Turkus Topazu // Trylogia Czasu

Rozdział III

Wyszliśmy z budynku i udaliśmy się na skuter Gideona.
Podał mi kask po czym kazał usiąść na maszynie.
Zajęłam przydzielone mi miejsce za nim.
Objęłam go w pasie, gdy zaczął ją uruchamiać, a potem pozwoliłam by delikatny wiatr rozwiał mi włosy.
Jechaliśmy w niewiadomym dla mnie kierunku. Przez łąki i małe zbiorowiska drzew, których nawet nie można było nazwać lasem.
Mijaliśmy pięknie pachnące bzy i maki oraz małe jeziorka i strumyki.
Było naprawdę wspaniale, już sama podróż była dla mnie niespodzianką i pewnego rodzaju nagrodą.
Wkrótce jednak dojechaliśmy do małego, naprawdę pięknego domku.
Znajdował się w środku lasu, pokryty był białą farbą, a dach składał się z niebiańsko błękitnych dachówek.
W oknach znajdowały się szare zasłony w śnieżno białe kropki, a całe
mieszkanie przykryte było złożami krwisto czerwonych róż.
Gideon zdjął mi z głowy kask po czym delikatnie mnie pocałował.
- Zapraszam. -powiedział bardzo sympatycznie.
- To jest ta niespodzianka. - odpowiedziałam z udawanym niezadowoleniem (przecież byłam nim naprawdę zachwycona).
- Nie podoba Ci się?. - spytał zbity z tropu i naprawdę smutny.
- Żartuję Panie de Villiers, jestem bardzo zadowolona. - powiedziałam czule i go przytuliłam.
- To dobrze! Widzisz, znam cię na wylot. - powiedział zarozumiale.

Szukałam na jego słowa jakieś ciętej riposty, ale nie zdążyłam, bo Mój chłopak szybko wziął mnie za rękę i pociągnął w stronę starych, drewnianych drzwi.
Szybko weszliśmy do chatki i z uśmiechem popatrzyliśmy sobie w oczy.
Skręciłam w lewo, gdzie znajdował się salon, ponieważ chciałam w końcu spokojnie usiąść i odłożyć moją czarną, małą torbę.
Szybko upuściłam torebkę i otworzyłam buzię ze zdziwienia.
Na soczysto zielonej kanapie siedziała postać, której zupełnie się tutaj nie spodziewałam. Opierając się o różowe, puchate poduszki Spojrzała na mnie wrogim wzrokiem.

.....

Oczywiście w następnej części okażę się kto to😉
Czytasz = Komentujesz 💜💗