Klyre's POV:
I was lying on my bed. Texting someone then suddenly, I receive a message from an Unknown Number.
—"Hey kly! Still up? I can't sleep can we talk? By the way this is Cal. Save my number" Unknown Number.
Its just cal. I saved his number and replied
To: Cal
—"Hi cal! My eyes are wide open. Haha. Of course we can talk" Message Sent.I replied to Cal
Then 'He' replied to my text. A smile appeared on my face when I see his reply. Even though his words are so simply I really find it cute.
—"It's already time. Let's sleep now. We still have class tomorrow. Nyt"
From: KnoxTo: Knox
—"Okay. Goodnight^^" Message Sent.After I replied that to Knox. I rolled in my bed and I don't know why. I still remember the day when he saved me from the bad guys. He was like my super hero.
Flashback
I'm from a convenience store to buy personal stuff. I was just walking because our house is just near the convenience store.
Habang naglalakad ako pauwi ay may nakasalubong akong tatlong lalaking lasing. Sinubukan kong 'wag mapansin nila pero isa sa kanila ay napansin ako. Sino ba namang hindi mamapansin ay naka-white ako tapos ang dilim pa.
"Miss saan ang punta ha?" Sabi ng isa. Ako naman ay nagpatuloy lang sa paglalakad.
"Miss tara sama ka samin inom tayo. Bibili pa kami ng alak e. Tara na!" Sabi ng isa pa. Lagot. Hindi na nga pinapansin e. Ang kulit talaga ng mga 'to. Binilisan ko pa ang paglalakad ko pero sinusundan na nila ako.
"Miss sumama ka na kasi sasaya ang gabi mo pag sumama ka samin. Pabebe ka pa e" Pagkasabi ng lalaki na 'yon yan kinuha nya ang kamay ko.
"Ano ba! Bitawan mo ako! Ayaw ko sumama sa inyo!" I said habang tinatanggal ang pagkakahawak nya sa akin. It's no use. He's a guy. I'm a girl. Malakas pa din sya sakin. Pero kumakawala pa din ako sa hawak nya ng hinawakan na din ako mga kasama nya.
"Pakawalan niyo ako! Ano ba! Saan niyo ako dadalhin ha?! Tulo—" Tinakpan ng isa ang bibig ko kaya hindi ko na naituloy ang sasabihin ko.
Hindi ko alam kung saan nila ako dadalhin pero kanina pa ako kumakawala sa mga hawak nila at nawawalan na din ako ng lakas. Hanggang sa may dumating na lalaking hindi ko inakala na maglilitas sa buhay ko.
"Let go off her or I will kill all of you." The man said. Pero hindi pa rin nila ako binibitawan.
"Mag-isa ka lang bata. Tatlo kami. Napaka yabang mo naman para sabihing mapapatay mo kami. Hahahaha!"Sabi nung isa at tumawa din ang mga kasamahan nya.
Hindi na sumagot ang lalaki at nag-smirk na lamang sya. Sa sobrang bilis ng pangyayari ay hindi ko namalayan na nakahiga na sahig ang lalaking nagsalita kanina. Tumingin ang lalaki sa dalawang may hawak sakin. Nagalit ata kaya naitulak ako at sumugod sa lalaking naglitas sa buhay ko.
Nanghihina na ang buong katawan ko. Idagdag mo pa na naiuntog ako sa bato. Mahihimatay na ako waaaaaah. Lol. Nanghihina na talaga ako. Tumingin muna ako sa lalaking naglitas sa akin at nakatalikod lamang siya habang kinakalaban ang dalawa ng bigla siyang tumingin sa gawi ko.
I saw his face. Pero kalahati lang. Natatakpan ng buhok niya ang mga mata nya. Then I saw it. I really do. Hindi ko alam kung dahil ba nahihilo ako o totoo talaga 'yon pero nakita ko talaga. Nakangiti siyang tumingin sa akin at may nakita akong pangil sa ka niyang mga ngipin. By then I lost my consciousness. Pero bago tuluyang mawalan ako ng malay. Naramdaman kong binuhat niya ako. Tumingin ulit ako sa mga ngipin nya pero wala na akong nakitang pangil. I guess na malik-mata lang ako.
"Miss? Hey? Where do you live?" Hindi ko na narinig ang kanyang sinabi dahil nawalan na talaga ako ng malay.
Nagising na lamang akong nasa kama na ng bahay. May nakita akong note sa table katabi ng kama ko. I smile.
End of Flashback
Nung araw pala na 'yon. Gabi pala. Haha. Nalaman ko sa kanya na siya nga ang naghatid sa akin. Tinititigan ko ngayon ang iniwan mga sinabi nga sa note na iyon.
Hey. Sorry kung pinakielaman ko ang wallet mo. Hindi ko kasi alam kung saan ka nakatira. Sorry din kung pinakielaman ko phone mo. Wala namang password kaya binuksan ko na. Kinuha ko lang ang phone number mo. Pag nabasa mo na 'to tignan mo phone mo.
By that time. Kinuha ko ang phone ko noon at tinignan. May nag text nga pala talaga. Haha. Number lang 'yon pero alam kong siya 'yon. Ang naglitas sa akin. He said.
"Hey, are you okay? Name is Knox... Knox Calixto Damien. Hope you're feeling well now."
Iyon ang sabi niya sa text. Haha. Kala ko nga that time ay sobrang sweet at madaldal nya dahil sa note na iniwan niya. Hindi naman pala. Akala lang pala ang lahat. Hay. Pero cute pa din siya. Natuwa nga ako dahil nalaman ko na ka-schoolmate ko pala siya. Simula noon lagi ko na siya nakakausap. Pero sa text lang. Nakikita ko siya sa school pero hindi naman namamansin. Tahimik niya kasi lagi. Haha. Pero ayos lang naman.
Bigla na na lang tumunog ang phone ko kaya tinignan ko ito. It's Cal.
—"Yon! Haha. Buti naman at gising ka pa? Miss na kasi kita."
From: Cal—"Miss agad? Kausap palang kita kanina. Kasama pa kita bago umuwi tapos miss mo na ako agad? Srsly Cal? Haha." Message Sent.
Nagusap lang kami ni Cal sa text hanggang sa antok-in ako. Pagkatapos ay agad din akong nakatulog. Nalaman ko din na magka-kambal pala sila ni Knox identical twins sila pero may hindi magkamukha ang dalawa sa mukha. Magkaiba din sila ng ugali. Kakalipat lang namin dito at agad agad ay may kaibigan na nga ako. Mag-kambal pa ang naging kaibigan ko. What a world.
--x--
YOU ARE READING
Hidden Fangs
Science FictionI have to hide my true identity I have to control myself from harming others I don't want to be like this I can't have her I have to be normal for her, But I know I can't.