Aşık Etme Seansı

Bölüm 1 - Başlangıç

Güzel bir güne uyanmışım gibi bir his var içimde bugün. Sanki her şey eskisine daha güzel olacakmış gibi. Ama yine de 6. hislerim pek kuvvetli değildir. Sadece tüm günümün şu an hissettiğim gibi güzel geçmesini umuyorum perdemi hafifçe aralarken.

Peki sen kimsin diye sorarsanız eğer, ben Elçin. Bu hikayenin iki ana karakterinden biriyim. 19 yaşına henüz basmış, ufacık, kısa boylu ve hatta genelde boyuyla her zaman dalga geçilen, buna alışmış, kumral, gayet sıradan bir kızım. Herhangi bir hayat felsefem de yok. Sadece yaşıyorum işte diyebilirim. 23 yaşındaki abim Orkun ile birlikte yaşıyorum. Ailemiz yok, yani aslında sadece bizlerle birlikte değiller. Yine de özgürüm diye düşünmeyin, sevgili abim maalesef ki gerçekten çok baskıcıdır.

Ama yine de hayatımdan yeteri kadar memnunum. Güzel bir şekilde yaşıyoruz ve iyi bir şekilde geçiniyoruz. Aramızın bozuk olduğu pek görülmemiştir. Birbirimizi seven, sahip çıkan, değer veren iki tatlı kardeşiz.

Üniversitemin ilk yılındayım, şimdiden çok yoruldum ancak lise hayatımdan daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Yaklaşık 2 aydır öğrenci değişim programına yaptığım başvurunun sonucunu bekliyorum. Aynı zamanda son 2 aydır da hayatım bu değişim programına bağlıymış gibi değişik tavırlar sergiliyorum.

Her sabah kalkıp bilgisayarın başına oturuyorum ama hiçbir zaman değişim programıyla ilgili gelen bir şey olmuyor. Acaba yer tercihimi sorduklarında 'tercihen burası hariç bir yer' dediğim için mi böyle oldu? Yine de beklemeye devam ediyorum. En azından 'seçilemediniz' gibi bir şey de göndermeliler diye düşünüyorum.

Yine her sabah yaptığım gibi uykulu gözlerle abimin odasına girip bilgisayar başına oturdum. Abim hafiften gözlerini aralayıp bana yine mi Elçin, gerçekten mi? bakışı attıktan sonra tatlı uykusuna geri döndü. Her sabah bana bu bakışı atıp sonrasında rüyalar alemine gidiyordu. Özellikle bugün cumartesi olduğu için, akşama kadar uyuyacağından emindim. Bilgisayarı tamamen yıkılmış bir şekilde açtıktan sonra, bildirimlerimi açtım. Tabi ki hiçbir şey yoktu. Her zaman bomboş olan bildirim kutum bugün de fazlasıyla boştu. Bilgisayarı olduğu gibi bıraktım ve abimi umutsuzca uyandırmaya çalıştım. Bugünün iyi bir gün olacağını umuyordum oysa ki. Abimden tekme yedikten sonra ne kadar saçma bir güne uyandığımı anladım. Odasından çıkıp mutfakta kendime kahvaltı hazırladıktan sonra abimin 'Elçiiiiin!' diye bağırmasına koştum. Odasına bir hışımla girdikten sonra neler oluyor dercesine baktım abime. "Bilgisayardan bir ses geldi belki senin programınla ilgilidir. Bir bak da bilgisayarı kapat, kasası da ses çıkarıp duruyor zaten uyuyamıyorum." Abimin mızmızlanışından sonra kapatmak amacıyla bilgisayara yöneldim. Gerçekten de bir bildirim vardı orada, o kadar heyecanlandım ki bir süre öylece bakakaldım. Abim yeniden bana tekme attığında bilgisayara doğru ilerledim. 'MAĞAZAMIZDA İNDİRİM!'. Gerçekten mi? Hayır yani gerçekten mi? Ben bu kadar heyecanlandıktan sonra bu bildirimi mi görmeliydim? Sinirli bir şekilde bilgisayarı kapattıktan sonra kahvaltıma devam etmek için mutfağa gittim. Sonrasında kendimi büyük bir hayal kırıklığıyla ve cumartesi gününün verdiği uyuma duygusuyla yatağa attım. Telefonum çalana kadar. Arayan Koray'dı. Koray kim mi? Benim en yakın arkadaşım, ilkokuldan beri aramız her zaman mükemmel denilebilecek kadar iyiydi. Şimdiye kadar hep herkesin kıskandığı bir arkadaşlığımız oldu. Ve sanırım bir erkek ve bir kız en yakın arkadaş olamaz düşüncesini biz hep yıktık. Telefonu uykulu bir sesle açtım, o ise heyecanlı bir şekilde 'Programa seçilmişim!!!' diye bağırarak kulağımı kanattı. 'Ben de az önce baktım ama bana bir bildirim gelmemiş.' . Hem en yakın arkadaşımla birlikte programa seçilmemek, hem de onu geçtim, programa seçilmemek gerçekten moralimi bozmuştu. Günümün güzel geçeceğini mi söylemiştim, geri alıyorum. Zaten 6. hislerim asla güçlü olmamıştır. 'Bana daha şimdi geldi. Sen ne zaman bakmıştın?' dedikten sonra düşündüm. 'Kahvaltı yapmadan önce baktım işte. Yaklaşık bir 15 dakika önce.' bunu der demez Koray derin bir nefes aldı, 'Şimdi bir daha bak, seçilenlerin ismi var bende. Sen de seçilmişsin.' dedikten sonra güldü. Evde büyük bir çığlık kopardıktan sonra yeniden bilgisayara hızla koştum. Öyle bir hızla koşmuşum ki abim bile yatağında fırladı. Bildirimlerime baktıktan sonra seçildiğimi gördüm.