Pokojówka Lily x Reader

Rozdział 9

Kiedy dotarłem do posiadłości, on już na mnie czekał przy drzwiach wejściowych, patrząc się na mnie zimno, jakby mną gardził.

- Zawiodłem się, bracie. Myślałem, że zależy ci na [imię], ale żeby zrobić coś tak okropnego? Nawet Bóg, o ile w ogóle istnieje, nie postąpiby tak samo, jak ty.

- O czym ty mówisz?

- Twoja kochana istotka właśnie spotkała się ze swoim ojcem, Akirą. Pamiętasz go może? Próba zamordowania ciebie, polowanie na twoją osobę, kiedy pracował jeszcze w C3, kojarzysz? Chyba, że chcesz, abym przypomniał ci najbardziej pikantne kawałki, bo ja z przyjemnością mogę to zrobić, i tak nie mam nic do roboty. Serio pozwoliłeś, aby go zobaczyła? Żałosne, All of Love. Coś się nam już starzejesz, chociaż jesteś najmłodszym z naszych braci i sióstr.

- Nie ma sensu rozgrzebywać przeszłości. Lepiej, żebyś już sobie poszedł, nie jesteś tu mile widziany. Poza tym zostaw [ Imię] w spokoju, ona nie powinna być w to zamieszana.

- A może wręcz przeciwnie, niech wie, co ją będzie czekać. - Doubt Doubt uśmiechnął się przez torby ironicznie. - I wiesz co? To ja będę pierwszy, który zdobędzie jej krew, nie ty. Wszakże zasługuję na nią bardziej od ciebie. Przez lata czekałem, aż przyjdzie do was i w końcu mam szansę na wypełnienie mojego planu!

- Ale to my pierwsi wiedzieliśmy, że będzie naszą pokojówką. Dzięki temu ogłoszeniu udało się nam ją przekonać, by zadzwoniła do Mikado. Nasz plan okazał się sukcesem, mimo, iż wydawało nam się, że się nie uda. Ale jednak jest z nami. Tak, jej krew jest ważna, lecz nie pozwolę, aby takie brudne łapska jak twoje dotykały tej pięknej i nieskazitelnej skóry. A wiesz dlaczego? Bo się w niej zakochałem!

Jeje jedynie parsknął śmiechem, nie mogąc powstrzymać swego rozbawienia.

- Kochać? Pożądanie nie jest w stanie się zakochać w jedynym człowieku, prędzej czy później ci się znudzi. I znajdziesz sobie kolejną niewinną ofiarę. W końcu tak działasz od wieków, mam rację? - Moje usta zamieniły się grymas, ponieważ brat miał absolutną rację. Kiedyś właśnie tak żyłem, oczarowując piękne, młode niewiasty, rozkochując je sobie do szaleństwa. Skacząc co chwilę z kwiatka na kwiatek. Ale to przeszłość. Teraz liczyła się dla mnie nasza nowa pracownica. I choć wyglądała dla innych przeciętnie, uważałem ją za niedojrzałego łabędzia, który pewnego dnia stanie się najpiękniejszym ptakiem z całego stada.

- Gwałt był jedynie pretensją do spotkania. - Nagle coś mnie olśniło. - Wiedziałeś, że pobiegnę jej na ratunek. Gdzie ona jest? Co zrobiłeś [ Imię]?

- Narazie jest bezpieczna. Siedzi w swoim pokoju i śpi niewinnie niczym anioł. Jeden jednak twój niewłaściwy krok i wiesz. Coś jej się może przez zupełny przypadek stać.

- Nie pozwolę na to. - Trwając w swoich przekonaniach ukazałem swą  kosę, aby pokazać, że nie dam się mu tak łatwo zastraszyć.

- Nie chcę z tobą walczyć. Nie teraz, dopóki jesteś mi potrzebny. W sumie i tak nie wygrasz, bo jestem o wiele silniejszy. - Zazdrość podniosła pokojowo prawą dłoń, którą i tak nie było widać przez zbyt długi rękaw szaty. Uspokoiłem się trochę, ale nie na tyle, by schować swą broń. Może i był to mój brat, ale miałem oczywiste prawo mu nie ufa. Nie po tym, co planował zrobić z bogu winną dziewczyną.

- Mikuni pewnie cię szuka. Nie powinieneś być właśnie w jego sklepie? - Zmieniłem temat, by zmył się stąd jak najszybciej. Miałem dość jego wymądrzania się i uważania, że może zrobić wszystko z moją kobietą. To znaczy... Prawie moją kobietą, oczywiście. Najpierw muszę zrobić jeszcze wiele dla niej, aby mi wybaczyła moje haniebne postępowanie i umówiła się ze mną bez najmniejszych obaw. A trochę to czasu potrwa, niestety...

- Najpierw muszę z nią porozmawiać. Sam na sam. I nikt nie może nam przeszkadzać, czy to jasne?

- Co jest jasne? - spytał Misono, który właśnie obudził się ze swojej drzemki w salonie, bo często właśnie tam zasypiał o godzinie dwudziestej pierwszej. - Chwila, moment, co tu robi Jeje?

I właśnie od tego momentu spokojna atmosfera miedzy nami prysła, rozpoczynając wampirzą wojnę, a raczej pojedynek na śmierć i życie.