Dark side of love vkook

目を

Wtorek

Jungkook kolejny dzień wpatrywał się w piękno Taehyunga. Brązowe, zmęczone oczy Tae zdobiły każdą stronę w szkicowniku starszego. Chłopak nie uczył się najlepiej. Właściwie jedynym przedmiotem, z którego szło mu jako tako była historia sztuki. Uwielbiał zgłębiać się w techniki i inspiracje artystów poszczególnych epok. Imponowali mu. Chłopak był oddany farbom, ołówkom i swojemu szkicownikowi w niemal stu procentach. Jednakże w jego sercu znajdował się też ten tajemniczy, wykończony brunet siedzący samotnie na parapecie. Miał wokół niego milion teorii. Widział, że sobie nie radzi i potrzebuje pomocy, ale był zbyt wielkim tchórzem, żeby do niego podejść. Chciał zostać jego przyjacielem i móc bez skrupułów wpatrywać się w niego. Wydawał mu się tak niesamowity.

Nierzeczywisty.

Kim zawsze po zajęciach szybko opuszczał budynek szkoły. Nie chciał narażać się na kontakt z kimkolwiek. Jungkook o tym wiedział. Jeon z resztą wiedział o nim bardzo dużo. Był dobrym obserwatorem. Zauważył również, że jak tylko rozpoczynała się wiosna Taehyung zaprzestawał noszeniu butów na zmianę, zapewne, aby móc opuścić ten budynek jeszcze szybciej. Nie mógł zrozumieć sensu takiego postępowania. Chłopak zawsze był w szkole, nawet przychodził do niej wcześnie, a po zakończonych lekcjach uciekał.

Niezrozumiały

Taehyung biegł ile sił w nogach, chciał już dotrzeć do parku i tam móc spokojnie, samotnie odpocząć. Mijał wszystko w zawrotnym tempie i gdy tylko przekroczył granice ogrodu, momentalnie zwolnił. Powolnym krokiem zmierzał ku swojej ukochanej ławce w celu zaznania chwili spokoju, kiedy jego przemyślenia przerwał melodyjny głos kilka kroków za nim.

-Hej, upuściłeś coś- krzyknął chłopak.

Nie znał go, ale on znał go doskonale. Kim odwrócił się i uznał, że mężczyzna stojący naprzeciw niemu jest dość przystojny i kojarzył go skądś. Jungkook nie mógł uwierzyć w to, kogo zeszyt właśnie trzymał w ręce.

To były te oczy.

a/n Nie obiecuję rozdziału w sobotę.