"Goedemorgen" zegt Annemarie vrolijk. "Heb je zin in een ontbijt, wat wil je?" "Ja, zou ik een broodje mogen met pasta. Daar heb ik wel weer eens trek in, ik heb het al zo lang niet meer gehad." zeg ik. "Dat is inderdaad wel lekker. En hoe beter je eet hoe sneller je sonde er uit kan." En dat wil ik wel want dat ding is zo irritant, het zit in je neus en het voelt als een snottebel die niet uit je neus wil. "Hier is je boterham, wat wil je drinken? O en voor ik het vergeet er nog post voor je" zegt Annemarie vrolijk en geeft me een kaart. Ik leg hem op mijn nachtkastje, want er zijn nog genoeg momenten dat ik me verveel dan ga ik hem wel lezen. "Appelsap" antwoordt ik op Annemaries vraag. "Oke hier heb je een glaasje appelsap en dan ga ik weer. Zie je nog wel een keer vandaag." En even vrolijk als altijd gaat ze naar de volgende. Ik eet rustig mijn ontbijt op. Na een half broodje heb ik geen trek meer. Dat is ook niet raar want mijn maag is niet meer gewend aan gewoon eten, ik heb een week niet gegeten. Toch eet ik mijn broodje op want dat sonde ding is toch irritant.
Na het ontbijt pak ik de kaart en lees hem. Er staat:
Hallo Sandra,
Het eerste wat ik wil zeggen is sorry. Ik zou je graag een keer ontmoeten om in het echt sorry te zeggen. Zou je dat willen? Natuurlijk alleen als je je beter voelt en ontslagen bent uit het ziekenhuis. Heel veel beterschap.
Groetjes Peter.
Op de voorkant van de kaart staan bloemetjes in allerlei kleuren. Wil ik de man die mij heeft aangereden wel ontmoeten, nadat hij mijn hele droom induigen heeft laten vallen? En zo ja hoe moet ik hem dan bereiken er staat op de kaart geen adres, telefoonnummer en ook niet iets wat er op lijkt.
JE LEEST
de droom
JugendliteraturSandra heeft een droom, en niet zo maar een, een olympische droom. Namelijk olympisch goud, ze heeft er alles voor over. maar wat gebeurt er dan..........Iets wat niemand van te voren had kunnen bedenken.
