შე გარყვნილო. -მითხრა ანერვიულებულმა. ვიცი ჩემი ეშინია, მაგრამ ჩემთან ახლოს ყოფნაც ძალიან აბნევს.

-დავიჯერო გინდა გაგიშვა? -ვლითხე და ვინიკურად გავუღიმე.

-კი. -მითხრა თუ არა მის ტუჩებს დავეწაფე. გემრიელი ტუჩები აქვს. თავიდან ცდილობდა წინააღმდეგობა გაეწია, მაგრამ ვერაფერს გახდა.

ჰიოვონის pov:
იუნგიმ უეცრად მაკოცა და ვცდილობდი შევწინააღმდეგებოდი, მაგრამ ვერ შევძელი.

-გააღე პირი. -მითხრა მკაცრი ტონით და ჩემს ზევით მოექცა. შეშინებულმა კბილები მთელი ძალით დავაჭირე ერთმანეთს, რაც მან ძალიან გააღიზიანა.

-იცი, რომ ამისთვის დაისჯები? -მითხრა და ხელები დამიბა და ცალი ხელით ზევით გამიკავა. ცალი ხელით კი ყბაზე ხელი მომიჭირა და იძულებული გავხდი ტკივილსგან პირი გამეღო.

-კარგი გოგო. -მითხრა და მალევე ვიგრძენი მისი ენა ჩემს პირში. მალევე შემეშვა, უფროსწორად მე მეგონა ასე...

იუნგის pov:
მიდი ტუჩებიდან ყელზე გადავინაცვლე და ჯერ ნაზად ავუტარე ენა, შემდეგ კი ვუკბინე და ნაკბენის წოვა დავიწყე. მართლაც რომ გემრიელი კანი აქვს. ჯერ ყელზე დავუტოვე რამდენიმე ნიშანი. ვუყურებდი როგორ გადავიდა ნიშნები იასამნისფერში. ხედით როდესაც დავტკბი მის ლავიწებზე გადავინაცვლე და რამდენიმე ნიშანი აქაც დავუტოვე. ვგრძნობდი როგორ სდიოდა სიმწრის ცრემლები, მაგრამ ისე გამამწარა ნამდვილად არ ვაპირებდი გაჩერებას.

ჰიოვონის pov:
სიმწრისგან ვტიროდი, მაგრამ ეს ცხოველი მაინც არ ჩერდებოდა. მალევე ვიგრძენი როგორ შემომახიეს ზედა და მის წინ შარვლისა და ბიუსჰალტერის ამარა დავრჩი...

იუნგის pov:
ამ გოგოს მართლაც, რომ მიმზიდველი სხეული აქვს, მაგრამ ეს შრამები უფიჭებს. ჩემს წინ მხოლოდ ბიუსჰალტერისა და შარვლის ამარა დარჩა.

-ჰმ... კარგი სხეული გაქვს მოდი გავსინჯოთ. -ვუთხარი და მალევე მოვაშორე ბიუსჰალტერიც. მთელ სხეულზე დავუტოვე ნიშნები მას კი მხოლოდ ტირილის ძალაღა ქონდა დარჩენილი.

-გა... ჩერდი... -მეხვეწებოდა საწყალი ხმით.

-უნდა იცოდე როგორ დაემორჩილო სხვებს. ამის შემდეგ კი ჭკუას ნამდვილად ისწავლი. -ვუთხარი და მალევე ყველაფრისგან გავანთავისუფლე. სიცივისა და შიშისგან კანკალებდა და თან სირცხვილისგან მთელი სხეული აუწითლდა. მალევე მეც გავინთავისუფლე თავი და ისე შევედი მასში არც კი გავაფრთხილე. სიმწრისგან კიოდა და ცრემლები გაუჩერებლად მოსდიოდა. ჩემს საქმეს მოვრჩი და ტანსაცმელი ჩავიცვი. ჰიოვონს თვალი შევავლე და მთელ სხეულზე ნიშნები ეტყობოდა. თვალები კი ტირილისგან ჩასწითლებოდა. თითქოს ვნანობ კიდეც ასე, რომ მოვექეცი "შენც გყავს დები"-გამახსენდა ლისას ნათქვამი და უფრო დავრწმუნდი იმაში, რომ არასწორად მოვიქეცი. დაბმული ხელები გავუნთავისუფლე და თბილი პლედი გადავაფარე. ვუყურებდი მის არაფრისმთქმელ გამომეტყველებას, მაგრამ არაფრის შეცვლა არ შემეძლო...

ჰიოვონის pov:
ისე მომექცა თითქოს ადამიანი კი არა ნივთუ ვიყო... ვგრძობდი მის მზერას, მაგრამ მისკენ არც ვიხედებოდი. თითეული მისი შეხება, ხმა და გამოხედვაც კი მძულს. ფიქრებით სულ შორს ვიყავი... "რა დავაშავე, რომ ასე მექცევიან?! იქიდან გამოვექეცი და ეხლა უარეს ჯოჯოხეთში მოვხვდი! მძულხარ მინ იუნგი!"...

ავტორს კაპლი სჭირდება... სერიოზულად პირველად ვწერ ასეთ რამეს და იმედიამეტჯერ არ მომიწევს... შემიფასეთ და დროებით... პს SalomeGorgadze3 სხვა გვზა არ მქონდა