Shadows : The Beginning

ΚΑΛΕΜΠ

  Κάλεμπ pov (1 μηνας πριν )
 

🔞 περιέχει σκληρές εικόνες το κεφάλαιο διαβάζετε με δική σας ευθύνη !!!

Όπως πάντα έχω έρθει στο ξέφωτο για να χαλαρώσω ..  Αν και εχουν περάσει τόσα χρόνια ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που έχει συμβεί...

κλείνω τα μάτια μου και φέρνω μπροστά μου τη μορφή της τυλιγμένη στα αίματα... Ήταν τόσο όμορφη ακόμα και νεκρή.. Σαν να κοιμόταν έναν ύπνο αιώνιο...Με μια ελπιδα πώς θα  ξυπνούσε απο στιγμή  σε στιγμή. ..
Δεν ξύπνησε ποτέ.. παρακολούθησα την κηδεία της πάνω από τα δέντρα του νεκροταφείου χωρίς να με καταλάβει κανένας ...

Αυτός... Αυτός που της το έκανε αυτό θα πληρώσει...Από τις διασυνδέσεις που είχα στο τότε τμήμα έμαθα πως βιάστηκε  με το χειρότερο τρόπο...βρηκανε ίχνη από πολλά σπέρματα στο κόλπο της που σημαίνει πως το πιο αθώο πλάσμα που είχα γνωρίσει ποτέ μου βίωσε ότι πιο αισχρό υπάρχει... γδαρσίματα και μελανιές σε όλο της το κορμί..κοψίματα στα χέρια και στα πόδια της και τέλος θάνατος από ασφυξία... κοινός στραγγαλισμός  ... Ο ιατροδικαστής είχε δηλώσει πως το εγκλημα ήταν αποτρόπαιο καθώς μετά το θάνατο στο κεφάλι υπήρχαν κακωσεις που σημαίνει πως χτυπήθηκε ακόμα και νεκρή...

Για λίγο περνάνε εκεινες οι εικονες από το μυαλό μου ... πλησιάζω το έρημο στενό και τη βλέπω πεταμενη στο έδαφος...πλησιάζω αλλά είναι ήδη αργά..τα ματάκια της ακόμα ανοιχτά και νωπά δάκρυα πάνω στο πρόσωπο της  καλώ την αστυνομία και πηγαίνω ψηλά πανω συο κτηριο για να μη με δουνε μέχρι να έρθουν...θυμώνω με το  εαυτο μου που δεν κατάφερα να την προστατέψω.. Την παρακολουθούσα μήνες τώρα καθώς η ομορφιά της ήταν βγαλμένη από κάποιο παραμύθι... Η μυρωδιά της το ίδιο... Ποτέ δεν της έκανα κακο .. Μόνο την έβλεπα από μακριά να προσπαθεί να σταθει στα πόδια της μετά το θάνατο των γονιών της ...

Ήταν αθώα η μικρή μου Έλεν...Αυτό ήταν το όνομα της ... έβλεπα πως της συμπεριφερόταν όλοι σε εκείνο το Πανεπιστήμιο και ειλικρινά ήθελα να βγω από εκεί που κρυβομουν και να σπάσω κάθε λαιμό που έβρισκα μπροστά μου ... Ήταν απλή ποτέ δεν έδινε δικαιώματα σε κανένα αλλά η ομορφιά της και η ταπεινότητα που είχε σαν άνθρωπος είχε ως αποτέλεσμα πολλά αγόρια να την προκαλούν... Και να την πολιορκούν εκείνη όμως δεν έδινε καμία σημασία...

Όταν τη βρήκα νεκρή το μυαλό μου δεν ήξερε τι να πρωτοσκεφτει.. μιλούσα κάθε μέρα με το φίλο μου στο τμήμα για να μου πει έστω και ένα στοιχείο... Φυσικά ήξερε ποιος ήμουν και Τι ήμουν όπως και ήξερε τι θα κάνω αν μάθω ποιος το έκανε αυτό αλλά αυτό δεν τον εμπόδιζε να μου δίνει πληροφορίες. .. Ίσως μέσα του και αυτός να ήθελε να αποδοθεί δικαιοσύνη με άλλο τρόπο...