BELIEVE: True Love Do Exist

Chapter 1

Someone asked me why is it so hard for me to trust people.

I answered,

"Why is it so hard for people to keep promises?"

Nandito ako ngayon sa mall, namamasyal, mag-isa. I don't feel like I'm alone because loneliness is always with me. Nasanay din naman kasi ako. Ako na lang yung natitira sa bahay... bakit? Kasi iniwan kami ng daddy ko when I was just 3 or 4 years old, I think? Palagi namang wala si mommy sa bahay kasi nagta trabaho siya sa ibang bansa. Hindi naman kasi kami mayaman, wala rin kaming sasakyan tsaka magagarang bagay, hindi naman kalakihan yung bahay namin. Pero I was once a happy girl.

-throwback-

"Shan! Halika na dito, anak." Agad akong pumunta kay mommy para lamang punasan niya yung pawis kong isang balde na ata sa likod ko. Nagpi-picnic kasi kami ngayon dito sa park. Maraming tao tsaka maraming mag kasintahang namamasyal ngayon dito kasi sunday, family day.

"Mommy, mag swing tayo!" Pag-aaya ko sa kanya tsaka siya hinila papuntang swing. Ang saya saya na nung araw na yun para sakin, minsan lang kasi kaming lumabas ni mommy. Todo tulak naman ng swing si mommy at tawa ng tawa nang biglang mapahinto siya sa pagtulak...

"Greg?" Bulong niya. Agad naman akong tumingin sa tinitignan ni mommy. And there I saw my daddy kissing santa claus joke lang hahaha. Parang gusto ko siyang yakapin na ewan. Yayakapin mo pa ba yung daddy mo na 2 years mo nang hindi nakikita na may angkas na bata sa kaniyang likod at may kahawak kamay na babae? Diba? I smiled bitterly. Kami sana yung kasama ni daddy ngayon para mag-bonding, ako sana yung angkas niya, si mommy dapat yung kahawak niya ng kamay, kami sana yun eh. Pero... bakit? Bakit mo to nagawa dad? I was just 6 at that time. Then I realized, "Don't trust too much, 'cause that too much? Can hurt you so fucking much."