Lütfen sonuna kadar okuyarak görüşlerinizi belirtin. Giriş bölümünü çok uzatmak istesemde bir fikriniz olsun diye elimden geldiğince kısalttım. Bu bir Daddy Kink kurgusu değildir. Çoğu gerçek hayattan alıntılanmış yazılardır.
10 yıl önce
6 yaşındaki Heda kafasını kaldırıp kocaman beyaz duvardaki sahte Mona Lisa tablosunu incelemeye başladı. Bu tablo sahte olmasına rağmen o kadar gerçekçi geliyordu ki kendisine korkmadan edemedi. Babasının sesiyle yeniden irkilip küçük adımlarını babasına doğru yöneltti.
"Heda! Buraya gel doktor çıkıyor."
Heda her ne kadar babasının elini tutmak istese de babasının buna çok kızacağını bildiğinden sadece ona fark ettirmemeye çalışarak babasının bacaklarına sarıldı. Temiz yüzlü doktor 'Ameliyathane' yazan kapıdan çıkarak elindeki kağıt parçalarını kontrol etti ve boğazını temizleyerek konuştu.
"Veda Atay'ın yakınları sizler misiniz?"
Murat Atay, üzerindeki takım elbiseyi düzelttikten sonra bacaklarına sarılmış küçük kızı sertçe ittirdi ve doktorun yanına doğru ilerledi.
"Ben eşiyim. Durumu nedir?" dedi. Doktor yüzündeki kederli ifadeyi saklayamadan önce babasının itişinden dolayı yere düşmüş küçük kıza daha sonra kendisine soru yönelten düzgün giyinimli adama baktı.
"Elimizden geleni yaptık ama maalesef hasta buraya gelene kadar çok fazla kan kaybetmişti. Bunda kesilen biliklerine herhangi bir baskı uygulamayıp kanamasını durudurmamanızın payı büyük."
Murat Atay yüzüne en ürkütücü maskesini geçirip doktorun yakasına yapışırken Heda, bunu görmek istemediğinden koşarak merdivenlerden aşağı inip hastahane bahçesine ilerledi. Doktorun ne demek istediğini anlamıştı. Aslında birkaç saat önce annesinin bileklerinden kan fışkırırken banyo zemininde yattığı andan itibaren annesinin geri dönmeyeceğini biliyordu. Gözlerindeki yaşları küçük ellerinin tersiyle silip bankta oturan genç kızın yanına ilerledi ve bankın boş kısmına oturdu.
Genç kızında ellerinde tıpkı annesinin ki gibi izler vardı. Belkide bu yüzden bir yabancıyla konuşabilme cesaretini bulmuştu. Kısa bacaklarını kendine doğru çekip kendisini izleyen banktaki kadına döndü ve konuştu.
"Sen bir melek misin?" dedi. Genç kız anlam veremeyip kaşlarını çatarken bankta bağdaş kurup kıza doğru döndü.
"Ne?" bu sefer Heda küçük ellerini kızın kesilmiş bileklerinin üzerine koyarak konuştu.
"Annem bana kimin bileklerinde işaretler varsa onların melek olduklarını söylemişti."
"Hayır, ben bir melek değilim" küçük kız busefer kaşlarını çatıp konuşmaya başladı.
"Tabii ki de öylesin. Annem dedi ki sadece melekler kendilerine zarar verirlermiş çünkü dünyadaki yaşamlarını sevmezmiş. Bu dünya onları paramparça edermiş ve tekrardan cennete dönmek isterlermiş. Kendi acıları ve başkalarının acılarına karşı çok hassaslarmış."
Genç kız, küçük çocuğun dediklerine karşı içinde bir burkulma olduğunu hisseti. Elini kızın kahverengi buklelerinde dolaştırıp okşarken konuştu.
"Biliyor musun? Annen bir bilge."
"Teşekkür ederim. O da bir melek ama o evine geri döndü."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UYUMSUZ | Daddy Issues
Nonfiksi"Eğer onlar acıyı saklamak için odanda yaptığın şeyleri gerçekten bilselerdi, bahse girerim ki düşünceleri değişebilirdi."
