Kalbime Anlat ★ Park Jimin

1. Bölüm : DÖNÜM NOKTAM

Çalan telefonum radyoyu durdurduğunda düğmesine basıp göz ucuyla gördüğüm yabancı numaradan gelen çağrıyı cevaplamak için :

- Buyrun , kimsiniz ?

- Bayan Angellina. Ben iş başvurunuz için konuşmak istiyordum. Müsait misiniz acaba ?

Sesimi birkaç kez öksürerek temizlemiş ve dik oturup kelimelerimi dikkatli seçmek için odaklanmıştım iki elimle direksiyonu kavrarken.

- Araba kullanıyorum ama dinleyebilirim. Kabul edildiğimi söyleyin lütfen !

- Üzgünüm efendim. Başvuru talebiniz iptal edilmiş. Bunu bildirmek için aradım aslında.

- Neden peki , öğrenebilir miyim ?

- Nedenini bilmiyorum. Bana sadece sizi arayıp bunu iletmem söylendi.

- Hastalığım yüzünden olduğunu biliyorum.

Sıktığım direksiyondan tek elimi vitese atıp hızımı arttırdım.

- İyi günler.

Deyip çağrıyı sonlandırmamın ardından düşünceler beynime hücum ediyordu.

Hasta olmayı ben seçmedim.

Bir işte çalışabilmeme engel de değil bu.

Peki neden ?

Kimsem kalmamışken nasıl kendime bakabilirim beni bu sebeple işe almadıklarında ?

Sinirle sürdüğüm arabanın hakimiyetini kaybetmeye başladığımda frene basmak istemiştim büyük bir kazaya sebebiyet vermemek için.

Taa ki ters yöne girmiş bir otomobilin üzerime geldiğini görene kadar.

***

- Bayan Angel ?

- Uyanıyor sanırım. 

Başımdaki iki kişinin konuşması ardından gözlerimi kırpıştırmaya başlamıştım.

- Uyanmanıza sevindim.

Tanıdık gelen sesi perdeleri kapatan kişi sayesinde açtığım gözlerimle görmemin ardından tam anlamıyla emin olmuştum.

- Doktor Jungkook ? Ne oldu bana ?

Kendimi yattığım yatakta doğrultmayı çalıştığımda üzerimde hasta elbisesi olduğunu görmüştüm.

- Ters şerite girmişsiniz.

Şaşkınlıkla gözlerimi açmıştım.

- Ben mi ters şerite girmişim ?

- Evet.

- Peki neden siz bakıyorsunuz ? Kalp doktorusunuz. Ufak sıyrıklar için fazladan mesai değildir diye düşünüyorum.

- Ufak sıyrıklar mı ? Arabanın ön camından kırılan bütün parçaları vücudunuzdan çıkarttık. Bu sizce ufak görülecek bir kaza mı ?

- Sonuçta hemen kendime geldim. Bence abartmayın.

- Beş gündür uyuyorsunuz.

Gözlerimin biraz daha büyümesinin ardından istemsizce :

- Ne ?