Chapter 8

2 1 0
                                    

"Is he really your boyfriend, miss?" tanong ni Kuyang Miss sakin. Oh my gosh,

Kapag ba sinabi kong hindi, pipilitin pa rin niya kong kausapin? Pero kapag ba sinabi kong oo, titigilan na niya ako? What to do!

"W-why do you care! Leave me alone, you dumbass!" sigaw ko at lumayo sa kaniya. Napahinto naman ako sa pag salita at sa pag galaw ng akbayan ako ni Kuyang mysterious. Ang gaan ng kamay niyaaaa!

"Leave my girlfriend alone, you idiot, nincompoop, dimwit, simpleton, dunce, dolt, ninny, dunderhead, buffoon, fathead, lamebrain, noodle head, child." Napanganga kami ni Kuyang Miss sa sinabi ng 'boyfriend' ko raw.

Napakamot naman ng ulo si Kuyang Miss at tinignan ako.

"I just wanted to say you have a blood strain...ugh?" nanlaki naman bigla yung mga cute kong mata. OMG! Sinasabi ba niyang...wtf!!!

"Why didn't you tell me?!" pinaghahampas ko siya gamit ng bag ko. Grr! "You know what guys, I'm out!" sabi ko at naglakad palayo. Nakakainis!

Habang naglalakad ako, nararamdaman ko na may nakasunod sakin.

"Stay away," padabog ko siyang hinarap. There I saw my 'fake' boyfriend.

"Just making sure you went home safe." Sabi niya at nilampasan ako habang nasa pocket ng jacket niya ang mga kamay. Tsh, pa-cool.

"I don't need you to check on me! I can handle myself!" Sigaw ko sa kaniya at nag pamaunang naglakad sa kaniya.

"If you say so," yun na lang ang narinig ko bago ako lumiko sa kanto namin. Nakauwi naman akong safe and sound sa bahay. Hindi na ako kumain since nabusog ako. Uminom nalang ako ng milk at sinimulan ang assignment namin.

Halos isa't kalahating oras akong nagbabad sa harap ng books and laptop ko para lamang matapos ang assignment ko. And thank God! Natapos din naman.

*Phone rang*
"Hey, mom..."
(Hey sweetie, how's your 2nd day in school?)
"It's fine, medyo nakakapanibago lang."
(You have friends na ba?)
"Well, sort of. Mabuti nang nag-iingat."
(Don't be like that, Shan. Learn to trust people kahit konti.)
"Trust? Ang hirap naman niyang pinagagawa niyo, mom. Need to hang up now, I'm tired. Bye" sabi ko at pinatay ang call. Sorry, but not now.

Kinabukasan ay nag handa na naman ako para pumasok. Medyo na late nga ako ng gising dahil sa puyat. Dahil nga late nako, nag commute nako.

"Good morning, Notty!" bati ni Vi sakin. I smiled at her. Tsaka sabay kaming pumasok. Parang hindi pa gala gala si Veron ngayon ah.

"Got to go, Not. Bye!" tumakbo na siya papuntang bldg niya. Umakyat naman ako kaso parang walang tao? Start na ba ng class? Agad akong tumakbo papuntang room pero...why is this lock? May nakita akong note sa gilid ng door.

"No class until 10 AM. Have fun."

What? Aish! 7:38 AM pa lang! Hindi na rin maaaring lumabas. Kainis naman si prof! Sayang yung time na wala kaming pag-aaralan. Pumunta na lamang akong canteen at bumili ng water tsaka umupo ako sa tambayan namin ni Vi. Dahil glass ang canteen namin, syempre nakikita ko yung mga gumagala sa labas.

May nakita akong familiar guy kaya super tinitigan ko siya. Nagulat din ako ng biglang humarap siya sakin at kumaway. Umiwas agad ako ng tingin at uminom ng tubig. What the f was that? Gosh.

"Hi Miss!" naibuga ko ang tubig na ininom ko a while ago.

*cough* "What's your problem!" sigaw ko sa kaniya at hinampas siya. Mabuti na lang konti lang yung students dito sa caf kaya hindi nakakailang mag sigawan dito harhar.

"Haha. I'm sorry. I saw you looking at me, dangerously." he grinned, tsh, inirapan ko nga.

"Whatever." sabi ko, umupo naman siya sa harap ko.

"So, what's your name?" tanong niya. Hindi ko siya pinansin sa halip ay tumingin ako sa labas ng caf.

"So taray mo naman," he said. Akala ko ba english lang alam nito? Medyo natawa pa ko kasi parang bakla siya kung magsalita. Super conyo.

"Whatever you say," sabi ko at tumayo na. Hinabol naman niya ako palabas ng caf at sumabay sa paglalakad ko.

"Sorry about yesternight, mayron ka lang kasi talagang-"

"Stop! You're annoying, gay." sabi ko sabay turo sa mukha niya.

"What? Anong gay? I'm not gay!" sobrang kunot ng noo niya habang sinasabi niya sakin yun.

"So what? I don't care if you're not! But for me? You're gay." sabi ko at tumakbo palayo sa kaniya. Hinabol naman niya ko.

"How could you say that! You just stepped my ego, little ostentatious" napatigil ako sa pag takbo at hinarap niya dahil tinawag ba niya kong ostentatious? Kaya muntik niya kong mahuli dahil sa ostentatious niya! Grr!

BELIEVE: True Love Do ExistTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon