Toxic Addiction
Bölüm:4
"Oda servisi."
Kris kapıya doğru yürürken üzerinden düşecekmiş gibi duran gömleğini düzeltti ve son bir kez yatağa,Kai'ye baktı.Ses çıkarmayacakmış gibi duruyordu ve kıpırdamıyordu.Kris yüzündeki korkutucu gülümsemeyle kapıyı açtı.
Ve görebildiği tek şey yüzüne doğru atılan bir yumruktu.Elleri otomatik olarak yüzüne gittiğinde hissettiği acıyla kanayan burnunu tuttu.Kan avuç içlerine bulaşırken bir keskin acı daha karnını sarmıştı.Kris bir yılan gibi tısladı,bu kimdi ve neden onu dövüyordu?.Aniden yakalarının kavrandığını hissettiğinde kendini geri çekmek için çabaladı.Her ne kadar uzun ve güçlü görünse de oyuncağıyla bir başkasının oynadığını gören Sehun şu an ondan daha güçlüydü.
"O benim."diye fısıldadı Kris'in gözlerinin içine bakarak.Uzun boylu sarışın, koyu kahverengi gözlerde kıskançlığı görmüştü.Nefreti ve öfkeyi.Sehun güzel yüzünü diğerinin kanla kaplanmış yüzüne yaklaştırdı.Sıkılı dişleri aralanmadan önce parmağını Kris'in kanayan burnunun üzerindeki kana bastırdı."Bu onu kışkırttığın içindi."
Kris ellerini diğerinin beline koyup kendini geri çekmeye çalıştığında bacak arasına sert bir tekme yiyerek iki büklüm kalmıştı.Sehun dizlerinin üzerine çökmüş adamın sarı saçlarını kavrayıp kendisine bakmasını sağladı.
"Sen..."Kris dudaklarını araladığında acıyan burnuyla sızlandı."Kimsin?."
"Kim olduğum seni ilgilendirmiyor.Ona dokundun mu?."
Sehun yatakta yatan çocuğa bakmak için başını biraz içeri soktu.Kai kıpırdamadan yatıyordu.Bayılmış mıydı?.Eğer öyle bir şey olduysa Sehun Kris'i canlı canlı gömecekti.
"Bu seni neden ilgilendiriyor?."Kris alaycı bir ses tonuyla sorduğunda Sehun bir yumruğu daha onun güzel yüzüne bırakmıştı.
"Sana söyledim;o benim.Ona dokumazsın.Onu ağlatamazsın.Bunları ancak ben yapabilirim."
Kris dengesini sağlamak için uzun parmaklarını tüm koridoru kaplayan soluk gri rengindeki kirli halıya bastırdı.Ama Sehun henüz öfkesini alamamıştı.Ayakkabısını uzun parmaklara bastırdığında Kris'ten kalın bir çığlık yükselmişti."Bu geceyi unut,beni görmedin.O,sarhoştu ve sen onunla buraya hiç gelmedin.Beni anladın mı?."
Kris beyazlayan eklemlerine bakarken hızlıca başını salladı.Kanayan burnundan akan damlalar Sehun'un cilalı ayakkabısının üzerine düşüyordu.
"Seni duyamadım!."
"T-Tamam.Söylediğin gibi olacak."
"Güzel..."diye söylendi Sehun ayakkabısının topuğunu bastırırken.Kris gözyaşlarını tutmaya çalışmıştı ama başaramadı.Sehun aniden geri çekildi.Ellerini cebine sokarak odanın içine girdi ve kapıyı ardından kapattı.İstediği şey bu ucubenin ağladığını görmek değildi;şu an yatakta uyuyan çocuğun ağladığını görmekti.Durması ya da onu öldürmesi için yalvardığını duymaktı.
Sehun kapıyı sessizce kapattığında yavaşça yatağa ilerledi.İlk iş olarak Kai'nin gerçekten uyuyup uyumadığını anlamak için onun yüzüne doğru uzandı.
Siyah kirpikler her nefes alış verişle titriyordu, kırmızı dudakların arasından çıkan minik mırıltılar odanın tüm sessizliğini bozuyordu.Sehun onun yanağındaki parıltıları gördüğünde bunların gözyaşı olduğunu anlamıştı.Sinirle ellerini yumruğa dönüştürdü ve yataktan uzaklaştı.Kapının önünde bıraktığı adamı parçalara bölmek istiyordu.Oyuncaklarıyla başkasının oynamasını küçüklükten beri sevmiyordu ve bu oyuncağı onun için en değerli olanıydı.
